I PZ 2/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 4 lutego 2008 r.
I PZ 2/08
Sprawa dotycząca przeniesienia na inne stanowisko pracy, które powo-
duje obniżenie wynagrodzenia, jest sprawą o prawo majątkowe, a podstawą
prawną określenia wartości przedmiotu sporu jest art. 231
k.p.c.
Przewodniczący SSN Józef Iwulski, Sędziowie: SN Jerzy Kwaśniewski, SA
Jolanta Pietrzak (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 lutego
2008 r. sprawy z powództwa Marka K. przeciwko Urzędowi Miejskiemu w C. o uzna-
nie wypowiedzenia zmieniającego za bezskuteczne, na skutek zażalenia powoda na
postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łomży
z dnia 3 grudnia 2007 r. [...]
o d d a l i ł zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 3 grudnia 2007 r. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubez-
pieczeń Społecznych w Łomży odrzucił skargę kasacyjną powoda Marka K. od wyro-
ku tego Sądu z dnia 7 września 2007 r. [...] jako niedopuszczalną. W uzasadnieniu
Sąd Okręgowy wskazał, że zgodnie z art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedo-
puszczalna w sprawie z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, w której
wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa, niż 10.000 zł. Wprawdzie wniesiona
skarga nie wskazuje wartości przedmiotu zaskarżenia ale oczywiste jest, iż wartość
ta nie może być wyższa niż wartość przedmiotu zaskarżenia wskazana w apelacji
oraz wskazana wcześniej w pozwie wartość przedmiotu sporu, tymczasem wskazana
w apelacji wartość przedmiotu zaskarżenia (przedmiotu sporu) wynosi 8.739 zł.
Zażalenie na to postanowienie wywiódł powód domagając się jego uchylenia i
zasądzenia kosztów postępowania zażaleniowego. Skarżący zarzucił, że błędnie
Sąd drugiej instancji przyjął, że rozpatrywana sprawa jest sprawą o prawa majątko-
2
we, skoro przedmiotem postępowania sądowego było odwołanie od oświadczenia
pracodawcy przenoszącego powoda na inne stanowisko pracy dokonane w związku
z rzekomą reorganizacją pozwanego Urzędu a powód nie dochodził w sprawie żad-
nych roszczeń finansowych. Ze wskazanego powodu skarga nie zawierała określenia
wartości przedmiotu zaskarżenia, gdyż obowiązek jej wskazania dotyczy tylko spraw
o prawa majątkowe.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne. Po pierwsze, podnieść należy, że wbrew odmien-
nemu stanowisku skarżącego sprawa jest sprawą o prawa majątkowe. Powód wszak
dochodził uznania za bezskuteczne oświadczenia pozwanego o wypowiedzeniu mu
warunków pracy i płacy. Na majątkowy charakter tego roszczenia wskazuje wprost
przepis art. 231
k.p.c., zgodnie z którym w sprawach o roszczenia pracowników doty-
czące nawiązania, istnienia lub rozwiązania stosunku pracy wartość przedmiotu
sporu stanowi, przy umowach na czas określony - suma wynagrodzenia za pracę za
okres sporny, lecz nie więcej niż za rok, a przy umowach na czas nieokreślony - za
okres jednego roku. Stanowisko takie zajął także Sąd Najwyższy w postanowieniu z
dnia 19 stycznia 2006 r., III PZ 14/05 (OSNP 2007 nr 1-2, poz. 18), stwierdzając, że
w sprawie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach płacy, w związku z
wypowiedzeniem umowy o pracę na czas nieokreślony w tej części, podstawą
prawną określenia wartości przedmiotu sporu jest art. 231
k.p.c. Zatem, wbrew twier-
dzeniom pełnomocnika powoda w rozpatrywanej sprawie istniał obowiązek wskaza-
nia wartości przedmiotu zaskarżenia.
Po drugie, podnieść należy, że istotnie wartość przedmiotu zaskarżenia w po-
stępowaniu wywołanym wniesieniem skargi kasacyjnej nie może być wyższa niż
wartość przedmiotu zaskarżenia wskazana w apelacji oraz wskazana wcześniej w
pozwie wartość przedmiotu sporu. Skoro zatem strona powodowa oznaczyła w do-
tychczasowym postępowaniu tę wartość na kwotę 8.739 zł , czyli na kwotę wyklu-
czającą dopuszczalność wniesienia skargi kasacyjnej, to okoliczność ta przesądza o
niedopuszczalności skargi kasacyjnej, albowiem skutki wadliwego oznaczenia warto-
ści przedmiotu zaskarżenia powinny obciążać stronę.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy na mocy art. 39814
k.p.c. w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł jak w postanowieniu.
3
========================================
I PZ 2/08
Sprawa dotycząca przeniesienia na inne stanowisko pracy, które powo-
duje obniżenie wynagrodzenia, jest sprawą o prawo majątkowe, a podstawą
prawną określenia wartości przedmiotu sporu jest art. 231
k.p.c.
Przewodniczący SSN Józef Iwulski, Sędziowie: SN Jerzy Kwaśniewski, SA
Jolanta Pietrzak (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 lutego
2008 r. sprawy z powództwa Marka K. przeciwko Urzędowi Miejskiemu w C. o uzna-
nie wypowiedzenia zmieniającego za bezskuteczne, na skutek zażalenia powoda na
postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łomży
z dnia 3 grudnia 2007 r. [...]
o d d a l i ł zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 3 grudnia 2007 r. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubez-
pieczeń Społecznych w Łomży odrzucił skargę kasacyjną powoda Marka K. od wyro-
ku tego Sądu z dnia 7 września 2007 r. [...] jako niedopuszczalną. W uzasadnieniu
Sąd Okręgowy wskazał, że zgodnie z art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedo-
puszczalna w sprawie z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, w której
wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa, niż 10.000 zł. Wprawdzie wniesiona
skarga nie wskazuje wartości przedmiotu zaskarżenia ale oczywiste jest, iż wartość
ta nie może być wyższa niż wartość przedmiotu zaskarżenia wskazana w apelacji
oraz wskazana wcześniej w pozwie wartość przedmiotu sporu, tymczasem wskazana
w apelacji wartość przedmiotu zaskarżenia (przedmiotu sporu) wynosi 8.739 zł.
Zażalenie na to postanowienie wywiódł powód domagając się jego uchylenia i
zasądzenia kosztów postępowania zażaleniowego. Skarżący zarzucił, że błędnie
Sąd drugiej instancji przyjął, że rozpatrywana sprawa jest sprawą o prawa majątko-
2
we, skoro przedmiotem postępowania sądowego było odwołanie od oświadczenia
pracodawcy przenoszącego powoda na inne stanowisko pracy dokonane w związku
z rzekomą reorganizacją pozwanego Urzędu a powód nie dochodził w sprawie żad-
nych roszczeń finansowych. Ze wskazanego powodu skarga nie zawierała określenia
wartości przedmiotu zaskarżenia, gdyż obowiązek jej wskazania dotyczy tylko spraw
o prawa majątkowe.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne. Po pierwsze, podnieść należy, że wbrew odmien-
nemu stanowisku skarżącego sprawa jest sprawą o prawa majątkowe. Powód wszak
dochodził uznania za bezskuteczne oświadczenia pozwanego o wypowiedzeniu mu
warunków pracy i płacy. Na majątkowy charakter tego roszczenia wskazuje wprost
przepis art. 231
k.p.c., zgodnie z którym w sprawach o roszczenia pracowników doty-
czące nawiązania, istnienia lub rozwiązania stosunku pracy wartość przedmiotu
sporu stanowi, przy umowach na czas określony - suma wynagrodzenia za pracę za
okres sporny, lecz nie więcej niż za rok, a przy umowach na czas nieokreślony - za
okres jednego roku. Stanowisko takie zajął także Sąd Najwyższy w postanowieniu z
dnia 19 stycznia 2006 r., III PZ 14/05 (OSNP 2007 nr 1-2, poz. 18), stwierdzając, że
w sprawie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach płacy, w związku z
wypowiedzeniem umowy o pracę na czas nieokreślony w tej części, podstawą
prawną określenia wartości przedmiotu sporu jest art. 231
k.p.c. Zatem, wbrew twier-
dzeniom pełnomocnika powoda w rozpatrywanej sprawie istniał obowiązek wskaza-
nia wartości przedmiotu zaskarżenia.
Po drugie, podnieść należy, że istotnie wartość przedmiotu zaskarżenia w po-
stępowaniu wywołanym wniesieniem skargi kasacyjnej nie może być wyższa niż
wartość przedmiotu zaskarżenia wskazana w apelacji oraz wskazana wcześniej w
pozwie wartość przedmiotu sporu. Skoro zatem strona powodowa oznaczyła w do-
tychczasowym postępowaniu tę wartość na kwotę 8.739 zł , czyli na kwotę wyklu-
czającą dopuszczalność wniesienia skargi kasacyjnej, to okoliczność ta przesądza o
niedopuszczalności skargi kasacyjnej, albowiem skutki wadliwego oznaczenia warto-
ści przedmiotu zaskarżenia powinny obciążać stronę.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy na mocy art. 39814
k.p.c. w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł jak w postanowieniu.
3
========================================