Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 59/07
POSTANOWIENIE
Dnia 25 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
del. SSA Marta Romańska
w sprawie z powództwa P.C. i K.P.
przeciwko Firmie Handlowej "E." , Przedsiębiorstwu Inżynieryjno-Budowlanemu
Spółce z o.o.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 25 maja 2007 r.,
zażalenia powodów na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 lutego 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
W dniu 9 listopada 2006 r. powodowie wnieśli apelację sporządzoną przez
reprezentującego ich adwokata K.S. od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 28
września 2006 r. oddalającego powództwo.
Postanowieniem z dnia 22 lutego 2007 r. Sąd Apelacyjny odrzucił na
podstawie art. 3701
k.p.c. apelację powodów ze względu na nie zamieszczenie w
niej wniosku o zmianę lub o uchylenie wyroku z zaznaczeniem zakresu żądanej
zmiany lub uchylenia.
W zażaleniu powodowie zarzucili Sądowi drugiej instancji naruszenie art.
3701
w zw. z art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c. i wnieśli o uchylenie zaskarżonego
postanowienia. Skarżący przyznali, że w apelacji nie zamieszczono wniosku
wymaganego art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c., wskazując jednak, że nastąpiło to wskutek
oczywistej omyłki profesjonalnego pełnomocnika sporządzającego apelację.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania
cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 172, poz. 1804) dodano do
kodeksu postępowania cywilnego art. 3701
, zgodnie z którym, apelację
sporządzoną przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego, nie
spełniającą wymagań określonych w art. 368 § 1 pkt 1-3 i pkt 5, sąd pierwszej
instancji odrzuca bez wzywania do usunięcia tych braków, zawiadamiając o tym
właściwy organ samorządu zawodowego, do którego należy pełnomocnik.
Jeżeli sąd pierwszej instancji nie odrzuci apelacji dotkniętej wymienionymi wadami,
sankcję tę powinien zastosować sąd drugiej instancji (art. 373 k.p.c.).
Sąd Najwyższy w swoim orzecznictwie wielokrotnie podkreślał,
że wprowadzenie do kodeksu postępowania cywilnego powołanego art. 3701
nie oznacza podniesienia standardu oczekiwanego od apelacji sporządzanej przez
profesjonalnego pełnomocnika do poziomu wymaganego od skargi kasacyjnej.
Wskazywał przy tym, że przy ocenie spełniania przez skarżącego wymagań
3
apelacji określonych w art. 368 § 1 k.p.c. nie można kierować się takim
rygoryzmem, jak przy badaniu skargi kasacyjnej. Podnosił również, że oczywiste
omyłki w ujęciu elementów apelacji wymienionych w art. 368 § 1 pkt 1-3 i 5 k.p.c.
nie uzasadniają odrzucenia apelacji (zob. np. nie publikowane postanowienia z dnia
7 listopada 2006 r., I CZ 75/06, z dnia 17 listopada 2006 r., V CZ 78/06, z dnia
29 listopada 2006 r., II CZ 83/06, z dnia 25 stycznia 2007 r., V CZ 112/06, z dnia
8 lutego 2007 r., I CZ 131/06, i z dnia 21 marca 2007 r., I CZ 8/07). Niemniej jednak
brak w apelacji odrzuconej zaskarżonym postanowieniem wniosków apelacyjnych
lub choćby sformułowań, z których wnioski takie – w drodze konwersji (art. 130 § 1
zdanie drugie k.p.c.) - można by ewentualnie wywieść, nie może być uznany
za oczywistą omyłkę. W tym stanie rzeczy nie ma podstaw do przyjęcia,
że wymaganie przewidziane w art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c. zostało spełnione.
Zaskarżone postanowienie było zatem trafne, zaś zażalenie jako pozbawione
uzasadnionych podstaw podlegało oddaleniu.
Z podanych względów, na podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.

I CZ 59/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia