I CZ 120/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-07-2014
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 120/07
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Maria Grzelka (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa G. C.
przeciwko T. S.A. w W.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 listopada 2007 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 11 maja 2007 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił jako spóźniony
wniosek powódki o sporządzenie i doręczenie wyroku z dnia 14 marca 2007 r. wraz
z uzasadnieniem uznając, że powódka nie wykazała, jak tego wymaga art. 168 § 1
k.p.c., iżby uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy.
W zażaleniu powódka zarzuciła, że Sąd Apelacyjny błędnie przyjął, iż nie
uprawdopodobniła ona wiarygodności swoich twierdzeń, co do niedyspozycji
fizycznej i psychicznej skutkującej niemożnością złożenia wniosku o pisemne
uzasadnienie wyroku. Zdaniem skarżącej, treść znajdujących się w aktach pism
powódki oraz jej zachowanie na rozprawie, gdy nie zgłaszała żadnych dolegliwości
zdrowotnych, w istotnym stopniu uprawdopodabnia jej twierdzenie o niedyspozycji
psychicznej; uzasadniało to przywrócenie terminu.
Sąd Najwyższy uznał zażalenie za oczywiście bezzasadne.
W sytuacji, gdy w części obejmującej zaskarżenie postanowienia Sądu
Apelacyjnego z dnia 11 maja 2007 r. o oddaleniu wniosku dotyczącego
przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z
dnia 14 marca 2007 r., zażalenie powódki zostało wcześniej prawomocnie
odrzucone (k – 190, 198) zarzuty rozpoznawanego zażalenia dotyczące kwestii
przywrócenia terminu podlegałyby rozważeniu tylko na wniosek skarżącej (art. 380
k.p.c. w zw. z art. 3981
i art. 3941
§ 3 k.p.c. Zażalenie nie zawiera takiego wniosku,
w związku z czym zasadność odmowy przywrócenia terminu, rzutująca
bezpośrednio na odrzucenie wniosku o doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem,
pozostawała poza zakresem rozważań Sądu Najwyższego. Innych argumentów
mogących podważyć stanowisko Sądu Apelacyjnego co do odrzucenia wniosku o
doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem zażalenie nie zawiera. Sprawia to, że
podlegało ono oddaleniu jako bezpodstawne (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c.).
Na marginesie można zauważyć, że zażalenie nie zawiera także żadnych
argumentów przeciwko stanowisku Sądu, co do przywrócenia terminu. Nie
3
wyczerpuje ich ogólnikowe powołanie się na bliżej niesprecyzowane pisma powódki
mające znajdować się w aktach oraz na zachowanie się powódki w bliżej
nieoznaczonym czasie, tym bardziej, że z twierdzenia o niezgłaszaniu przez
powódkę wcześniej żadnych dolegliwości zdrowotnych nie tylko nie wynika
uprawdopodobnienie pozostawania powódki we wskazanych stanie niedyspozycji
psychicznej, ale zdaje się wynikać wniosek wręcz przeciwny.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Maria Grzelka (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa G. C.
przeciwko T. S.A. w W.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 listopada 2007 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 11 maja 2007 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił jako spóźniony
wniosek powódki o sporządzenie i doręczenie wyroku z dnia 14 marca 2007 r. wraz
z uzasadnieniem uznając, że powódka nie wykazała, jak tego wymaga art. 168 § 1
k.p.c., iżby uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy.
W zażaleniu powódka zarzuciła, że Sąd Apelacyjny błędnie przyjął, iż nie
uprawdopodobniła ona wiarygodności swoich twierdzeń, co do niedyspozycji
fizycznej i psychicznej skutkującej niemożnością złożenia wniosku o pisemne
uzasadnienie wyroku. Zdaniem skarżącej, treść znajdujących się w aktach pism
powódki oraz jej zachowanie na rozprawie, gdy nie zgłaszała żadnych dolegliwości
zdrowotnych, w istotnym stopniu uprawdopodabnia jej twierdzenie o niedyspozycji
psychicznej; uzasadniało to przywrócenie terminu.
Sąd Najwyższy uznał zażalenie za oczywiście bezzasadne.
W sytuacji, gdy w części obejmującej zaskarżenie postanowienia Sądu
Apelacyjnego z dnia 11 maja 2007 r. o oddaleniu wniosku dotyczącego
przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z
dnia 14 marca 2007 r., zażalenie powódki zostało wcześniej prawomocnie
odrzucone (k – 190, 198) zarzuty rozpoznawanego zażalenia dotyczące kwestii
przywrócenia terminu podlegałyby rozważeniu tylko na wniosek skarżącej (art. 380
k.p.c. w zw. z art. 3981
i art. 3941
§ 3 k.p.c. Zażalenie nie zawiera takiego wniosku,
w związku z czym zasadność odmowy przywrócenia terminu, rzutująca
bezpośrednio na odrzucenie wniosku o doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem,
pozostawała poza zakresem rozważań Sądu Najwyższego. Innych argumentów
mogących podważyć stanowisko Sądu Apelacyjnego co do odrzucenia wniosku o
doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem zażalenie nie zawiera. Sprawia to, że
podlegało ono oddaleniu jako bezpodstawne (art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c.).
Na marginesie można zauważyć, że zażalenie nie zawiera także żadnych
argumentów przeciwko stanowisku Sądu, co do przywrócenia terminu. Nie
3
wyczerpuje ich ogólnikowe powołanie się na bliżej niesprecyzowane pisma powódki
mające znajdować się w aktach oraz na zachowanie się powódki w bliżej
nieoznaczonym czasie, tym bardziej, że z twierdzenia o niezgłaszaniu przez
powódkę wcześniej żadnych dolegliwości zdrowotnych nie tylko nie wynika
uprawdopodobnienie pozostawania powódki we wskazanych stanie niedyspozycji
psychicznej, ale zdaje się wynikać wniosek wręcz przeciwny.
db