II CSK 21/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CSK 21/08
POSTANOWIENIE
Dnia 19 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa W. G.
przeciwko M. G. i W. G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 19 marca 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 5 września 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
1) odrzuca skargę kasacyjną;
2) zasądza od powoda na rzecz pozwanych solidarnie kwotę 3600 zł (trzy
tysiące sześćset) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej powoda, opartej na zarzutach naruszenia prawa
materialnego: art. 6 k.c., art. 117 § 2, art. 118 k.c., art. 123 k.c., art. 871 i art. 871 § 2
k.c. oraz zarzutach naruszenia przepisów postępowania: art. 47914
§ 2 k.p.c., art. 207
k.p.c., art. 382 k.p.c. i art. 378 § 1 oraz art. 97 k.p.c., jako uzasadnienie wniosku o
przyjęcie skargi do rozpoznania pełnomocnik powoda wskazał, że niezależnie od
naruszeń prawa materialnego wskazanych w skardze kasacyjnej, najistotniejsze
znaczenie ma ocena przez Sąd Najwyższy prawidłowej wykładni art. 47914
§ 2 k.p.c.
dokonanej w niniejszej sprawie przez Sąd Apelacyjny poprzez zawężenie jego
zastosowania i wyłączenie z dyspozycji normy prawnej nim objętej zarzutu
przedawnienia i innych zarzutów materialnoprawnych. Podkreślił, że ponieważ
zastosowana w powyższym zakresie przez Sąd Apelacyjny wykładnia nie znajduje
2
oparcia w powołanym przez ten Sąd orzecznictwie Sądu Najwyższego, potwierdzenie jej
prawidłowości wymaga wskazania podstawy faktycznej i prawnej takiego jej ustalenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać między
innymi wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania i jego uzasadnienie. W orzecznictwie
Sądu Najwyższego jednolicie przyjmuje się, że wymóg ten jest związany z instytucją
tzw. przedsądu uregulowaną w art. 3989
k.p.c. i wymaganie konstrukcyjne skargi
kasacyjnej przewidziane w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. jest spełnione tylko wtedy, gdy
skarżący wykaże występowanie w sprawie jednej z przesłanek przedsądu, określonej w
art. 3989
§ 1 pkt 1-4 k.p.c. Wymóg ten jest spełniony tylko wtedy, gdy skarżący w
wyodrębnionym wywodzie prawnym, wykaże występowanie w sprawie jednej z tych
przesłanek, przy czym nie jest to obowiązek tożsamy z określonym w art. 3984
§ 1 pkt 2
k.p.c., a zatem skarżący powinien odrębnie przytoczyć i uzasadnić podstawy skargi
kasacyjnej i odrębnie uzasadnić wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
(porównaj między innymi orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 22 marca 2001 r. V CZ
131/00, OSNC 2001/10/156, z dnia 5 czerwca 2001 IV CZ 45/01, OSNC 2001/10/157 i z
dnia 10 stycznia 2003 r. VCZ 189/02, nie publ., które zachowały aktualność).
Jeżeli skarżący, jako uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania wskazuje, jak to zdaje się mieć miejsce w rozpoznawanej sprawie, istnienie
potrzeby dokonania przez Sąd Najwyższy wykładni przepisów prawnych budzących
poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, a więc
przesłankę wskazaną w art. 3989
§ 1 pkt 2 k.p.c., obowiązany jest przedstawić, jakie
poważne wątpliwości budzi wykładnia określonego przepisu, przytoczyć rozbieżne
poglądy doktryny w tym przedmiocie lub rozbieżne orzeczenia Sądów wydane w oparciu
o różną wykładnię przepisu albo wykazać, że wykładnia dokonana przez Sąd drugiej
instancji sprzeczna jest z jednolitym stanowiskiem doktryny lub orzecznictwa Sądu
Najwyższego. Ze względu na publiczne cele jakie ma do spełnienia rozpoznanie przez
Sąd Najwyższy skargi kasacyjnej, skarżący powinien także wykazać celowość
dokonania wykładni przepisu przez Sąd Najwyższy ze względu na potrzeby praktyki
sądowej.
Wszystkich tych elementów brak w uzasadnieniu wniosku o przyjęcie skargi
kasacyjnej powoda do rozpoznania, co prowadzi do jej odrzucenia na podstawie art.
3986
§ 3 k.p.c., jako nie spełniającej kreatywnego wymogu określonego w art. 3984
§ 1
pkt 3 k.p.c.
3
Biorąc to pod uwagę Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu zasądzając od
powoda na rzecz pozwanych solidarnie koszty postępowania kasacyjnego w związku z
wnioskiem pozwanych zawartym w tym przedmiocie w odpowiedzi na skargę (art. 108 §
2 w zw. z art. 98 i art. 39821
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 19 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa W. G.
przeciwko M. G. i W. G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 19 marca 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 5 września 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
1) odrzuca skargę kasacyjną;
2) zasądza od powoda na rzecz pozwanych solidarnie kwotę 3600 zł (trzy
tysiące sześćset) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej powoda, opartej na zarzutach naruszenia prawa
materialnego: art. 6 k.c., art. 117 § 2, art. 118 k.c., art. 123 k.c., art. 871 i art. 871 § 2
k.c. oraz zarzutach naruszenia przepisów postępowania: art. 47914
§ 2 k.p.c., art. 207
k.p.c., art. 382 k.p.c. i art. 378 § 1 oraz art. 97 k.p.c., jako uzasadnienie wniosku o
przyjęcie skargi do rozpoznania pełnomocnik powoda wskazał, że niezależnie od
naruszeń prawa materialnego wskazanych w skardze kasacyjnej, najistotniejsze
znaczenie ma ocena przez Sąd Najwyższy prawidłowej wykładni art. 47914
§ 2 k.p.c.
dokonanej w niniejszej sprawie przez Sąd Apelacyjny poprzez zawężenie jego
zastosowania i wyłączenie z dyspozycji normy prawnej nim objętej zarzutu
przedawnienia i innych zarzutów materialnoprawnych. Podkreślił, że ponieważ
zastosowana w powyższym zakresie przez Sąd Apelacyjny wykładnia nie znajduje
2
oparcia w powołanym przez ten Sąd orzecznictwie Sądu Najwyższego, potwierdzenie jej
prawidłowości wymaga wskazania podstawy faktycznej i prawnej takiego jej ustalenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać między
innymi wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania i jego uzasadnienie. W orzecznictwie
Sądu Najwyższego jednolicie przyjmuje się, że wymóg ten jest związany z instytucją
tzw. przedsądu uregulowaną w art. 3989
k.p.c. i wymaganie konstrukcyjne skargi
kasacyjnej przewidziane w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. jest spełnione tylko wtedy, gdy
skarżący wykaże występowanie w sprawie jednej z przesłanek przedsądu, określonej w
art. 3989
§ 1 pkt 1-4 k.p.c. Wymóg ten jest spełniony tylko wtedy, gdy skarżący w
wyodrębnionym wywodzie prawnym, wykaże występowanie w sprawie jednej z tych
przesłanek, przy czym nie jest to obowiązek tożsamy z określonym w art. 3984
§ 1 pkt 2
k.p.c., a zatem skarżący powinien odrębnie przytoczyć i uzasadnić podstawy skargi
kasacyjnej i odrębnie uzasadnić wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
(porównaj między innymi orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 22 marca 2001 r. V CZ
131/00, OSNC 2001/10/156, z dnia 5 czerwca 2001 IV CZ 45/01, OSNC 2001/10/157 i z
dnia 10 stycznia 2003 r. VCZ 189/02, nie publ., które zachowały aktualność).
Jeżeli skarżący, jako uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania wskazuje, jak to zdaje się mieć miejsce w rozpoznawanej sprawie, istnienie
potrzeby dokonania przez Sąd Najwyższy wykładni przepisów prawnych budzących
poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, a więc
przesłankę wskazaną w art. 3989
§ 1 pkt 2 k.p.c., obowiązany jest przedstawić, jakie
poważne wątpliwości budzi wykładnia określonego przepisu, przytoczyć rozbieżne
poglądy doktryny w tym przedmiocie lub rozbieżne orzeczenia Sądów wydane w oparciu
o różną wykładnię przepisu albo wykazać, że wykładnia dokonana przez Sąd drugiej
instancji sprzeczna jest z jednolitym stanowiskiem doktryny lub orzecznictwa Sądu
Najwyższego. Ze względu na publiczne cele jakie ma do spełnienia rozpoznanie przez
Sąd Najwyższy skargi kasacyjnej, skarżący powinien także wykazać celowość
dokonania wykładni przepisu przez Sąd Najwyższy ze względu na potrzeby praktyki
sądowej.
Wszystkich tych elementów brak w uzasadnieniu wniosku o przyjęcie skargi
kasacyjnej powoda do rozpoznania, co prowadzi do jej odrzucenia na podstawie art.
3986
§ 3 k.p.c., jako nie spełniającej kreatywnego wymogu określonego w art. 3984
§ 1
pkt 3 k.p.c.
3
Biorąc to pod uwagę Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu zasądzając od
powoda na rzecz pozwanych solidarnie koszty postępowania kasacyjnego w związku z
wnioskiem pozwanych zawartym w tym przedmiocie w odpowiedzi na skargę (art. 108 §
2 w zw. z art. 98 i art. 39821
k.p.c.).