Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CSK 413/07
POSTANOWIENIE
Dnia 5 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
SSA Michał Kłos
w sprawie z wniosku A. S., D. S., T. E., P. E., Ł. E., G. Z., L. Z., Z. Z., J. R., J. C., Z. B.,
T. B., L. Z., J. Z., B. Z.
przy uczestnictwie W. W., M. Z., E. Z., J. Ć., M. Ć., M. C., M. P., J. W., H. J., A. P., K. K.,
D. K., E. S., A. B., J. S., D. S., Z. P., E. C., K. C., D. F., D. K., M.J., E. G., P. D., M. N.,
A. L., J. U., M. W., A. S., H. J., B. L., B. P., A. P., M. Z., S. Z., (…) Zakładów Materiałów
Ogniotrwałych w G. i Gminy Ł.
o ustanowienie służebności gruntowej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 marca 2008 r.,
skargi kasacyjnej wnioskodawców na postanowienia Sądu Okręgowego w C.
z dnia 8 marca 2007 r., sygn. akt VI Ca (…),
uchyla zaskarżone postanowienie w części oddalającej apelację wnioskodawców i
postanowienie Sądu Rejonowego w Z. z dnia 10 października 2006 r., sygn. akt I
Ns (…), i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Z. do
ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wnioskodawcy – po ostatecznym sprecyzowaniu wniosku – domagali się
ustanowienia dla każdoczesnego właściciela działki nr (...)/103 i lokali mieszkalnych
wyodrębnionych w budynku wielomieszkaniowym, położonych w Ł. przy ul. S.,
2
służebności gruntowej polegającej na prawie korzystania z części działki gruntowej nr
(...)/16 oraz znajdującego się na niej szamba i trzech studzienek kanalizacyjnych.
Postanowieniem z dnia 10 października 2006 r. Sąd Rejonowy w Z. ustanowił na
rzecz każdoczesnego użytkownika wieczystego działki nr (...)/103 oraz właścicieli lokali
mieszkalnych wyodrębnionych w budynku wielomieszkaniowym, położonych w Ł. przy
ul. S., służebność gruntową, polegająca na korzystaniu z oznaczonej części działki nr
(...)/16 oraz ze znajdującego się na niej szamba i dwóch studzienek kanalizacyjnych, za
wynagrodzeniem płatnym rocznie w kwocie 2060 zł, oddalił wniosek w pozostałej części
i obciążył każdego z uczestników kosztami postępowania związanymi z jego udziałem w
sprawie.
Z uzasadnienia postanowienia wynika, że na działkach położonych w Ł.,
oznaczonych nr (...)/103 i (...)/16, znajdują się budynki wielomieszkaniowe. Poprzednim
właścicielem tych budynków i użytkownikiem wieczystym gruntu były (…) Zakłady
Materiałów Ogniotrwałych sp. z o.o. w G. Na skutek stopniowej sprzedaży lokali
mieszkalnych powstały wspólnoty mieszkaniowe. Wnioskodawcy należą do Wspólnoty
Mieszkaniowej „N.(...)” w Ł. i posiadają mieszkania w budynku przy ul. S., położonym na
działce nr (...)/103. Uczestnicy postępowania są natomiast członkami Wspólnoty
Mieszkaniowej „W.(...)” w Ł. i zajmują mieszkania w trzech blokach przy ul. S.,
położonych na działce nr (...)/16. Działka nr (...)/103 została tak wydzielona, że szambo,
z którego korzystają wnioskodawcy, znalazło się na działce nr (...)/16.
Lokalizacja szamba i studzienek kanalizacyjnych oraz sposób korzystania z
szamba są źródłem konfliktu między wnioskodawcami i uczestnikami postępowania.
Jego przyczyną jest nie tylko utrudnianie wnioskodawcom dostępu do szamba w celu
jego opróżnienia, ale także zamknięcie jednej ze studzienek kanalizacyjnych, co
spowodowało, że szambo od lutego 2002 r. jest odstojnikiem bezodpływowym. Do tego
czasu szambo była podłączone do znajdującej się na działce nr (...)/16 kanalizacji
ściekowej, którą używają uczestnicy postępowania. Zarządca Wspólnoty Mieszkaniowej
„W.(...)” uważa, że sporna kanalizacja stanowi własność członków tej Wspólnoty i
wnioskodawcy powinni dobrowolnie płacić uczestnikom postępowania za korzystnie z
niej.
Sporna kanalizacja stanowi część dawnej wewnętrznej kanalizacji ściekowej
mieszkaniowego osiedla zakładowego (...) Zakładów Materiałów Ogniotrwałych sp. z
o.o. w G. Wewnętrzna kanalizacja mieszkaniowego osiedla zakładowego nie stanowi
części sieci kanalizacyjnej Gminy Ł., zarządzanej przez Rejonowe Przedsiębiorstwo
3
Wodociągów i Kanalizacji w Z. Gmina planuje objęcie działki (...)/103 kanalizacją gminną
w latach 2008-2009. Nieruchomość, na której znajduje się wewnętrzna kanalizacja
mieszkaniowego osiedla zakładowego, została podzielone geodezyjnie i sprzedana
osobom fizycznym i prawnym; kanalizacja obecnie nie funkcjonuje prawidłowo i nie
stanowi już całości. Według zachowanej dokumentacji szambo zostało wybudowane
jako odstojnik bezodpływowy. Nie ma natomiast dokumentacji pozwalającej ustalić, czy
aktualnie szambo może być używane jako odstojnik odpływowy.
Działki nr (...)/103 i (...)/16, stanowiące własność Skarbu Państwa – Starosty
Powiatu Z., pozostają w użytkowaniu wieczystym Gminy Ł. i właścicieli odrębnych
własności lokali mieszkalnych. W dziale drugim księgi wieczystej prowadzonej dla działki
nr (...)/16 nie zostały wpisane udziały właścicieli odrębnych własności lokali w prawie
użytkowania wieczystego, ponieważ takie wpisy są dokonywane dopiero po sprzedaży
całego prawa użytkowania wieczystego.
Sąd Rejonowy uznał, że znajdujące się na działce nr (...)/16 szambo i trzy
studzienki kanalizacyjne są własnością uczestników postępowania. Przemawia z tym
przede wszystkim art. 235 § 1 zdanie drugie k.c. Ponadto z odpisów ksiąg wieczystych,
prowadzonych dla nabytych przez wnioskodawców odrębnych własności lokali
mieszkalnych, wynika, że wnioskodawcy – poza własnością lokalu – posiadają tyko
udziały w prawie użytkowania wieczystego działki nr (...)/16 i częściach wspólnych
znajdującego się na niej budynku.
W tej sytuacji – zdaniem Sądu – na rzecz każdoczesnego użytkownika
wieczystego należało ustanowić określoną w sentencji postanowienia służebność
gruntową. Jako podstawę prawną jej ustanowienia Sąd wskazał zastosowany w drodze
analogii art. 145 k.c. Niezbędną do ustanowienia służebności część działki i wysokość
wynagrodzenia Sąd określił na podstawie opinii biegłych sądowych. Sąd nie znalazł
podstaw do uwzględnienia wniosku także w części dotyczącej trzeciej studzienki
kanalizacyjnej. Szambo zostało bowiem zaprojektowane jako bezodpływowe, a
wnioskodawcy nie wykazali, aby obecnie mogło być używane jako odstojnik
przepływowy.
Postanowienie zaskarżyli wnioskodawcy w całości i uczestnik postępowania K. K.
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w C. oddalił obie apelacje, Sąd
odwoławczy podzielił dokonane przez Sąd pierwszej instancji ustalenia faktyczne. Jako
podstawę prawną rozstrzygnięcia przyjął natomiast art. 285 k.c.
4
W skardze kasacyjnej, opartej na obu podstawach, pełnomocnik wnioskodawców
zarzucił naruszenie art. 285 k.c. i art. 47 k.c. przez ich niewłaściwe zastosowanie oraz
art. 378 § 1 i art. 379 pkt 5 w związku z art. 13 § 2 k.p.c. i art. 510 § 2 w związku z art.
391 § 1 k.p.c. Powołując się na te podstawy wniósł o uchylenie postanowień Sądów obu
instancji i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w C. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności należy rozważyć zarzut nieważności postępowania,
ponieważ jego uwzględnienie powoduje najdalej idące skutki procesowe (art. 386 § 2 w
związku z art. 39821
k.p.c.). Nieważność podstępowania przed Sądami obu instancji
spowodowało – zdaniem skarżących – niewezwanie na podstawie art. 510 § 2 k.p.c. do
udziału w sprawie w charakterze uczestników postępowania F. I. i Banku S.(...) w Ł.,
którzy zostali właścicielami lokali mieszkalnych, położonych Ł. przy ul. S. – odpowiednio
– nr (...)/15 i (...)/14 jeszcze przed wydaniem postanowienia przez Sąd Rejonowy w Z.
Okoliczność, że F. I. i Bank S.(…) w Ł. nabyli ujawnione w księgach wieczystych
prawo odrębnej własność wyżej wymienionych lokali mieszkalnych, zanim Sąd
Rejonowy w Z. wydał postanowienie z dnia 10 października 2006 r., potwierdzają
dołączone do skargi kasacyjnej odpisy prowadzonych przez Sąd Rejonowy w Z. ksiąg
wieczystych kw nr (…) i kw nr (...). Rację mają zatem skarżący, że wymienieni nabywcy
lokali są w rozumieniu art. 510 § 1 k.p.c. zainteresowanymi w sprawie, ponieważ wynik
postępowania dotyczy także ich praw, i powinni zostać wezwani do udziału w sprawie.
Zgodnie z art. 510 § 2 k.p.c. sąd z urzędu obowiązany jest czuwać na tym, aby
wszyscy zainteresowani byli uczestnikami postępowania. W związku z tym powinien on
w trakcie całego postępowania zważać, czy poza występującymi w sprawie, nie ma
innych zainteresowanych osób, których uczestnictwo jest uzasadnione interesem, o
którym mowa w art. 510 § 1 k.p.c. W celu ustalenia tych osób, ich danych osobistych
oraz stopnia zainteresowania sąd może podejmować wszystkie niezbędne czynności.
Omawianego obowiązku nie dopełniły w sprawie Sądy obu instancji. Uzasadniony
jest zatem zarzut, że zaskarżony wyrok został wydany z naruszeniem art. 510 § 2 k.p.c.
Inną kwestią jest natomiast ocena skutków niedopełnienia przez sąd obowiązku
wezwania do udziału w sprawie osoby zainteresowanej.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego zarysowała się rozbieżność co do tego, czy
niedopełnienie przez sąd obowiązku przewidzianego w art. 510 § 2 k.p.c. pociąga za
sobą nieważność postępowania z powodu pozbawienia uczestnika postępowania
możności obrony swych praw. Część orzeczeń przyjmuje, że w takiej sytuacji dochodzi
5
do nieważności postępowania (np. orzeczenia Sądu Najwyższego: z dnia 10 maja 1996
r., III CR 78/66, OSNCP 1967, nr 5, poz. 83, z dnia 9 października 1996 r., II CKU 23/96,
OSP 1997, nr 3, poz. 63, z dnia 10 listopada 2004 r., II CK 185/04, „Izba Cywilna” Biul.
SN 2005, nr 10, s. 53), w innych natomiast Sąd Najwyższy stoi na stanowisku, że o
nieważności postępowania nie może być mowy, ponieważ pozbawienie możności
obrony praw może dotyczyć tylko osoby biorącej udział w sprawie (np. orzeczenia Sądu
Najwyższego: z dnia 21 maja 1997 r., I CKN 39/97, OSNC 1997, nr 12, poz. 197, z dnia
17 grudnia 1998 r., II CKN 84/98, OSNC 1999, nr 5, poz. 101, z dnia 23 września 1999
r., III CKN 352/98, OSNC 2000, nr 3, poz. 62). Z kolei w niepublikowanym
postanowieniu z dnia 18 lutego 1998 r., I CKN 496/97 Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że
zasadność zarzutu nieważności postępowania na skutek pozbawienia
zainteresowanego możności obrony swoich prawa zależy od okoliczności sprawy.
Mając na uwadze realia rozpoznawanej sprawy, Sąd Najwyższy uznał, że
niewezwanie do udziału w sprawie Fabiana Iwińskiego i Banku S.(...) w Ł. nie
spowodowało nieważności postępowania. Stanowi ono natomiast istotne uchybienie
procesowe. Ze względu na to, że mogło ono mieć wpływ na wynik sprawy, należało
orzeczenia sądu obu instancji uchylić i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania
Sądowi Rejonowemu. Takie rozstrzygnięcie zapewni bowiem osobom, które nie brały
udziału w postępowaniu, rozpoznanie sprawy przez dwie instancje (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 21 maja 2002 r., III CKN 948/00, OSNC 2003, nr 5, poz. 6).
Skarga kasacyjna nie zawiera zarzutów naruszenia przepisów postępowania
dotyczących podstawy faktycznej rozstrzygnięcia. Sąd Najwyższy jest zatem – zgodnie
z art. 39813
§ 2 k.p.c. – związany ustaleniami faktycznymi stanowiącymi podstawę
zaskarżonego postanowienia. W świetle tych ustaleń Sąd trafnie uznał – wbrew
stanowisku skarżących – że znajdujące się na działce nr (...)/16 szambo i trzy studzienki
kanalizacyjne stanowią części składowe tego gruntu. Zasadą jest bowiem, że budynki i
inne urządzenia trwale z gruntem związane są częścią składową tego gruntu (art. 48
k.c.). Wprawdzie nie jest to zasada bezwzględna, jednakże dokonane w sprawie
ustalenia nie dają podstaw do uznania, że w okolicznościach sprawy zachodzą
przewidziane w ustawie wyjątki od zasady wynikającej z art. 48 k.c. Zarzut naruszenia
art. 47 k.c. przez jego niewłaściwe zastosowanie należało więc uznać za
nieuzasadniony.
Charakter ustanowionej służebności nie pozwala także podzielić zarzutu
skarżących kwestionującego podstawę prawną ustanowienia służebności. Sąd
6
Okręgowy trafnie uznał, że stanowi ją art. 285 k.c. a nie art. 145 k.c. Przepis regulujący
ustanowienie drogi koniecznej znajduje zastosowanie w drodze analogii – jak wynika z
przytoczonych w sprawie orzeczeń Sądu Najwyższego – do ustanowienia służebności
polegającej na przyłączeniu się do sieci kanalizacyjnej, wodociągowej, energetycznej
itp. Tymczasem ustanowiona w sprawie służebność nie miała takiego charakteru.
Wprawdzie wnioskodawcy domagali się przyłączenia szamba do znajdującej się na
działce nr (...)/16 kanalizacji, jednakże ich wniosek – z przyczyn wskazanych w
uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia – został w tym zakresie oddalony. Trafnie
skarżący zakwestionowali natomiast związaną z ustanowieniem służebności wysokość
wynagrodzenia. Stanowiąca podstawę ustalenia tego wynagrodzenia opinia biegłego nie
uwzględnienia bowiem faktu, że zapłacona przez wnioskodawców cena za mieszkania
obejmowała także koszt wybudowania szamba i studzienek kanalizacyjnych.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39815
§ 1 k.p.c. oraz art. 108 § 2 w związku z art. 39821
k.p.c.).