IV CNP 214/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 214/07
POSTANOWIENIE
Dnia 6 lutego 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi pozwanego
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w Z. z dnia 18 kwietnia 2007 r., sygn. akt I Ca (…),
w sprawie z powództwa Z. W.
przeciwko B. G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 lutego 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego w Z. z dnia 18 kwietnia 2007 r., w części zasądzającej na rzecz powoda
kwotę 941 zł z odsetkami, skarżący stwierdził, że orzeczenie to „wyrządziło szkodę,
bowiem pozwany ma zapłacić powodowi kwotę 941 zł wraz z ustawowymi odsetkami
oraz kwotę 304 zł tytułem zwrotu kosztów procesu za obie instancje”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Poddanie Sądowi Najwyższemu do merytorycznego badania skargi o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wymaga
uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody przez wydanie orzeczenia, którego skarga
dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Wyjątkowość tego postępowania oraz brzmienie powołanego przepisu, jak również art.
4241
§ 1 k.p.c., nakazują przyjąć, że chodzi o szkodę, która już nastąpiła, a nie o szkodę
2
zagrażającą w przyszłości (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia
2006 r., II CNP 13/05, OSNC 2006, nr 6, poz. 110 i z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP
38/05, OSNC 2007, nr 7-8, poz. 41).
Ze skargi pozwanego wynika, że poniesienie szkody utożsamia on z tym, że w
przyszłości będzie musiał zapłacić kwotę, wynikającą z wyroku. To stanowisko jest
błędne i zarazem oznacza, że skarżący nie uprawdopodobnił wyrządzenia szkody, jako
nieodzownej przesłanki skargi (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Uzasadniało to odrzucenie skargi przez Sąd Najwyższy, na podstawie art. 4248
§
1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 6 lutego 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi pozwanego
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w Z. z dnia 18 kwietnia 2007 r., sygn. akt I Ca (…),
w sprawie z powództwa Z. W.
przeciwko B. G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 lutego 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego w Z. z dnia 18 kwietnia 2007 r., w części zasądzającej na rzecz powoda
kwotę 941 zł z odsetkami, skarżący stwierdził, że orzeczenie to „wyrządziło szkodę,
bowiem pozwany ma zapłacić powodowi kwotę 941 zł wraz z ustawowymi odsetkami
oraz kwotę 304 zł tytułem zwrotu kosztów procesu za obie instancje”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Poddanie Sądowi Najwyższemu do merytorycznego badania skargi o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wymaga
uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody przez wydanie orzeczenia, którego skarga
dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Wyjątkowość tego postępowania oraz brzmienie powołanego przepisu, jak również art.
4241
§ 1 k.p.c., nakazują przyjąć, że chodzi o szkodę, która już nastąpiła, a nie o szkodę
2
zagrażającą w przyszłości (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia
2006 r., II CNP 13/05, OSNC 2006, nr 6, poz. 110 i z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP
38/05, OSNC 2007, nr 7-8, poz. 41).
Ze skargi pozwanego wynika, że poniesienie szkody utożsamia on z tym, że w
przyszłości będzie musiał zapłacić kwotę, wynikającą z wyroku. To stanowisko jest
błędne i zarazem oznacza, że skarżący nie uprawdopodobnił wyrządzenia szkody, jako
nieodzownej przesłanki skargi (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Uzasadniało to odrzucenie skargi przez Sąd Najwyższy, na podstawie art. 4248
§
1 k.p.c.