Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 73/07
POSTANOWIENIE
Dnia 6 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski
w sprawie ze skargi G. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 29 września 2006 r.
w sprawie z powództwa Zakładów Chemii Gospodarczej i Samochodowej „K." Sp. z
o.o.
przeciwko G. S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 czerwca 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 22 lutego 2006 r. Sąd Rejonowy utrzymał w mocy w całości
nakaz zapłaty tego sądu wydany w dniu 18 października 2002 r. Apelację pozwanej
od tego wyroku Sąd Rejonowy odrzucił postanowieniem z dnia 23 lutego 2006 r.
Zażalenie na to postanowienie Sąd Okręgowy oddalił postanowieniem z dnia 29
września 2006 r.
Pozwana w skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem tego
prawomocnego orzeczenia z dnia 29 września 2006 r. zarzuciła naruszenie art.
1302
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 10, art. 96 ust 1 pkt 10, art. 100 oraz art. 101 ustawy
z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sadowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167,
poz. 1398 ze zm.).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia,
przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej instancji kończącego
postępowanie w sprawie, gdy przez jego wydanie stronie została wyrządzona
szkoda, a zmiana lub uchylenie tego orzeczenia w drodze przysługujących stronie
środków prawnych nie było i nie jest możliwe (art. 4241
§ 1 k.p.c.). Jest więc co do
zasady niedopuszczalna, jeżeli w sprawie strona miała możliwość zaskarżyć
orzeczenie apelacją, skargą kasacyjną, skargą o wznowienie postępowania lub
mogła skorzystać z innego środka np. o uchylenie lub zmianę stwierdzenia nabycia
spadku, czy z wniosku o przywrócenie terminu (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 19 stycznia 2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006, nr 6, poz. 112)
Wśród wymagań konstrukcyjnych skargi jest obowiązek
uprawdopodobnienia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego
skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Jakkolwiek zaskarżone postanowienie
jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie to jednak aby skarga była
dopuszczalna, szkoda musi być wynikiem właśnie tego orzeczenia, a nie
orzeczenia co do istoty sprawy, podważanego odrzuconą apelacją. Ewentualna
szkoda spowodowana wydaniem orzeczenia co do istoty sprawy leży poza
3
normalnym związkiem przyczynowym z orzeczeniem w przedmiocie odrzucenia
apelacji.
Z tych względów skarga podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 i 2 k.p.c.).
jz