III CSK 130/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 130/07
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku L. S. i A. S.
przy uczestnictwie S. P. i in. ,
o zasiedzenie nieruchomości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 czerwca 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawców
od postanowienia Sądu Okręgowego w N.
z dnia 7 grudnia 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2006 r. Sąd Okręgowy w N. zmienił wyrok
Sądu Rejonowego w L. z dnia 28 czerwca 2006 r. w ten sposób, że oddalił wniosek
L. S. i A. S. o zasiedzenie nieruchomości.
Od postanowienia Sądu Okręgowego skargę kasacyjną wnieśli
wnioskodawcy zarzucając naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 § 1
k.p.c. w związku z art. 328 § 2 k.p.c. i art. 382 k.p.c. przez rażąco wadliwą ocenę
materiału dowodowego zebranego w sprawie. W uzasadnieniu skargi
wnioskodawcy skupili się na kwestionowaniu dokonanych przez Sąd Okręgowy
oraz Sąd Rejonowy ustaleń faktycznych oraz oceny dowodów, wskazując co – ich
zdaniem – powinno być przedmiotem ustaleń Sądów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3983
§ 1 k.p.c., skarga kasacyjna może być oparta na
podstawie naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub
niewłaściwe zastosowanie oraz na podstawie naruszenia przepisów postępowania,
jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Wyłączono
natomiast, na mocy art. 3983
§ 3 k.p.c., możliwość oparcia skargi kasacyjnej na
zarzutach dotyczących ustalenia faktów i oceny dowodów. W ten sposób
zharmonizowano podstawy kasacyjne z charakterem postępowania kasacyjnego
i zakresem rozpoznania skargi (art. 39813
§ 2 k.p.c.) oraz określono w sposób
jednoznaczny funkcję Sądu Najwyższego jako sądu prawa, sprawującego nadzór
nad działalnością sądów powszechnych w zakresie orzekania (art. 183 ust. 1
Konstytucji).
W tej sytuacji skarga kasacyjna ograniczona tylko do zarzutów dotyczących
ustalenia faktów lub oceny dowodów i niewskazująca na inne naruszenia prawa jest
niedopuszczalna (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września
2005 r., III CSK 13/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 76).
Osnowa i uzasadnienie skargi kasacyjnej wniesionej przez wnioskodawców
wskazują, że skarga ta została oparta wyłącznie na zarzutach dotyczących ustaleń
3
faktycznych oraz oceny dowodów. W tej sytuacji należało orzec, jak w sentencji
(art. 3986
§ 2 k.p.c.).
kg
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku L. S. i A. S.
przy uczestnictwie S. P. i in. ,
o zasiedzenie nieruchomości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 czerwca 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawców
od postanowienia Sądu Okręgowego w N.
z dnia 7 grudnia 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2006 r. Sąd Okręgowy w N. zmienił wyrok
Sądu Rejonowego w L. z dnia 28 czerwca 2006 r. w ten sposób, że oddalił wniosek
L. S. i A. S. o zasiedzenie nieruchomości.
Od postanowienia Sądu Okręgowego skargę kasacyjną wnieśli
wnioskodawcy zarzucając naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 § 1
k.p.c. w związku z art. 328 § 2 k.p.c. i art. 382 k.p.c. przez rażąco wadliwą ocenę
materiału dowodowego zebranego w sprawie. W uzasadnieniu skargi
wnioskodawcy skupili się na kwestionowaniu dokonanych przez Sąd Okręgowy
oraz Sąd Rejonowy ustaleń faktycznych oraz oceny dowodów, wskazując co – ich
zdaniem – powinno być przedmiotem ustaleń Sądów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3983
§ 1 k.p.c., skarga kasacyjna może być oparta na
podstawie naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub
niewłaściwe zastosowanie oraz na podstawie naruszenia przepisów postępowania,
jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Wyłączono
natomiast, na mocy art. 3983
§ 3 k.p.c., możliwość oparcia skargi kasacyjnej na
zarzutach dotyczących ustalenia faktów i oceny dowodów. W ten sposób
zharmonizowano podstawy kasacyjne z charakterem postępowania kasacyjnego
i zakresem rozpoznania skargi (art. 39813
§ 2 k.p.c.) oraz określono w sposób
jednoznaczny funkcję Sądu Najwyższego jako sądu prawa, sprawującego nadzór
nad działalnością sądów powszechnych w zakresie orzekania (art. 183 ust. 1
Konstytucji).
W tej sytuacji skarga kasacyjna ograniczona tylko do zarzutów dotyczących
ustalenia faktów lub oceny dowodów i niewskazująca na inne naruszenia prawa jest
niedopuszczalna (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września
2005 r., III CSK 13/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 76).
Osnowa i uzasadnienie skargi kasacyjnej wniesionej przez wnioskodawców
wskazują, że skarga ta została oparta wyłącznie na zarzutach dotyczących ustaleń
3
faktycznych oraz oceny dowodów. W tej sytuacji należało orzec, jak w sentencji
(art. 3986
§ 2 k.p.c.).
kg