V CZ 44/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-06-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CZP 40/94 III PZP 43/69
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 44/07
POSTANOWIENIE
Dnia 24 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi Z.R. i H.R.
przy uczestnictwie A.K.
o wznowienie postępowania w sprawie [..],
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 maja 2007 r.,
zażalenia skarżących na postanowienie Sądu Okręgowego w C.
z dnia 1 marca 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w C. odrzucił skargę Z. i H.
małż. R. o wznowienie postępowania w sprawie rozpoznanej przez ten sąd pod
sygnaturą [...], ponieważ uznał, że jest ona niedopuszczalna.
Z uzasadnienia orzeczenia wynika, Sąd Rejonowy w C. w sprawie z wniosku
Z. i H. małż. R. przy udziale A.K. o ustanowienie drogi koniecznej, prowadzonej pod
sygnaturą [...], postanowieniem z dnia 7 stycznia 2005 r. umorzył postępowanie z
powodu zawarcia ugody sądowej. Zażalenie na to postanowienie, wniesione przez
uczestniczkę postępowania, zostało oddalone przez Sąd Okręgowy w C.
postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2005 r. Powołując się na art. 524 § 1 k.p.c., Sąd
Okręgowy w C. uznał, że skarga o wznowienie postępowania jest niedopuszczalna,
ponieważ sprawa o ustanowienie drogi koniecznej nie zakończyła się
prawomocnym postanowieniem orzekającym co do istoty sprawy.
W zażaleniu pełnomocnik Z. i H. małż. R. wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 524 § 1 k.p.c., normujący dopuszczalność wznowienia
postępowania nieprocesowego, stanowi, że uczestnik postępowania może żądać
wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem
orzekającym co do istoty sprawy, jednakże wznowienie postępowania nie jest
dopuszczalne, jeżeli postanowienie kończące postępowanie może być zmienione
lub uchylone. Z przytoczonego przepisu wynika przede wszystkim – jak podkreślił
Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z dnia 21 kwietnia 1994 r., III CZP 40/94
(OSNC 1994, nr 11, poz. 210) – dopuszczalność wznowienia postępowania
nieprocesowego tylko wówczas, gdy postępowanie to zostało zakończone
prawomocnym postanowieniem co do istoty sprawy. Nie jest ono natomiast
dopuszczalne, gdy postępowanie zostało zakończone postanowieniem kończącym
postępowanie w sprawie, ale nie zawierającym rozstrzygnięcia merytorycznego.
Ta ostatnia sytuacja zachodzi – jak trafnie stwierdził Sąd Okręgowy –
w rozpoznawanej sprawie. Żadne postanowienie wydane w sprawie nie jest
3
bowiem postanowieniem orzekającym co do istoty sprawy w rozumieniu art. 524
§ 1 k.p.c. Zawarcie ugody przed sądem oznacza dorozumianą wolę odstąpienia od
żądania udzielenia ochrony sądowej, ponieważ celem ugody jest niedopuszczenie
do dalszego postępowania sądowego, a tym samym wyłączenie wydania przez sąd
rozstrzygnięcia merytorycznego (por. uchwała całej Izby Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 1969 r., III PZP 43/69, OSNCP
1970, nr 3, poz. 40). Oceny charakteru wydanych w sprawie orzeczeń nie zmienia
okoliczność, że ugoda jest tytułem egzekucyjnym (art. 777 § 1 k.p.c.) i po
zaopatrzeniu w klauzulę wykonalności stanowi tytuł wykonawczy.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 24 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi Z.R. i H.R.
przy uczestnictwie A.K.
o wznowienie postępowania w sprawie [..],
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 maja 2007 r.,
zażalenia skarżących na postanowienie Sądu Okręgowego w C.
z dnia 1 marca 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w C. odrzucił skargę Z. i H.
małż. R. o wznowienie postępowania w sprawie rozpoznanej przez ten sąd pod
sygnaturą [...], ponieważ uznał, że jest ona niedopuszczalna.
Z uzasadnienia orzeczenia wynika, Sąd Rejonowy w C. w sprawie z wniosku
Z. i H. małż. R. przy udziale A.K. o ustanowienie drogi koniecznej, prowadzonej pod
sygnaturą [...], postanowieniem z dnia 7 stycznia 2005 r. umorzył postępowanie z
powodu zawarcia ugody sądowej. Zażalenie na to postanowienie, wniesione przez
uczestniczkę postępowania, zostało oddalone przez Sąd Okręgowy w C.
postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2005 r. Powołując się na art. 524 § 1 k.p.c., Sąd
Okręgowy w C. uznał, że skarga o wznowienie postępowania jest niedopuszczalna,
ponieważ sprawa o ustanowienie drogi koniecznej nie zakończyła się
prawomocnym postanowieniem orzekającym co do istoty sprawy.
W zażaleniu pełnomocnik Z. i H. małż. R. wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 524 § 1 k.p.c., normujący dopuszczalność wznowienia
postępowania nieprocesowego, stanowi, że uczestnik postępowania może żądać
wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem
orzekającym co do istoty sprawy, jednakże wznowienie postępowania nie jest
dopuszczalne, jeżeli postanowienie kończące postępowanie może być zmienione
lub uchylone. Z przytoczonego przepisu wynika przede wszystkim – jak podkreślił
Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z dnia 21 kwietnia 1994 r., III CZP 40/94
(OSNC 1994, nr 11, poz. 210) – dopuszczalność wznowienia postępowania
nieprocesowego tylko wówczas, gdy postępowanie to zostało zakończone
prawomocnym postanowieniem co do istoty sprawy. Nie jest ono natomiast
dopuszczalne, gdy postępowanie zostało zakończone postanowieniem kończącym
postępowanie w sprawie, ale nie zawierającym rozstrzygnięcia merytorycznego.
Ta ostatnia sytuacja zachodzi – jak trafnie stwierdził Sąd Okręgowy –
w rozpoznawanej sprawie. Żadne postanowienie wydane w sprawie nie jest
3
bowiem postanowieniem orzekającym co do istoty sprawy w rozumieniu art. 524
§ 1 k.p.c. Zawarcie ugody przed sądem oznacza dorozumianą wolę odstąpienia od
żądania udzielenia ochrony sądowej, ponieważ celem ugody jest niedopuszczenie
do dalszego postępowania sądowego, a tym samym wyłączenie wydania przez sąd
rozstrzygnięcia merytorycznego (por. uchwała całej Izby Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 1969 r., III PZP 43/69, OSNCP
1970, nr 3, poz. 40). Oceny charakteru wydanych w sprawie orzeczeń nie zmienia
okoliczność, że ugoda jest tytułem egzekucyjnym (art. 777 § 1 k.p.c.) i po
zaopatrzeniu w klauzulę wykonalności stanowi tytuł wykonawczy.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).