II CZ 45/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 45/07
POSTANOWIENIE
Dnia 20 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Tadeusz Żyznowski
w sprawie z wniosku S. S.
przy uczestnictwie T. S. i R. F.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 czerwca 2007 r.,
zażalenia uczestniczki R. F.
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 5 lutego 2007 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 5 lutego 2007 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną uczestniczki postępowania wniesioną od postanowienia tego Sądu z dnia
24 października 2006 r., z tego powodu, że wnioskodawczyni nie wniosła pełnej
opłaty stałej, określonej w art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. nr 167, poz. 1398 ze zm.). Skarga ta została
wniesiona przez pełnomocnika uczestniczki, a uiszczona w znakach opłaty sądowej
opłata wynosiła 950 zł zamiast 1000 zł.
W zażaleniu na postanowienie z dnia 5 lutego 2007 r. pełnomocnik
uczestniczki przyznał fakt omyłkowego uiszczenia tylko kwoty 950 zł (zamiast 1000
zł). Bronił jednak stanowiska, że w takiej sytuacji Sąd nie powinien od razu odrzucać
wniesionego środka zaskarżenia. Był zobowiązany natomiast wezwać uczestniczkę
do uiszczenia brakującej części wspomnianej opłaty, określonej w art. 38 ust. 1
ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. Odrzucenie skargi kasacyjnej zgodnie z art. 1302
§ 3
k.p.c. byłoby możliwe tylko wtedy, gdyby środek zaskarżenia nie został opłacony
w ogóle, co nie miało jednak miejsca w danym przypadku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Pełnomocnik uczestniczki postępowania nie kwestionował tego, że została
wniesiona opłata od skargi kasacyjnej w wysokości 950 zł (w znakach opłaty
sądowej) zamiast w wymaganej wysokości 1000 zł. Taka właśnie opłata powinna być
uiszczona w postępowaniu o podział majątku wspólnego (art. 38 ust. 1 ustawy z dnia
28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Zgodnie z art. 1302
§ 3
k.p.c., Sąd odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty wniesione m.in. przez
adwokata środki odwoławcze (w tym – skargę kasacyjną), podlegające opłacie
w wysokości stałej lub stosunkowej, obliczonej od wskazanej przez stronę wartości
przedmiotu zaskarżenia. Opłata przewidziana w art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. jest opłatą stałą w rozumieniu art. 1302
§ 3 k.p.c. i powinna być wniesiona
jednocześnie ze złożeniem środka zaskarżenia (skargi kasacyjnej). Integralny
charakter opłaty stałej nie pozwala na przyjęcie interpretacji przepisu art. 1302
§ 3
k.p.c. sugerowanej przez pełnomocnika wnoszącego zażalenie. W tej sytuacji
zażalenie uczestniczki postępowania należało oddalić jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 20 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Tadeusz Żyznowski
w sprawie z wniosku S. S.
przy uczestnictwie T. S. i R. F.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 czerwca 2007 r.,
zażalenia uczestniczki R. F.
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 5 lutego 2007 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 5 lutego 2007 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną uczestniczki postępowania wniesioną od postanowienia tego Sądu z dnia
24 października 2006 r., z tego powodu, że wnioskodawczyni nie wniosła pełnej
opłaty stałej, określonej w art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. nr 167, poz. 1398 ze zm.). Skarga ta została
wniesiona przez pełnomocnika uczestniczki, a uiszczona w znakach opłaty sądowej
opłata wynosiła 950 zł zamiast 1000 zł.
W zażaleniu na postanowienie z dnia 5 lutego 2007 r. pełnomocnik
uczestniczki przyznał fakt omyłkowego uiszczenia tylko kwoty 950 zł (zamiast 1000
zł). Bronił jednak stanowiska, że w takiej sytuacji Sąd nie powinien od razu odrzucać
wniesionego środka zaskarżenia. Był zobowiązany natomiast wezwać uczestniczkę
do uiszczenia brakującej części wspomnianej opłaty, określonej w art. 38 ust. 1
ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. Odrzucenie skargi kasacyjnej zgodnie z art. 1302
§ 3
k.p.c. byłoby możliwe tylko wtedy, gdyby środek zaskarżenia nie został opłacony
w ogóle, co nie miało jednak miejsca w danym przypadku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Pełnomocnik uczestniczki postępowania nie kwestionował tego, że została
wniesiona opłata od skargi kasacyjnej w wysokości 950 zł (w znakach opłaty
sądowej) zamiast w wymaganej wysokości 1000 zł. Taka właśnie opłata powinna być
uiszczona w postępowaniu o podział majątku wspólnego (art. 38 ust. 1 ustawy z dnia
28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Zgodnie z art. 1302
§ 3
k.p.c., Sąd odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty wniesione m.in. przez
adwokata środki odwoławcze (w tym – skargę kasacyjną), podlegające opłacie
w wysokości stałej lub stosunkowej, obliczonej od wskazanej przez stronę wartości
przedmiotu zaskarżenia. Opłata przewidziana w art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. jest opłatą stałą w rozumieniu art. 1302
§ 3 k.p.c. i powinna być wniesiona
jednocześnie ze złożeniem środka zaskarżenia (skargi kasacyjnej). Integralny
charakter opłaty stałej nie pozwala na przyjęcie interpretacji przepisu art. 1302
§ 3
k.p.c. sugerowanej przez pełnomocnika wnoszącego zażalenie. W tej sytuacji
zażalenie uczestniczki postępowania należało oddalić jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).