V CZ 133/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-12-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 133/07
POSTANOWIENIE
Dnia 23 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie z powództwa T. G.
przeciwko W. F.
o wznowienie postępowania w sprawie o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 stycznia 2008 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 16 sierpnia 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie i przyznaje adwokatowi A. M. H. prowadzącemu Kancelarię
Adwokacką w B. przy ul. A. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego kwotę 1.800
(jeden tysiąc osiemset) zł wraz z podatkiem VAT w stawce 22% tytułem kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 16 sierpnia 2007 r. odrzucił skargę
powoda T. G. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym
wyrokiem tegoż Sądu z dnia 18 października 2006 r. W uzasadnieniu wskazał, że
twierdzenie skarżącego, według którego wydanie zaskarżonego wyroku było
konsekwencją przestępczego, korupcyjnego działania pozwanego, nie stanowi
ustawowej podstawy wznowienia postępowania przewidzianej w art. 403 § 1 k.p.c.
2
Popełnienie przez pozwanego przestępstwa nie zostało bowiem stwierdzone wyrokiem
skazującym.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód wniósł o jego uchylenie
podnosząc, że w ramach kontroli skargi na podstawie art. 410 k.p.c. niedopuszczalne
jest badanie kwestii, czy wskazana w niej podstawa wznowienia rzeczywiście istnieje.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
W skardze o wznowienie postępowania powód wskazał, że wydanie
zaskarżonego wyroku było konsekwencja przestępczej działalności pozwanego.
Podniósł jednocześnie, że na skutek złożonego przez niego zawiadomienia przeciwko
pozwanemu prowadzone jest postępowanie karne przez Prokuraturę Rejonową w
Żywcu.
W świetle tak sformułowanej podstawy wznowienia stanowisko Sądu
Okręgowego trzeba uznać za trafne. Już z samych twierdzeń skarżącego wynika
bowiem, że nie zapadło żadne orzeczenie karne, które usprawiedliwiałoby wznowienia
postępowania na podstawie art. 403 § 1 k.p.c. Oznacza to, że żadna z przewidzianych w
tym przepisie podstaw wznowienia w rzeczywistości nie zachodzi. W orzecznictwie
zostało już wyjaśnione, że sformułowanie podstawy wznowienia w sposób
odpowiadający przepisom art. 401-403 k.p.c. nie oznacza oparcia skargi na ustawowej
podstawie wznowienia, jeżeli już z samego jej uzasadnienia wynika, że podnoszona
podstawa nie zachodzi. Taka skarga jako nieoparta na ustawowej podstawie
wznowienia podlega - z mocy art. 410 § 1 k.p.c. - odrzuceniu (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 28 października 1999 r., II UKN 174/99, nie publ.: postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 7 lipca 2005 r., IV CO 6/05, nie publ.). Odmienne
zapatrywanie skarżącego, nie uwzględniające utrwalonego stanowiska judykatury, nie
może podważać trafności zaskarżonego postanowienia.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 23 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie z powództwa T. G.
przeciwko W. F.
o wznowienie postępowania w sprawie o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 stycznia 2008 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 16 sierpnia 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie i przyznaje adwokatowi A. M. H. prowadzącemu Kancelarię
Adwokacką w B. przy ul. A. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego kwotę 1.800
(jeden tysiąc osiemset) zł wraz z podatkiem VAT w stawce 22% tytułem kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 16 sierpnia 2007 r. odrzucił skargę
powoda T. G. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym
wyrokiem tegoż Sądu z dnia 18 października 2006 r. W uzasadnieniu wskazał, że
twierdzenie skarżącego, według którego wydanie zaskarżonego wyroku było
konsekwencją przestępczego, korupcyjnego działania pozwanego, nie stanowi
ustawowej podstawy wznowienia postępowania przewidzianej w art. 403 § 1 k.p.c.
2
Popełnienie przez pozwanego przestępstwa nie zostało bowiem stwierdzone wyrokiem
skazującym.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód wniósł o jego uchylenie
podnosząc, że w ramach kontroli skargi na podstawie art. 410 k.p.c. niedopuszczalne
jest badanie kwestii, czy wskazana w niej podstawa wznowienia rzeczywiście istnieje.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
W skardze o wznowienie postępowania powód wskazał, że wydanie
zaskarżonego wyroku było konsekwencja przestępczej działalności pozwanego.
Podniósł jednocześnie, że na skutek złożonego przez niego zawiadomienia przeciwko
pozwanemu prowadzone jest postępowanie karne przez Prokuraturę Rejonową w
Żywcu.
W świetle tak sformułowanej podstawy wznowienia stanowisko Sądu
Okręgowego trzeba uznać za trafne. Już z samych twierdzeń skarżącego wynika
bowiem, że nie zapadło żadne orzeczenie karne, które usprawiedliwiałoby wznowienia
postępowania na podstawie art. 403 § 1 k.p.c. Oznacza to, że żadna z przewidzianych w
tym przepisie podstaw wznowienia w rzeczywistości nie zachodzi. W orzecznictwie
zostało już wyjaśnione, że sformułowanie podstawy wznowienia w sposób
odpowiadający przepisom art. 401-403 k.p.c. nie oznacza oparcia skargi na ustawowej
podstawie wznowienia, jeżeli już z samego jej uzasadnienia wynika, że podnoszona
podstawa nie zachodzi. Taka skarga jako nieoparta na ustawowej podstawie
wznowienia podlega - z mocy art. 410 § 1 k.p.c. - odrzuceniu (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 28 października 1999 r., II UKN 174/99, nie publ.: postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 7 lipca 2005 r., IV CO 6/05, nie publ.). Odmienne
zapatrywanie skarżącego, nie uwzględniające utrwalonego stanowiska judykatury, nie
może podważać trafności zaskarżonego postanowienia.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.