Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CSK 256/07
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z powództwa ML
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Okręgowego w P.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 lipca 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 20 października 2006 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną oraz zasądza od powoda na rzecz
strony pozwanej kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) zł z tytułu
kosztów postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 20 października 2006 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację od
wyroku Sądu Okręgowego w P.
W skardze kasacyjnej powód zarzucił naruszenie prawa materialnego – art.
417 k.c. i wnosił o "zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie
powództwa w całości" i ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku
i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Wymaganie to
związane jest z instytucją tzw. przedsądu, uregulowaną w art. 3989
k.p.c., a jego
spełnienie polega na wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie
prawne lub, że istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów lub, że zachodzi
nieważność postępowania lub, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
W uzasadnieniu wniosku należy przedstawić odrębną, pogłębioną argumentację
prawną wskazującą na zaistnienie powołanej okoliczności uzasadniającej przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania (por. uzasadnienie uchwały Połączonych Izb –
Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oraz Izby Cywilnej Sądu
Najwyższego z dnia 17 grudnia 2002 r., III CZP 72/02, OSNC 2003, nr 7-8, poz. 92,
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2001 r., III CZ 98/01,
OSNC 2002, nr 5, poz. 71, z dnia 30 maja 2001 r., III CZ 36/01, OSNC 2002, nr 2,
poz. 22, z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002, nr 1, poz. 11, z dnia
11 stycznia 2002 r., III CKN 570/01, OSNC 2002, nr 12, poz. 151).
Obowiązek ten nie został spełniony. Skarżący ograniczył się jedynie do
stwierdzenia, że wnosi o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania „z uwagi na
rozbieżności występujące w orzecznictwie odnośnie wykładni art. 417 k.c.
w brzmieniu przed nowelizacją z dnia 17 czerwca 2004 r. w zakresie
odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa".
3
Tymczasem, jak wyjaśniono w orzecznictwie Sądu Najwyższego, odwołanie
się do przesłanki istnienia potrzeby wykładni przepisów prawnych budzących
poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów
wymaga wskazania, że określony przepis prawa, mimo że budzi poważne
wątpliwości, nie doczekał się wykładni, bądź niejednolita jego wykładnia wywołuje
rozbieżności w orzecznictwie sądów, które należy przytoczyć (por. np.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 października 2002 r., II CZ 102/02, nie
publ.).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 3986
§ 3
k.p.c.). O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono stosownie do art. 98 § 1
w zw. z art. 391 § 1 i art. 39319
k.p.c.

II CSK 256/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia