Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 31/07
POSTANOWIENIE
Dnia 18 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
del. SSA Marta Romańska
w sprawie z powództwa M.I. i A.I.
przeciwko J.S.
o częściowe rozwiązanie umowy przekazania gospodarstwa rolnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 maja 2007 r.,
zażalenia powodów na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 11 grudnia 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2006 r. Sąd Okręgowy w P. odrzucił
skargę kasacyjną M.I. i A.I. od postanowienia Sądu Okręgowego w P. z dnia 5
października 2006 r. W uzasadnieniu Sąd Okręgowy podkreślił, że okoliczności z
art. 3984
§ 1 pkt 2 i 3 k.p.c. mają charakter kwalifikowany. Nie wystarczy odwołanie
się tylko do podstaw skargi kasacyjnej. Należy przedstawić wyodrębniony wywód
prawny, w którym skarżący wskażą, jakie konkretnie występujące w sprawie
okoliczności pozwalają zakwalifikować skargę kasacyjną do rozpoznania i
jednocześnie uzasadni, dlaczego odpowiadają one ustawowemu katalogowi
przesłanek uzasadniających zakwalifikowanie skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Przedstawienie okoliczności, uzasadniających rozpoznanie skargi kasacyjnej z
uwagi na występujące w sprawie istotne zagadnienie prawne polega na
sformułowaniu tego zagadnienia i wskazaniu argumentów, które prowadzą do
rozbieżnych ocen. Konieczne jest wyjaśnienie, jakie zagadnienie prawne występuje
w sprawie i dlaczego jest ono istotne, albo określenie, które przepisy wymagają
wykładni Sądu Najwyższego, ze wskazaniem, na czym polegają związane z tym
poważne wątpliwości lub przedstawieniem rozbieżności występujących w
orzecznictwie sądów. W przypadku powołania przesłanki oczywistości naruszenia
prawa skarżący powinni natomiast wykazać, iż określone przepisy zostały
naruszone w sposób zauważalny. W niniejszej sprawie przedstawiona przez
żalących się skarga kasacyjna, w ocenie Sądu Okręgowego, nie odpowiada
wskazanym powyżej wymaganiom ustawowym, co powoduje odrzucenie skargi
kasacyjnej a limine, a zatem bez wzywania skarżących do usunięcia istniejących
wadliwości niniejszego środka zaskarżenia.
W zażaleniu na postanowienie Sądu Okręgowego w P. z dnia 11 grudnia
2006 r. pełnomocnik powodów zarzucił ogólnikowe powołanie się na treść art. 3984
pkt 2 i 3 k.p.c. oraz oczywiste niedostrzeganie przez Sąd Okręgowy istotnych
zagadnień prawnych, które zostały wskazane w zarzutach kasacji i rażące
naruszenia prawa materialnego i procesowego, które zostało szczegółowo
3
przedstawione w uzasadnieniu skargi kasacyjnej. Uzasadnienie zaskarżonego
postanowienia w sposób oczywisty wskazuje, że wobec wskazanych naruszeń
prawa i materialnego i procesowego w interesie Sądu Okręgowego leży
przeciwdziałanie nadaniu biegu skardze kasacyjnej i przyjęcie jej do rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie wniesione przez pełnomocnika powodów nie zasługuje
na uwzględnienie.
W skardze kasacyjnej nie został zamieszczony wniosek o przyjęcie skargi do
rozpoznania, który czyniłby zadość wymaganiom stawianym w art. 3984
k.p.c.
Skarżący nie sformułował też uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej
do rozpoznania, a w uzasadnieniu ograniczył się do przytoczenia stanu faktycznego
sprawy i ogólnikowego stwierdzenia, że zaskarżone postanowienie Sądu
Okręgowego z dnia 5 października 2006 r. narusza zasady współżycia społecznego
i poczucie sprawiedliwości. Skoro w art. 3989
§ 1 k.p.c. ustawodawca precyzyjnie
określa limitowany katalog przyczyn przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
strona powinna tak formułować skargę, aby możliwa była ocena, czy zachodzą
wymienione w tym przepisie podstawy przyjęcia skargi do rozpoznania. Wprawdzie
powołany artykuł określa czynności Sądu Najwyższego, a nie stron, jednak nie
pozostaje bez znaczenia dla oceny treści skargi kasacyjnej w części dotyczącej
wniosku o przyjęcie tej skargi do rozpoznania oraz jej uzasadnienia.
Należy zwrócić uwagę, że Sąd Najwyższy w wielu orzeczeniach wskazywał
na konieczność zawarcia w skardze kasacyjnej wniosku o jej przyjęcie
do rozpoznania (m.in. postanowienia SN z dnia 16 listopada 2005 r., I CSK 1/05,
z dnia 29 grudnia 2005 r., I CSK 109/05, z dnia 29 grudnia 2005 r., I CSK 113/05,
z dnia 12 czerwca 2006 r., I CSK 110/06, z dnia 28 czerwca 2006 r., I CSK 117/06
i z dnia 28 czerwca 2006 r., I CSK 121/06) oraz uzasadnienia tej skargi (m.in.
postanowienia z dnia 28 kwietnia 2006 r., V CZ 21/06, z dnia 28 kwietnia 2006 r.,
V CZ 24/06 i z dnia 12 maja 2006 r., V CZ 26/06). Ponadto w postanowieniu z dnia
4 listopada 2005 r., V CZ 127/05, Sąd Najwyższy wprost wskazał, że „wniosek
o uchylenie orzeczenia, od którego skarga kasacyjna jest wniesiona, nie może
zastąpić wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.).
4
Brak wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania wraz z uzasadnieniem
powoduje odrzucenie skargi”. Podobna sytuacja istnieje w niniejszej sprawie,
w której wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jej uzasadnienie
zostały sprowadzone do wniosku o uchylenie zaskarżonego wyroku i skrótowo
przytoczonych podstaw kasacyjnych.
O niezasadności zażalenia świadczy także stanowisko Sądu Najwyższego
przedstawione w postanowieniu z dnia 9 maja 2006 r., V CSK 77/06, w którego
tezie stwierdzono, że „wymaganie określone w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. jest
spełnione jedynie wówczas, gdy skarżący przedstawi wyodrębniony wywód,
uzasadniając w nim wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania przy
użyciu argumentów jurydycznych, nawiązujących do treści art. 3989
§ 1 k.p.c.”.
W niniejszej sprawie taki wywód, nawiązujący do podstaw przyjęcia skargi
kasacyjnej, określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c., w ogóle nie został przedstawiony.
Zażalenie podlegało więc oddaleniu na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku
z art. 3941
§ 1 i 3 k.p.c.

I CZ 31/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia