Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 75/07
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Maria Grzelka
w sprawie z wniosku ZW
przy uczestnictwie [...]
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 lipca 2007 r.,
zażalenia wnioskodawczyni
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 7 lutego 2007 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
Ugasa
2
dnienie
Postanowieniem z dnia 7 lutego 2007 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawczyni ZW wniesioną od postanowienia tego Sądu z dnia 25
września 2006 r. Sąd Okręgowy uznał, że w sprawie znajduje zastosowanie art.
14 ust. 1 pkt 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca
2005 r., który stanowi, że opłatę podstawową pobiera się także od podlegających
opłacie pism, o których mowa w art. 3 ust. 2 ww. ustawy (w tym od skargi
kasacyjnej) , wnoszonych przez stronę zwolnioną od kosztów sądowych przez sąd.
Skoro zatem w niniejszej sprawie, wnioskodawczyni zwolniona od kosztów
sądowych częściowo, nie opłaciła wniesionej skargi kasacyjnej opłatą podstawową
w wysokości 30 zł, mimo że była reprezentowana przez profesjonalnego
pełnomocnika, skarga taka podlega odrzuceniu na podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c.
Postanowienie to wnioskodawczyni zaskarżyła zażaleniem wnosząc o jego
uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
W chwili rozpoznawania sprawy przez Sąd Apelacyjny obowiązywał art. 14
ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych (Dz. U. Nr 167, poz.
1398 ze zm.). Przepis ten przewidywał, że opłatę podstawową pobiera się także od
skargi kasacyjnej wnoszonej przez stronę zwolnioną od kosztów sądowych. Jeżeli
ustawodawca obowiązek wniesienia opłaty podstawowej przewidział w razie
całkowitego zwolnienia strony od kosztów sądowych, to tym bardziej należy uznać,
że obowiązek taki istnieje gdy strona została zwolniona od kosztów tylko
częściowo. Poza wypadkami wyraźnie w ustawie wskazanymi obowiązek
wniesienia opłaty podstawowej został bowiem nałożony na stronę wnoszącą pisma
procesowe określone w art. 3 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych, co
jednoznacznie podkreśla z art. 14 ust. 2 tej ustawy w jej pierwotnym brzmieniu.
Opłata podstawowa jest rodzajem opłaty stałej, skoro zaś zgodnie z art. 1302
§ 3 k.p.c. sąd odrzuca, bez wzywania o uiszczenie, nie opłacone pismo wniesione
3
przez adwokata podlegające opłacie stałej, to trafnie Sąd Apelacyjny przyjął, że
skarga kasacyjna wnioskodawczyni podlega odrzuceniu.
Mając na uwadze, że zarzuty podniesione w zażaleniu okazały się
nieuzasadnione Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.