V CNP 91/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-07-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 91/07
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi MJ
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w K.
z dnia 16 listopada 2006 r., sygn. akt [...]
w sprawie ze skargi MJ
o wznowienie postępowania w sprawie Sądu Rejonowego w T., sygn. akt [...],
z wniosku MJ
przy uczestnictwie AO
o wyjawienie majątku,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 lipca 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 16 listopada 2006 r. Sąd Okręgowy w K. oddalił
zażalenie wierzyciela od postanowienia Sądu Rejonowego w T. z dnia 1 sierpnia
2006 r. w sprawie o wznowienie postępowania o wyjawienie majątku.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia wierzyciel MJ zarzucił naruszenie art. 399 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., odczytywanym łącznie z art. 4171
§ 2 k.c.,
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje tylko wtedy, gdy przez wydanie prawomocnego orzeczenia
niezgodnego z prawem stronie wyrządzona została szkoda. Jeżeli zatem szkoda
nie wystąpiła, skarga nie przysługuje. Właśnie z tego względu wśród tzw.
konstrukcyjnych wymagań skargi przewidziano obowiązek uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.), co oznacza złożenie przez
skarżącego oświadczenia, że szkoda wystąpiła - ze wskazaniem jej rodzaju
i rozmiaru - oraz uwiarygodnienie tego oświadczenia. W tym celu, w związku
z treścią art. 243 k.p.c., skarżący może powoływać i przedstawiać zarówno
dowody, jak i inne środki, nieuznawane przez kodeks za dowody, np. pisemne
oświadczenia, surogaty dokumentów itp. (por. postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, Biul. SN 2005, nr 10, s. 14 oraz z dnia
23 września 2005 r., III CNP 5/05, niepubl.). Skarżący nie spełnił wymagania z art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., ponieważ opisanego elementu konstrukcyjnego skarga
wierzyciela w ogóle nie zawiera.
Wniesiona przez wierzyciela skarga jest niedopuszczalna także z innej
przyczyny. Zgodnie z art. 4241
k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje - z przewidzianymi ograniczeniami - od
orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie. Takim orzeczeniem nie jest
postanowienie dotyczące oddalenia zażalenia od postanowienia odrzucającego
skargę o wznowienie postępowania o wyjawienie majątku. Postępowanie
3
o wyjawienie majątku jest incydentalnym postępowaniem „wspomagającym”
postępowanie egzekucyjne.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w postanowieniu (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi MJ
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w K.
z dnia 16 listopada 2006 r., sygn. akt [...]
w sprawie ze skargi MJ
o wznowienie postępowania w sprawie Sądu Rejonowego w T., sygn. akt [...],
z wniosku MJ
przy uczestnictwie AO
o wyjawienie majątku,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 lipca 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 16 listopada 2006 r. Sąd Okręgowy w K. oddalił
zażalenie wierzyciela od postanowienia Sądu Rejonowego w T. z dnia 1 sierpnia
2006 r. w sprawie o wznowienie postępowania o wyjawienie majątku.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia wierzyciel MJ zarzucił naruszenie art. 399 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., odczytywanym łącznie z art. 4171
§ 2 k.c.,
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje tylko wtedy, gdy przez wydanie prawomocnego orzeczenia
niezgodnego z prawem stronie wyrządzona została szkoda. Jeżeli zatem szkoda
nie wystąpiła, skarga nie przysługuje. Właśnie z tego względu wśród tzw.
konstrukcyjnych wymagań skargi przewidziano obowiązek uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.), co oznacza złożenie przez
skarżącego oświadczenia, że szkoda wystąpiła - ze wskazaniem jej rodzaju
i rozmiaru - oraz uwiarygodnienie tego oświadczenia. W tym celu, w związku
z treścią art. 243 k.p.c., skarżący może powoływać i przedstawiać zarówno
dowody, jak i inne środki, nieuznawane przez kodeks za dowody, np. pisemne
oświadczenia, surogaty dokumentów itp. (por. postanowienia Sądu Najwyższego
z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, Biul. SN 2005, nr 10, s. 14 oraz z dnia
23 września 2005 r., III CNP 5/05, niepubl.). Skarżący nie spełnił wymagania z art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., ponieważ opisanego elementu konstrukcyjnego skarga
wierzyciela w ogóle nie zawiera.
Wniesiona przez wierzyciela skarga jest niedopuszczalna także z innej
przyczyny. Zgodnie z art. 4241
k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje - z przewidzianymi ograniczeniami - od
orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie. Takim orzeczeniem nie jest
postanowienie dotyczące oddalenia zażalenia od postanowienia odrzucającego
skargę o wznowienie postępowania o wyjawienie majątku. Postępowanie
3
o wyjawienie majątku jest incydentalnym postępowaniem „wspomagającym”
postępowanie egzekucyjne.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w postanowieniu (art. 4248
§ 1
k.p.c.).