II CZ 111/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-01-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 111/07
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lutego 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
w sprawie z powództwa M. G.
przeciwko Skarbowi Państwa - Zakładowi Karnemu w N.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 lutego 2008 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 25 września 2007 r.,
sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 25 września 2007 r. odrzucił apelację
powoda od wyroku tegoż Sądu z dnia 28 grudnia 2006 r., sygn. akt I C (…), z uwagi na
nieuiszczenie przez wnoszącego ten środek zaskarżenia adwokata ustanowionego z
urzędu opłaty w wysokości stałej. Sąd Apelacyjny wskazał, że zgodnie z art. 14 ust. 2 w
zw. z art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.: dalej: „u.k.s.c.”) zwolnienie powoda od
kosztów sądowych w całości nakładało na jego pełnomocnika obowiązek wniesienia
opłaty w wysokości stałej wraz z apelacją. Zaniechanie tego obowiązku skutkować musi
odrzucenie apelacji na podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c.
2
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód wniósł o jego uchylenie
podnosząc zarzuty naruszenia art. 1302
§ 3 k.p.c. oraz art. 14 ust. 2 i art. 100 ust. 2
u.k.s.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne. Trafności podniesionych w nim zarzutów skarżący
upatrywał w fakcie zamieszczenia w apelacji wniosku o zwolnienie go od wpisu od
apelacji, a także wezwania go przez przewodniczącego wydziału do uiszczenia opłaty
podstawowej. Według skarżącego, wezwanie to należało potraktować jako przejaw
uwzględnienia zawartego w apelacji wniosku o zwolnienie od wpisu, a w konsekwencji
wniesienie wymaganej opłaty w terminie zakreślonym w wezwaniu jako prawidłowe
wykonanie obowiązku przewidzianego w przepisach wskazanych przez Sąd Apelacyjny
w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. Z zapatrywaniem takim nie można jednak
się zgodzić.
Powód uzyskał zwolnienie od kosztów sądowych w całości na etapie
postępowania przed Sądem pierwszej instancji. W takiej sytuacji stosownie do art. 14
ust. 2 i art. 100 ust. 2 u.k.s.c. miał on obowiązek uiścić opłatę podstawową od apelacji.
Sprawa niniejsza została bowiem wszczęta przed nowelizacją wymienionych przepisów
dokonaną ustawą z dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o kosztach sądowych w
sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 21, poz. 123). Wynika to z treści art. 2 tej ostatniej
regulacji. Opłatę tę winien wnieść wraz z apelacją działający w imieniu powoda adwokat
ustanowiony z urzędu (art. 1302
§ 3 k.p.c.). Obowiązku tego jednak on nie dopełnił, co -
jak trafnie ocenił Sąd Apelacyjny - skutkować musiało odrzuceniem tego środka
odwoławczego. Wezwanie pełnomocnika powoda do uiszczenia wymaganej opłaty było
niewątpliwie działaniem wadliwym, skoro powód został wcześniej zwolniony od kosztów
sądowych w całości. Nie mogło ono spowodować oczekiwanego przez skarżącego
skutku w postaci przesunięcia w czasie wynikającego ze wskazanych przepisów ustawy
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz kodeksu postępowania cywilnego
obowiązku uiszczenia wymaganej opłaty przy wniesieniu apelacji.
Z tych też względów Sąd Najwyższy, uznając podniesione zarzuty za
bezzasadne, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lutego 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
w sprawie z powództwa M. G.
przeciwko Skarbowi Państwa - Zakładowi Karnemu w N.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 lutego 2008 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 25 września 2007 r.,
sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 25 września 2007 r. odrzucił apelację
powoda od wyroku tegoż Sądu z dnia 28 grudnia 2006 r., sygn. akt I C (…), z uwagi na
nieuiszczenie przez wnoszącego ten środek zaskarżenia adwokata ustanowionego z
urzędu opłaty w wysokości stałej. Sąd Apelacyjny wskazał, że zgodnie z art. 14 ust. 2 w
zw. z art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.: dalej: „u.k.s.c.”) zwolnienie powoda od
kosztów sądowych w całości nakładało na jego pełnomocnika obowiązek wniesienia
opłaty w wysokości stałej wraz z apelacją. Zaniechanie tego obowiązku skutkować musi
odrzucenie apelacji na podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c.
2
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód wniósł o jego uchylenie
podnosząc zarzuty naruszenia art. 1302
§ 3 k.p.c. oraz art. 14 ust. 2 i art. 100 ust. 2
u.k.s.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne. Trafności podniesionych w nim zarzutów skarżący
upatrywał w fakcie zamieszczenia w apelacji wniosku o zwolnienie go od wpisu od
apelacji, a także wezwania go przez przewodniczącego wydziału do uiszczenia opłaty
podstawowej. Według skarżącego, wezwanie to należało potraktować jako przejaw
uwzględnienia zawartego w apelacji wniosku o zwolnienie od wpisu, a w konsekwencji
wniesienie wymaganej opłaty w terminie zakreślonym w wezwaniu jako prawidłowe
wykonanie obowiązku przewidzianego w przepisach wskazanych przez Sąd Apelacyjny
w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. Z zapatrywaniem takim nie można jednak
się zgodzić.
Powód uzyskał zwolnienie od kosztów sądowych w całości na etapie
postępowania przed Sądem pierwszej instancji. W takiej sytuacji stosownie do art. 14
ust. 2 i art. 100 ust. 2 u.k.s.c. miał on obowiązek uiścić opłatę podstawową od apelacji.
Sprawa niniejsza została bowiem wszczęta przed nowelizacją wymienionych przepisów
dokonaną ustawą z dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o kosztach sądowych w
sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 21, poz. 123). Wynika to z treści art. 2 tej ostatniej
regulacji. Opłatę tę winien wnieść wraz z apelacją działający w imieniu powoda adwokat
ustanowiony z urzędu (art. 1302
§ 3 k.p.c.). Obowiązku tego jednak on nie dopełnił, co -
jak trafnie ocenił Sąd Apelacyjny - skutkować musiało odrzuceniem tego środka
odwoławczego. Wezwanie pełnomocnika powoda do uiszczenia wymaganej opłaty było
niewątpliwie działaniem wadliwym, skoro powód został wcześniej zwolniony od kosztów
sądowych w całości. Nie mogło ono spowodować oczekiwanego przez skarżącego
skutku w postaci przesunięcia w czasie wynikającego ze wskazanych przepisów ustawy
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz kodeksu postępowania cywilnego
obowiązku uiszczenia wymaganej opłaty przy wniesieniu apelacji.
Z tych też względów Sąd Najwyższy, uznając podniesione zarzuty za
bezzasadne, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.