Pełny tekst orzeczenia

UCHWAŁA Z DNIA 9 KWIETNIA 2008 R.
SNO 31/08
W postępowaniu w sprawie o zawieszenie sędziego w czynnościach
służbowych sąd dyscyplinarny nie rozstrzyga o zasadności zarzutu
sformułowanego we wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego lub we
wniosku o pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej, lecz tylko o
zasadności odsunięcia sędziego od wykonywania obowiązków służbowych w
związku ze sformułowanymi zarzutami.
Przewodniczący: sędzia SN Piotr Hofmański.
Sędziowie SN: Iwona Koper, Zbigniew Hajn (sprawozdawca).
S ą d N a j w y ż s z y  S ą d D y s c y p l i n a r n y w sprawie sędziego
Sądu Rejonowego po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2008 r. w związku z zażaleniem
sędziego na uchwałę Sądu Apelacyjnego  Sądu Dyscyplinarnego z dnia 4 lutego 2008
r., sygn. akt (...), w przedmiocie zawieszenia sędziego w czynnościach służbowych na
okres dalszych trzech miesięcy i obniżenia jego wynagrodzenia
u c h w a l i ł :
1. u t r z y m a ć w m o c y zaskarżoną u c h w a ł ę ,
2. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.
U z a s a d n i e n i e
Prezes Sądu Okręgowego zarządzeniem z dnia 10 października 2007 r. zarządziła
natychmiastową przerwę na okres jednego miesiąca w wykonywaniu czynności
służbowych przez sędziego Sądu Rejonowego na podstawie art. 130 § 1 ustawy z dnia
27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze
zm. (powoływanej dalej, jako „u.s.p.”). W uzasadnieniu Prezes wskazała, że z
informacji, które zostały przez nią powzięte, wynika możliwość popełnienia przez
sędziego czynów skutkujących jego odpowiedzialnością karną i dyscyplinarną.
W związku z wymienionym zarządzeniem Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny
uchwałą z dnia 5 listopada 2007 r. w sprawie sygn. akt (...) zawiesił sędziego Sądu
Rejonowego w czynnościach służbowych na okres trzech miesięcy. W uzasadnieniu
uchwały wskazano, że zarządzenie Prezesa Sądu Okręgowego okazało się decyzją
prawidłową, zaś realia sprawy wymagają, aby zawieszenie sędziego Sądu Rejonowego
w pełnieniu czynności służbowych było kontynuowane. Okoliczności sprawy, a w
szczególności dowody z którymi zapoznał się Sąd Dyscyplinarny, wynikające z akt
2
Prokuratury Okręgowej o sygn. V Ds. 29/06 przekonują, że pełnienie przez sędziego
Sądu Rejonowego obowiązków związanych z wykonywaniem wymiaru
sprawiedliwości godziłoby w powagę sądu. Zgromadzone i ujawnione w toku
niniejszego postępowania dowody nakazują uniemożliwienie wykonywania przez
sędziego czynności służbowych i to niezależnie od jego stanowiska, gdyby zasadność i
wiarygodność tych dowodów kwestionował. Waga bowiem dowodów wskazujących
na możliwość naruszenia przez sędziego obowiązujących przepisów prawa jest tego
rodzaju, że wyklucza możliwość pełnienia przez niego w prawidłowy sposób funkcji
orzeczniczych.
Dnia 17 stycznia 2008 r. do Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego wpłynął
wniosek Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego przy Sądzie Okręgowym z dnia 16
stycznia 2008 r. o zawieszenie sędziego Sądu Rejonowego w czynnościach
służbowych na podstawie art. 129 § 1 u.s.p. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że
postanowieniem z dnia 16 stycznia 2008 r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego dla
okręgu Sądu Okręgowego wszczął postępowanie dyscyplinarne i przedstawił sędziemu
Sądu Rejonowego następujące zarzuty:
1) w bliżej nieokreślonym dniu pomiędzy 23 lutego a 27 czerwca 1996 r. w A., w
związku z pełnieniem funkcji publicznej – sędziego Sądu Rejonowego, przyjął
korzyść majątkową w kwocie 5 000 zł od Jarosława M., w zamian za zachowanie
stanowiące naruszenie przepisów prawa, polegające na uchyleniu środka
zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wobec Henryka M., w
sprawie o sygn. akt III K 333/96 Sądu Rejonowego;
2) w okresie pomiędzy 20 lipca 1998 r. a 4 lipca 2000 r. w A. jako
funkcjonariusz publiczny, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc
funkcję Przewodniczącego Wydziału III Karnego Sądu Rejonowego, przekraczając
swoje uprawnienia, nakłaniał sędziego tegoż Wydziału – X. Y., do przyjęcia obietnicy
korzyści majątkowej w kwocie 10 000 zł, w zamian za zachowanie stanowiące
naruszenie przepisów prawa, a to wydanie wyroku z warunkowym zawieszeniem
wykonania kary pozbawienia wolności, w sprawie o sygn. akt III K 954/98 Sądu
Rejonowego, wobec oskarżonego Henryka M., czym działał na szkodę interesu
publicznego;
3) w bliżej nieokreślonym czasie, pomiędzy majem 1997 r. a styczniem 1999 r.
w A., w związku z pełnieniem funkcji publicznej – sędziego Sądu Rejonowego, po
uprzednim przyjęciu od Zdzisława P. korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w
kwocie 10 000 zł oraz obietnicy przyjęcia korzyści majątkowej w postaci pieniędzy w
kwocie co najmniej 18 550 zł, jako funkcjonariusz publiczny, działając w celu
osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję Przewodniczącego Wydziału III
Karnego Sądu Rejonowego, przekraczając swoje uprawnienia, nakłaniał sędziego
tegoż Wydziału – X. Y, do przyjęcia obietnicy korzyści majątkowej w kwocie 10 000
3
zł, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, a to wydanie
wyroku uniewinniającego oskarżonego Zdzisława P., w sprawie o sygn. akt III K
750/97 Sądu Rejonowego, czym działał na szkodę interesu publicznego;
4) w okresie pomiędzy 8 a 9 listopada 2002 r. w A., w związku z pełnieniem
funkcji publicznej – sędziego Sądu Rejonowego, przyjął korzyść majątkową w postaci
pieniędzy w kwocie 15 000 zł. od prokurator Prokuratury Rejonowej B. D., w zamian
za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, polegające na spowodowaniu
niezastosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania
wobec Jerzego R. i Andrzeja B., w sprawie o sygn. akt l Ds. 2907/02 Prokuratury
Rejonowej i o sygn. akt: III Ko1
565/02 oraz III Ko1
566/02 Sądu Rejonowego;
5) w tym samym miejscu i czasie jak w pkt. 3, jako funkcjonariusz publiczny,
działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję Przewodniczącego
Wydziału III Karnego Sądu Rejonowego, przekraczając swoje uprawnienia, nakłaniał
sędziego tegoż Wydziału – X. Y., do przyjęcia korzyści majątkowej w kwocie 10 000
zł., a następnie korzyść tę wręczył, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie
przepisów prawa, polegające na spowodowaniu niezastosowania środka
zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wobec Jerzego R. i Andrzeja
B., w sprawie o sygn. akt l Ds. 2907/02 Prokuratury Rejonowej i o sygn. akt: III Ko1
565/02 oraz III Ko1
566/02 Sądu Rejonowego, czym działał na szkodę interesu
publicznego;
6) w okresie pomiędzy grudniem 2004 r. a wrześniem 2005 r. w A., w związku z
pełnieniem funkcji publicznej – sędziego Sądu Rejonowego, przyjął korzyść
majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 20 000 zł. od Zbigniewa U., w zamian za
zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, polegające na spowodowaniu
uchylenia środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wobec Jana
N. i Agaty M.-P. w sprawie o sygn. akt Ds. 2/03 Prokuratury Okręgowej i o sygn. akt:
III Kp 1197/04 oraz III Kp 1198/04 Sądu Rejonowego;
7) w okresie od dnia 3 do 5 grudnia 1998 r., w związku z pełnieniem funkcji
publicznej – sędziego Sądu Rejonowego, przyjął korzyść majątkową w postaci
pieniędzy w kwocie 5 000 zł. od prokuratora Prokuratury Rejonowej H. D., w zamian
za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, polegające na
niezastosowaniu środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania
wobec Janusza J., w sprawie o sygn. akt l Ds. 5758/98 Prokuratury Rejonowej i o
sygn. akt III K 833/99 Sądu Rejonowego;
8) w bliżej nieokreślonych dniach pomiędzy grudniem 1998 roku a 1999 rokiem,
w A. oraz B., w związku z pełnieniem funkcji publicznej – sędziego Sądu
Rejonowego, za pośrednictwem sędziego Wydziału III Karnego Sądu Rejonowego X.
Y. oraz Bogdana Z., przyjął korzyści majątkowe w postaci pieniędzy w kwocie 8 000
zł. pochodzące od Janusza J. oraz udziału w sponsorowanym spotkaniu towarzyskim,
4
w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, polegające na
nakłonieniu prokuratora Prokuratury Rejonowej do niewystępowania z wnioskiem o
zastosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wobec
Janusza J., w sprawie o sygn. akt l Ds. 5758/98 Prokuratury Rejonowej i o sygn. akt III
K 833/99 Sądu Rejonowego;
9) w bliżej nieokreślonym dniu pomiędzy 17 lutego 2000 r. a 23 maja 2001 r. w
A., w związku z pełnieniem funkcji publicznej – sędziego Sądu Rejonowego, przyjął
korzyści majątkowe w postaci pieniędzy w kwocie 10 000 zł. oraz garnituru o
nieustalonej wartości od Janusza J., w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie
przepisów prawa, polegające na spowodowaniu wydania wyroku z warunkowym
zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności wobec oskarżonego Janusza J.,
w sprawie o sygn. akt III K 833/99 Sądu Rejonowego;
10) w tym samym miejscu i czasie jak w pkt. 8, jako funkcjonariusz publiczny,
działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję Przewodniczącego
Wydziału III Karnego Sądu Rejonowego, przekraczając swoje uprawnienia, nakłaniał
sędziego tegoż Wydziału – H. S., do przyjęcia korzyści majątkowej w kwocie 5 000
zł., a następnie korzyść tę wręczył, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie
przepisów prawa, polegające na wydaniu wyroku z warunkowym zawieszeniem
wykonania kary pozbawienia wolności wobec oskarżonego Janusza J., w sprawie o
sygn. akt III K 833/99 Sądu Rejonowego, czym działał na szkodę interesu
publicznego;
11) w maju 1999 roku w A., w związku z pełnieniem funkcji publicznej –
sędziego Sądu Rejonowego, działając wspólnie i w porozumieniu z sędzią Wydziału
III Karnego Sądu Rejonowego X. Y. przyjął od Bogdana Z. korzyść majątkową w
postaci pieniędzy w kwocie 15 000 zł., w zamian za zachowanie stanowiące
naruszenie przepisów prawa, polegające na spowodowaniu uchylenia środka
zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania przez Prokuraturę Rejonową
wobec Ryszarda N. oraz odwołanie jego poszukiwań listem gończym, w sprawie o
sygn. akt 2 Ds. 186/99 (uprzednio 2 Ds. 113/98) Prokuratury Rejonowej;
12) w bliżej nieokreślonym dniu września 1999 roku w A., w związku z
pełnieniem funkcji publicznej – sędziego Sądu Rejonowego, przyjął od Janusza J.
korzyść majątkową w postaci pieniędzy w kwocie 10 000 zł., w zamian za zachowanie
stanowiące naruszenie przepisów prawa, polegające na spowodowaniu uchylenia
środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wobec Ryszarda N.,
w sprawie o sygn. akt III K 163/98 Sądu Rejonowego;
13) w tym samym miejscu i czasie jak w pkt. 11, jako funkcjonariusz publiczny,
działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję Przewodniczącego
Wydziału III Karnego Sądu Rejonowego, przekraczając swoje uprawnienia, nakłaniał
sędziego tegoż Wydziału – W. Z., do przyjęcia korzyści majątkowej w kwocie 10 000
5
zł. a następnie korzyść tę wręczył, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie
przepisów prawa, a to uchylenie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego
aresztowania wobec Ryszarda N., w sprawie o sygn. akt III K 163/98 Sądu
Rejonowego;
14) w dniach pomiędzy 16 a 19 stycznia 2000 roku w A., w związku z
pełnieniem funkcji publicznej – sędziego Sądu Rejonowego, przyjął korzyść
majątkową od Janusza J. w postaci pieniędzy w kwocie 30 000 zł., w zamian za
zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, polegające na spowodowaniu
niezastosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania
wobec Ryszarda N., w sprawie o sygn. akt Ds. 11/99 Prokuratury Okręgowej i o sygn.
III Ko1
27/00 Sądu Rejonowego;
15) w tym samym miejscu i czasie jak w pkt. 11, jako funkcjonariusz publiczny,
działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję Przewodniczącego
Wydziału III Karnego Sądu Rejonowego, przekraczając swoje uprawnienia, nakłaniał
sędziów tegoż Wydziału – X. Y. i M. B., do przyjęcia korzyści majątkowej w łącznej
kwocie 20 000 zł., w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa,
polegające na spowodowaniu niezastosowania środka zapobiegawczego w postaci
tymczasowego aresztowania wobec Ryszarda N., w sprawie o sygn. akt Ds. 11/99
Prokuratury Okręgowej i o sygn. akt III Ko 27/00 Sądu Rejonowego, a następnie
korzyść tę wręczył sędziemu X. Y., który z kolei przekazał ją sędziemu M. B., czym
działał na szkodę interesu publicznego;
16) w dniach pomiędzy 5 a 7 grudnia 2004 roku w A., w związku z pełnieniem
funkcji publicznej – sędziego Sądu Rejonowego, przyjął od Januarego M. korzyść
majątkową w postaci pieniędzy, w kwocie co najmniej 5 000 zł., w zamian za
zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, polegające na spowodowaniu
nieuwzględnienia wniosku Prokuratury Rejonowej o zastosowanie środka
zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wobec Bartłomieja M., w
sprawie o sygn. akt 4 Ds. 2987/04;
17) w tym samym miejscu i czasie jak w pkt. 16, jako funkcjonariusz publiczny,
działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pełniąc funkcję Przewodniczącego
Wydziału III Karnego Sądu Rejonowego, przekraczając swoje uprawnienia, nakłaniał
sędziego X. Y., do przyjęcia korzyści majątkowej w kwocie 5 000 zł., w zamian za
zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa, polegające na nakłonieniu
prokuratora Prokuratury Rejonowej do niewystępowania z wnioskiem o zastosowanie
środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, w sprawie o sygn.
akt 4 Ds. 2987/04 Prokuratury Rejonowej wobec Bartłomieja M., czym działał na
szkodę interesu publicznego, tj. o przewinienia dyscyplinarne określone w art. 107 § 1
u.s.p.
6
W ocenie Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego z uwagi na rodzaj zarzucanych
obwinionemu przewinień dyscyplinarnych, celowe byłoby dalsze odsunięcie sędziego
Sądu Rejonowego od wykonywania zadań w zakresie sprawowania wymiaru
sprawiedliwości na zajmowanym przez niego stanowisku na czas trwania
postępowania dyscyplinarnego.
Zaskarżoną rozpoznawanym zażaleniem uchwałą z dnia 4 lutego 2008 r. Sąd
Dyscyplinarny uchwalił:
1. zawiesić sędziego Sądu Rejonowego w czynnościach służbowych na okres
dalszych trzech miesięcy;
2. obniżyć na czas trwania tego zawieszenia wysokość jego wynagrodzenia o
30 %.
W uzasadnieniu uchwały Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny wskazał, że
aktualnie toczy się postępowanie z wniosku Prokuratury Okręgowej o wyrażenie przez
Sąd Dyscyplinarny zezwolenia na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego
oraz zezwolenie na tymczasowe jego aresztowanie za osiemnaście czynów o
charakterze korupcyjnym oraz o czyn z art. 258 § 1 i § 3 k.k. Następnie stwierdził, że
zgromadzone w tym postępowaniu dowody nakazują uniemożliwienie wykonywania
przez sędziego czynności służbowych z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości. Ich
waga wskazuje bowiem na możliwość naruszenia przez sędziego przepisów prawa, a
to samo w sobie wyklucza możliwość pełnienia przez niego czynności orzeczniczych.
W rezultacie Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny uznał za celowe zawieszenie
sędziego Sądu Rejonowego w czynnościach służbowych na okres dalszych trzech
miesięcy, który powinien być wystarczający do zakończenia sprawy w przedmiocie
zezwolenia na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej. Sąd stwierdził
również, że z uwagi na wszczęcie wobec sędziego postępowania dyscyplinarnego
zasadne stało się obniżenie jego wynagrodzenia na czas trwania zawieszenia, uznając,
że ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i zdrowotną sędziego obniżenie tego
wynagrodzenia o 30 % jest wystarczającą dolegliwością, a jednocześnie pozwoli
sędziemu i jego rodzinie na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych.
W zażaleniu skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej uchwały w punkcie
pierwszym i drugim. W uzasadnieniu zażalenia skarżący wskazał, że stanowisko Sądu
Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego jest błędne. W szczególności, jedynym
dowodem w postępowaniu o zezwolenie na pociągnięcie go do odpowiedzialności
karnej oraz o zezwolenie na tymczasowe aresztowanie, są zeznania sędziego Sądu
Rejonowego X. Y., niepotwierdzone jakimkolwiek innym dowodem zgromadzonym w
niniejszej sprawie, a w szczególności wyjaśnieniami osób mających rzekomo wręczać
korzyści majątkowe. Do wyjaśnień tych należy, zdaniem skarżącego, podejść z dużą
ostrożnością ze względu na jego cechy osobowościowe, ponieważ jak sam przyznał
zeznając w sprawie dyscyplinarnej sędziego M. B., którego również pomówił o
7
korupcję, przyznał, iż leczy się psychiatrycznie oraz jak to określił – miał wszyty
esperal w czerwcu 2006 roku z uwagi na wrzody żołądka. Sędzia X. Y. obciążające
skarżącego wyjaśnienia złożył po zastosowaniu wobec niego tymczasowego
aresztowania, co wskazuje, że złożył on wyjaśnienia obciążające kilku sędziów, aby
umniejszyć własną winę we własnej sprawie dotyczącej zachowań korupcyjnych.
Oskarżyciel nie zgromadził jakichkolwiek innych dowodów uzasadniających złożenie
tego wniosku. Tymczasem zgoda na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności
karnej nie może być oparta wyłącznie na dowodzie z wyjaśnień podejrzanego,
niepopartym czy choćby uwiarygodnionym innymi dowodami. Zwłaszcza dowód z
pomówienia powinien być badany szczególnie wnikliwie, a w niniejszej sprawie nie
został w ogóle zbadany przez oskarżyciela. Ponadto znamienne jest, według
skarżącego, że wniosek o uchylenie immunitetów i zastosowanie aresztów
tymczasowych wobec czterech sędziów Sądu Rejonowego i Sądu Okręgowego został
złożony w Sądzie Apelacyjnym dwa dni przed wyborami parlamentarnymi, a rok
wcześniej ówczesny wiceminister sprawiedliwości oraz ówczesny Prokurator
Okręgowy na konferencji prasowej ogłosili, iż w lokalnym (...) wymiarze
sprawiedliwości funkcjonuje zorganizowana grupa przestępcza. Jedynym dowodem na
istnienie tej grupy są wyjaśnienia sędziego X. Y. złożone po jego aresztowaniu. Z
treści wniosku z dnia 16 października 2007 r., sygn. akt 5Ds29/06/Sw, jednoznacznie
wynika, iż został on sporządzony pospiesznie i skierowany do Sądu Dyscyplinarnego
głównie dla celów politycznych, a to jest walki PIS-u z korupcją.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 129 § 1 ustawy – Prawo o u.s.p., sąd dyscyplinarny może zawiesić
w czynnościach służbowych sędziego, przeciwko któremu wszczęto postępowanie
dyscyplinarne lub o ubezwłasnowolnienie, zaś stosownie do art. 129 § 3 tej ustawy sąd
dyscyplinarny, zawieszając sędziego w czynnościach służbowych, obniża w granicach
od 25 % do 50 % wysokość jego wynagrodzenia na czas trwania tego zawieszenia; nie
dotyczy to osób, w stosunku do których wszczęto postępowanie o
ubezwłasnowolnienie.
Skarżący w zażaleniu nie zarzuca naruszenia powołanych przepisów. Podważa
natomiast faktyczną podstawę ewentualnej zgody na pociągnięcie go do
odpowiedzialności karnej. Tymczasem w postępowaniu w sprawie o zawieszenie
sędziego w czynnościach służbowych sąd dyscyplinarny nie rozstrzyga o zasadności
zarzutu sformułowanego we wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego lub
we wniosku o pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej, lecz tylko o
zasadności odsunięcia sędziego od wykonywania obowiązków służbowych w związku
ze sformułowanymi zarzutami. Sąd dyscyplinarny bada zatem przesłanki zawieszenia
sędziego, do których należą: znaczna szkodliwość dla służby zarzucanego czynu lub
8
czynów, stopień zawinienia, dobro wymiaru sprawiedliwości, wystarczające
uprawdopodobnienie popełnienia przewinienia służbowego. Także sąd dyscyplinarny
drugiej instancji w postępowaniu odwoławczym nie rozstrzyga o zasadności wszczęcia
postępowania dyscyplinarnego, lecz jedynie o merytorycznej zasadności uchwały o
zawieszeniu w czynnościach służbowych i poprawności formalnej jej wydania.
Natomiast, w świetle tych uwarunkowań, kwestionowanie przez sędziego podstaw
faktycznych wszczęcia postępowania dyscyplinarnego nie ma znaczenia dla oceny
trafności zaskarżonej uchwały (zob. np. uchwałę Sądu Najwyższego – Sądu
Dyscyplinarnego z dnia 15 listopada 2005 r., SNO 56/05 i tam powołane orzeczenia).
W ocenie Sądu Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego, mając na uwadze
wszczęcie przeciwko sędziemu Sądu Rejonowego postępowania dyscyplinarnego
cytowanym wyżej postanowieniem z dnia 16 stycznia 2008 r. o wszczęciu
postępowania dyscyplinarnego i przedstawieniu zarzutów, a także biorąc pod uwagę
ciężar i zakres postawionych mu zarzutów, zasadność zaskarżonej uchwały nie może
być kwestionowana. Należy też dodać, że, wbrew zarzutom skarżącego, uchwała ma
także oparcie w zebranych dowodach, które jak wynika, między innymi, z
uzasadnienia wniosku wykraczają poza same zeznania sędziego X.Y. W tej sytuacji
dobro wymiaru sprawiedliwości wymaga zawieszenia sędziego Sądu Rejonowego w
czynnościach urzędowych, z czym art. 129 § 3 u.s.p. wiąże obligatoryjne obniżenie
wysokości wynagrodzenia.
Z tych względów orzeczono jak w uchwale na podstawie art. 437 §1 k.p.k. w
związku z art. 128 u.s.p.