II CSK 637/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CSK 637/07
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lutego 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z powództwa L. P.
przeciwko (…) Zakładowi Ubezpieczeń Spółce Akcyjnej w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 lutego 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 10 sierpnia 2007r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 10 sierpnia 2007 r. Sąd Okręgowy w P. oddalił apelację powódki
od wyroku Sądu Rejonowego w P..
W skardze kasacyjnej powódka zarzuciła naruszenie prawa materialnego – art.
805 w zw. z art. 77 § 1 i art. 65 § 1 i 2 k.c., naruszenie przepisów postępowania – art.
378 § 1 i art. 384 k.p.c. i wnosiła o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie
powództwa ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek
o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Wymaganie to związane jest z
instytucją tzw. przedsądu, uregulowaną w art. 3989
k.p.c., a jego spełnienie polega na
wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne lub, że istnieje potrzeba
wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
2
rozbieżności w orzecznictwie sądów lub, że zachodzi nieważność postępowania lub, że
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. W uzasadnieniu wniosku należy
przedstawić odrębną, pogłębioną argumentację prawną wskazującą na zaistnienie
powołanej okoliczności uzasadniającej przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania (por.
uzasadnienie uchwały Połączonych Izb – Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych oraz Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2002 r., III CZP
72/02, OSNC 2003, nr 7-8, poz. 92, postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17
października 2001 r., III CZ 98/01, OSNC 2002, nr 5, poz. 71, z dnia 30 maja 2001 r., III
CZ 36/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 22, z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002,
nr 1, poz. 11, z dnia 11 stycznia 2002 r., III CKN 570/01, OSNC 2002, nr 12, poz. 151).
Obowiązek ten nie został spełniony. Skarżąca jako okoliczność uzasadniającą
przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania wskazała istotne – jej zdaniem –
zagadnienie prawne oraz poniosła, że istnieje potrzeba wykładnia art. 805 w zw. z art.
65 § 1 i 2 i art. 3581
§ 3 k.c. Okoliczności tych nie uzasadniła.
Jak wyjaśniono w orzecznictwie Sądu Najwyższego na tle art. 393 § 1 pkt 1 k.p.c.
przedstawienie okoliczności, uzasadniających rozpoznanie kasacji ze względu na
występujące w sprawie istotne zagadnienie prawne, polega na sformułowaniu tego
zagadnienia i wskazaniu argumentów, które prowadzą do rozbieżnych ocen. Konieczne
jest wyjaśnienie, jakie zagadnienie prawne występuje w sprawie i dlaczego jest ono
istotne, albo określenie, które przepisy wymagają wykładni Sądu Najwyższego, ze
wskazaniem, na czym polegają związane z tym poważne wątpliwości, lub z
przedstawieniem rozbieżności występujących w orzecznictwie sądów (por. np.
postanowienia z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002, nr 1, poz. 11 i z dnia 11
stycznia 2002 r., III CKN 570/01, OSNC 2002, nr 12, poz. 151). Pogląd ten pozostaje
aktualny po wejściu w życie przepisów o skardze kasacyjnej.
Tymczasem, jak wyjaśniono w orzecznictwie Sądu Najwyższego, odwołanie się
do przesłanki istnienia potrzeby wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów wymaga wskazania,
że określony przepis prawa, mimo że budzi poważne wątpliwości, nie doczekał się
wykładni, bądź niejednolita jego wykładnia wywołuje rozbieżności w orzecznictwie
sądów, które należy przytoczyć (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15
października 2002 r., II CZ 102/02, nie publ.).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 3986
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lutego 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z powództwa L. P.
przeciwko (…) Zakładowi Ubezpieczeń Spółce Akcyjnej w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 lutego 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 10 sierpnia 2007r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 10 sierpnia 2007 r. Sąd Okręgowy w P. oddalił apelację powódki
od wyroku Sądu Rejonowego w P..
W skardze kasacyjnej powódka zarzuciła naruszenie prawa materialnego – art.
805 w zw. z art. 77 § 1 i art. 65 § 1 i 2 k.c., naruszenie przepisów postępowania – art.
378 § 1 i art. 384 k.p.c. i wnosiła o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie
powództwa ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek
o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Wymaganie to związane jest z
instytucją tzw. przedsądu, uregulowaną w art. 3989
k.p.c., a jego spełnienie polega na
wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne lub, że istnieje potrzeba
wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
2
rozbieżności w orzecznictwie sądów lub, że zachodzi nieważność postępowania lub, że
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. W uzasadnieniu wniosku należy
przedstawić odrębną, pogłębioną argumentację prawną wskazującą na zaistnienie
powołanej okoliczności uzasadniającej przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania (por.
uzasadnienie uchwały Połączonych Izb – Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych oraz Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2002 r., III CZP
72/02, OSNC 2003, nr 7-8, poz. 92, postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17
października 2001 r., III CZ 98/01, OSNC 2002, nr 5, poz. 71, z dnia 30 maja 2001 r., III
CZ 36/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 22, z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002,
nr 1, poz. 11, z dnia 11 stycznia 2002 r., III CKN 570/01, OSNC 2002, nr 12, poz. 151).
Obowiązek ten nie został spełniony. Skarżąca jako okoliczność uzasadniającą
przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania wskazała istotne – jej zdaniem –
zagadnienie prawne oraz poniosła, że istnieje potrzeba wykładnia art. 805 w zw. z art.
65 § 1 i 2 i art. 3581
§ 3 k.c. Okoliczności tych nie uzasadniła.
Jak wyjaśniono w orzecznictwie Sądu Najwyższego na tle art. 393 § 1 pkt 1 k.p.c.
przedstawienie okoliczności, uzasadniających rozpoznanie kasacji ze względu na
występujące w sprawie istotne zagadnienie prawne, polega na sformułowaniu tego
zagadnienia i wskazaniu argumentów, które prowadzą do rozbieżnych ocen. Konieczne
jest wyjaśnienie, jakie zagadnienie prawne występuje w sprawie i dlaczego jest ono
istotne, albo określenie, które przepisy wymagają wykładni Sądu Najwyższego, ze
wskazaniem, na czym polegają związane z tym poważne wątpliwości, lub z
przedstawieniem rozbieżności występujących w orzecznictwie sądów (por. np.
postanowienia z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002, nr 1, poz. 11 i z dnia 11
stycznia 2002 r., III CKN 570/01, OSNC 2002, nr 12, poz. 151). Pogląd ten pozostaje
aktualny po wejściu w życie przepisów o skardze kasacyjnej.
Tymczasem, jak wyjaśniono w orzecznictwie Sądu Najwyższego, odwołanie się
do przesłanki istnienia potrzeby wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów wymaga wskazania,
że określony przepis prawa, mimo że budzi poważne wątpliwości, nie doczekał się
wykładni, bądź niejednolita jego wykładnia wywołuje rozbieżności w orzecznictwie
sądów, które należy przytoczyć (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15
października 2002 r., II CZ 102/02, nie publ.).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 3986
§ 3 k.p.c.).