Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 112/06
POSTANOWIENIE
Dnia 25 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku "E." Spółki Akcyjnej w K.
przy uczestnictwie Gminy J.
o dokonanie wpisu,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 stycznia 2007 r.,
zażalenia uczestnika postępowania Gminy .
na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 17 sierpnia 2006 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2006 r. Sąd Okręgowy w K. odrzucił
apelację uczestnika postępowania od wpisu do księgi wieczystej objętego
zawiadomieniem z dnia 5 czerwca 2006 r. Sąd ten stwierdził, że apelacja
sporządzona przez radcę prawnego nie wskazuje – wbrew wymogowi art. 368 § 1
pkt 1 k.p.c. – czy orzeczenie jest zaskarżone w całości czy w części, co skutkuje
odrzuceniem apelacji na podstawie art. 373 k.p.c. w zw. z art. 370 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie uczestnik postępowania wywodzi, że
wskazał w apelacji, iż wnosi ją od wpisu prawa użytkowania wieczystego gruntu
i własności budynków mieszkalnych objętego zawiadomieniem z dnia 5 czerwca
2006 r., co w sposób jasny określa zakres zaskarżenia i nie daje podstaw do
odrzucenia apelacji. Żalący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.
Apelacja od wpisu do księgi wieczystej nr […], sporządzona przez
pełnomocnika uczestnika postępowania będącego radcą prawnym, oznaczając
wpis, od którego została wniesiona, nie zawiera wskazania, że jest on zaskarżony
w całości, czy w części. Formalnie rzecz ujmując jest to brak apelacji wobec jasnej
treści art. 368 § 1 pkt 1 k.p.c. Powyższe stwierdzenie nie może jednak stanowczo
przesądzać o rozstrzygnięciu zażalenia. Niedopełnienie określonego w ustawie
wymogu, który powinna spełniać apelacja sporządzona przez profesjonalnego
pełnomocnika procesowego, nie wyklucza uznania w konkretnych okolicznościach
sprawy, że jest to oczywista niedokładność apelacji, nie stanowiąca przeszkody do
nadania jej biegu i jej rozpoznania (por. uzasadnienie postanowienia SN z dnia
28 kwietnia 2006 r., sygn. akt V CZ 25/06 niepubl.). Nie można bowiem pominąć
tego, że od oceny sądu, czy niedopełnienie ustawowego wymogu apelacji jest
brakiem powodującym jej odrzucenie, czy też stanowi oczywistą niedokładność
niewywierającą takiego skutku zależy to, czy strona będzie mogła zrealizować
konstytucyjnie zapewnione prawo do rozpoznania jej sprawy przez sąd drugiej
instancji (art. 176 ust. 1 Konstytucji).
3
W niniejszej sprawie, bez szczegółowego badania treści apelacji, można
w sposób oczywisty określić zakres zaskarżenia orzeczenia (wpisu do księgi
wieczystej) Sądu pierwszej instancji, który obejmuje objęty zawiadomieniem z dnia
5 czerwca 2006 r. wpis na rzecz uczestnika postępowania dwóch praw: prawa
użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków mieszkalnych.
W tej sytuacji brak w apelacji werbalnego wskazania zakresu zaskarżenia
kwalifikuje się jako oczywista omyłka w sposobie sformułowania elementu apelacji
przewidzianego w art. 368 § 1 pkt 1 k.p.c., nie powodująca odrzucenia apelacji
stosownie do art. 3701
k.p.c.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy uznał zażalenie za zasadne i na
podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39816
k.p.c. postanowił jak w sentencji.
db