Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 24 sierpnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. K.

przeciwko Spółdzielni (...). J. w (...)

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego i zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na zarządzenie Przewodniczącego Sądu Okręgowego w Krośnie

z dnia 19 czerwca 2012 r., sygn. akt I C 206/12

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie .

UZASADNIENIE

Powyższym zarządzeniem Przewodniczący – sędzia sprawozdawca zwrócił powódce wniosek o udzielenie zabezpieczenia powództwa stojąc na stanowisku, że wniosek ten z dnia 15.06.2012 r nie odpowiada wymogom przepisu art. 736 § 1 kpc , a zwłaszcza, że sporządzony został w jednym egzemplarzu, a jego treść nie zawiera uprawdopodobnienia okoliczności uzasadniających złożenie takiego wniosku – art. 738 kpc w brzmieniu obowiązującym do 2.05.2012 r.

Od powyższego zarządzenia zażalenie wywiodła powódka z wnioskiem o jego uchylenie . Zarzuciła, że stanowisko przewodniczącego jest błędne, bo zarówno roszczenie dochodzone pozwem jak i interes prawny w zabezpieczeniu powództwa został przez nią uprawdopodobniony, a odpis wniosku przesłała bezpośrednio stronie pozwanej , co zwalniało ją od obowiązku złożenia wniosku do Sądu w dwóch egzemplarzach .

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :

I.Przepis art. 738 kpc , który stanowił podstawę prawną wydanego zaskarżonego zarządzenia przewodniczącego – sędziego referenta , ulegał zmianie .

Przepis ten brzmiał „ sąd rozpoznaje wniosek o udzielenie zabezpieczenia w jego granicach , biorąc za podstawę orzeczenia materiał zebrany w sprawie . W razie stwierdzenia, że wniosek nie odpowiada wymogom formalnym przewidzianym w art. 736, przewodniczący zwraca wniosek bez wzywania wnioskodawcy do jego uzupełnienia”, ale ustawa z dnia 16.09.2011 r o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U nr 233, poz. 1381 – Dz. U z 2.11.2011 r ) nadała mu nowe brzmienie” Sąd rozpoznaje wniosek o udzielenie zabezpieczenia w jego granicach biorąc za podstawę orzeczenia materiał zebrany w sprawie”.

Różnica między tymi przepisami jest istotna , bo jeżeli wniosek o udzielenie zabezpieczenia nie spełnia wymogów formalnych przewidzianych w art.736 kpc, przewodniczący – zgodnie z treścią art. 738 kpc w brzmieniu sprzed nowelizacji – nie wzywał wnioskodawcy do ich uzupełnienia i wydawał zarządzenie o zwrocie wniosku, a aktualnie , po pominięciu zdania drugiego tego przepisu, do wniosku o zabezpieczenie roszczenia zastosowanie mają ogólne reguły określone w art. 130 kpc i nast. ( wzywanie o usunięcie braków formalnych pism procesowych ).

Wymaga zatem rozważenia , czy Przewodniczący – sędzia referent Sądu Okręgowego trafnie zastosował przepis art. 738 kpc w brzmieniu sprzed nowelizacji, czy też winien zastosować ten przepis w brzmieniu po nowelizacji . Rozwiązania należy szukać w przepisach przejściowych wyż. cyt. ustawy nowelizującej . Art. 9 ust. 1 tej ustawy formułuje ogólną zasadę , że przepisy ustawy nowelizującej stosuje się do postępowań wszczętych po wejściu w życie ustawy tj. po dniu 2.05.2012 r, z wyjątkami przewidzianymi w ust. 2 – 7 tego przepisu ( te przepisy nie dotyczą art. 738 kpc ).

Ponieważ pozew w tej sprawie powódka wniosła 29.07.2011 r , Przewodniczący do rozstrzygnięcia kwestii wpadkowej – zabezpieczenie powództwa – trafnie zastosował przepis art. 738 kpc w brzmieniu sprzed nowelizacji .

Skoro więc stwierdził , że wniosek o zabezpieczenie powództwa nie spełniał wymogów formalnych przewidzianych w art. 736 kpc ( inną kwestią jest, czy ten wniosek rzeczywiście nie spełniał tych wymogów, ale o tym będzie mowa poniżej), to co do zasady, na podstawie art. 738 kpc, miał obowiązek wniosek powódki o zabezpieczenie powództwa zwrócić bez wzywania jej do usunięcia braków formalnych wniosku ( wniosek o zabezpieczenie powództwa powódka, po zwrocie, mogła ponowić) .

II.W takiej sytuacji , dla trafnego rozstrzygnięcia zażalenia powódki na zarządzenie Przewodniczącego o zwrocie wniosku o zabezpieczenie powództwa, wymaga rozważenia , czy pogląd Przewodniczącego - sędziego referenta , że wniosek powódki o zabezpieczenie powództwa nie odpowiada wymogom formalnym przewidzianym w art. 736 kpc, jest trafny , czy też ten pogląd jest błędny .

Wniosek o zabezpieczenie powództwa, stosownie do przepisu art. 736 § 1 kpc , powinien odpowiadać wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego , a nadto zawierać wskazanie sposobu zabezpieczenia, a w sprawach o roszczenie pieniężne także wskazanie sumy zabezpieczenia i uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniających wniosek . Jakie wymogi powinno spełniać pismo procesowe, to o tym stanowi przepis art. 126 § 1 kpc - pismo to powinno zawierać m.in. oznaczenie sądu , do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron , ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników, oznaczenie rodzaju pisma, osnowę wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności, podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, wymienienie załączników – a także przepis art. 128 kpc, który stanowi, że do pisma procesowego należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom ( brak odpisów pisma procesowego jest brakiem formalnym takiego pisma - vide np. orz. SN z 21.04.1966 r II CZ 16/66, Biuletyn SN z 1966, nr 10, poz. 146 z 20.01.1967 r ,I CZ 149/66 – OSNCP z 1967 r, nr 9, poz. 158) .

Nie budzi wątpliwości ( tego powódka w zażaleniu nie kwestionuje), że wniosek o zabezpieczenie powództwa ( k. 141 – 142) złożyła powódka do Sądu Okręgowego w Krośnie w jednym egzemplarzu ( do wniosku dołączone są załączniki – k. 143 – 150 ).Okoliczność, że powódka ( jak twierdzi w zażaleniu), odpis tego wniosku przesłała bezpośrednio stronie pozwanej, o czym ma świadczyć kserokopia potwierdzenia nadania pocztowego z dnia 15.06.2012 r (k. 143), nie ma znaczenia w sprawie , bo w polskim postępowaniu cywilnym obowiązuje przyjęta w art. 131 § 1 kpc zasada oficjalności doręczeń

(odpisy pism procesowych doręcza stronom Sąd, a nie druga strona), z wyjątkiem przewidzianym w art. 132 § 1 kpc ( w toku sprawy adwokat , radca prawny , rzecznik patentowy oraz radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa doręczają sobie nawzajem bezpośrednio odpisy pism procesowych z załącznikami ) , który to wyjątek jest ograniczony jednak przepisem art. 132 § 1 ¹ kpc (przepis § 1 art. 132 kpc nie dotyczy wniesienia pozwu wzajemnego, apelacji, skargi kasacyjnej, zażalenia , sprzeciwu od wyroku zaocznego, sprzeciwu od nakazu zapłaty , zarzutów od nakazu zapłaty, wniosku o zabezpieczenie powództwa, skargi o wznowienie postępowania , skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia i skargi na orzeczenie referendarza sądowego, które należy złożyć w Sądzie z odpisami dla strony przeciwnej) .

Ponieważ powódka występuje w sprawie osobiście , podobnie jak i strona pozwana , która nie ustanowiła pełnomocnika w osobie adwokata czy radcy prawnego, wniosek powódki to wniosek o zabezpieczenie powództwa , to powódka wniosek o zabezpieczenie powództwa powinna złożyć w Sądzie Okręgowym w Krośnie w dwóch egzemplarzach , a nie w jednym, jak to uczyniła. Jej wniosek więc o zabezpieczenie powództwa złożony w jednym egzemplarzu nie odpowiadał wymogom formalnym takiego wniosku ( art. 736 kpc) .

Dlatego też , choćby już z tego powodu, słusznie doszło do zwrotu powódce jej wniosku o zabezpieczenie powództwa, bez wzywania jej o uzupełnienie tego wniosku.

W takiej sytuacji bezprzedmiotowym jest rozważanie dalszego zarzutu powódki , że przecież we wniosku o zabezpieczenie powództwa uprawdopodobniła swoje roszczenie i interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia, a stanowisko Przewodniczącego w tym zakresie, że jest inaczej, jest błędne.

Sąd Apelacyjny jednak zauważa, że przepis art. 736 § 1 kpt. 2 kpc jako wymóg wniosku o zabezpieczenie, wymaga uprawdopodobnienia okoliczności uzasadniających wniosek, czyli należy we wniosku podać okoliczności uprawdopodabniające dochodzone roszczenie i interes prawny w zabezpieczeniu i ten wymóg jest spełniony, gdy takie sformułowania zawarte są we wniosku niezależnie od tego, czy te naprowadzone okoliczności merytorycznie uzasadniają uwzględnienie wniosku o zabezpieczenie – wówczas wniosek nie może być zwrócony na podstawie art. 738 zd. drugie kpc w brzmieniu sprzed 2.05.2012 r, wniosek może być ewentualnie oddalony, gdy sąd dojdzie do wniosku, mając na uwadze materiał dowodowy zebrany w sprawie, że brak jest przesłanek z art. 730 ¹ § 1 i 2 kpc, do uwzględnienia wniosku.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny, stwierdzając, że zażalenie powódki jest bezzasadne, bo jednak wniosek powódki o zabezpieczenie roszczenia nie odpowiadał wymogom z art. 736 kpc, orzekł jak w postanowieniu na mocy art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc .

(...):

(...)

- (...),

-(...).

(...).08.12