III CSK 64/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-03-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 64/08
POSTANOWIENIE
Dnia 25 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa Zespołu Opieki Zdrowotnej w B.
przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia - Oddziałowi Wojewódzkiemu w K.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 kwietnia 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 10 października 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
W art. 3984
§ 1 k.p.c. zostały określone wymagania wobec treści skargi
kasacyjnej. Skarga kasacyjna powinna zatem zawierać oznaczenie orzeczenia, od
którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości czy w części,
przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie oraz wniosek o uchylenie zaskarżonego
orzeczenia z przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania lub uchylenie i zmianę
orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany.
W przypadku wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego
uzasadnienia (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.) chodzi o wykazanie okoliczności, które
podlegają badaniu w tzw. przedsądzie, czyli występowanie w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego, potrzeby wykładni przepisów budzących poważne wątpliwości i
rozbieżności w orzecznictwie, nieważności postępowania oraz oczywistej zasadność
skargi (art. 3989
§ 1 k.p.c.).
2
We wniesionej skardze kasacyjnej wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania oparty
został na przesłance oczywistości skargi kasacyjnej oraz potrzebie wykładni przepisów
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie (art. 3984
§ 1 pkt 3 w zw. z art. 3989
§ 1 pkt
2 i 4 k.p.c.).
W celu spełnienia przesłanki przewidzianej w art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c. nie
wystarczy – jak to uczynił autor skargi – zawrzeć w jej treści stwierdzenia, że jest ona
oczywiście uzasadniona, lecz należy wykazać tę oczywistość przez odwołanie się do
takiej argumentacji prawnej, która prima facie wskazuje, że zaskarżony wyrok wydany
został z oczywistym naruszeniem prawa. Skarżący powołując się na oczywistość swej
ze względu na naruszenie prawa jednocześnie odwołał się do potrzeby dokonania
wykładni tych przepisów, które – jak twierdzi – wywołują rozbieżności w orzecznictwie,
notabene nie podając orzeczeń, które by tę rozbieżność wykazywały. Powoływanie się
na oczywistość skargi i konieczność dokonania wykładni prawa wzajemnie się wyklucza.
Taki sposób konstruowania skargi kasacyjnej jest pozorowaniem występowania w
sprawie okoliczności publicznoprawnych, w oparciu o które Sąd Najwyższy dokonuje
oceny na podstawie art. 3989
k.p.c. Niezależnie od tego podnieść należy, że wniosek
kasacyjny uzasadniony został niezrozumiałą treścią żądania: „zmiany zasad
odpowiedzialności Funduszu i zmniejszenie kwoty do zapłaty bez ZUS i odsetek a 50%
za 2002 r. czyli do kwoty 3 095 620,30 zł (1 916 622,03 zł za 2001 r. + 1 178 998,21 zł
za 2002 r.), ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania”, co narusza zasady profesjonalnego formułowania wymagania skargi,
określonego w art. 3984
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Skoro więc skarga zawiera tylko pozór wymagania określonego w art. 3984
§ 1
pkt 3 k.p.c., należało orzec, jak w sentencji (art. 3986
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 25 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa Zespołu Opieki Zdrowotnej w B.
przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia - Oddziałowi Wojewódzkiemu w K.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 kwietnia 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 10 października 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
W art. 3984
§ 1 k.p.c. zostały określone wymagania wobec treści skargi
kasacyjnej. Skarga kasacyjna powinna zatem zawierać oznaczenie orzeczenia, od
którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości czy w części,
przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie oraz wniosek o uchylenie zaskarżonego
orzeczenia z przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania lub uchylenie i zmianę
orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany.
W przypadku wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego
uzasadnienia (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.) chodzi o wykazanie okoliczności, które
podlegają badaniu w tzw. przedsądzie, czyli występowanie w sprawie istotnego
zagadnienia prawnego, potrzeby wykładni przepisów budzących poważne wątpliwości i
rozbieżności w orzecznictwie, nieważności postępowania oraz oczywistej zasadność
skargi (art. 3989
§ 1 k.p.c.).
2
We wniesionej skardze kasacyjnej wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania oparty
został na przesłance oczywistości skargi kasacyjnej oraz potrzebie wykładni przepisów
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie (art. 3984
§ 1 pkt 3 w zw. z art. 3989
§ 1 pkt
2 i 4 k.p.c.).
W celu spełnienia przesłanki przewidzianej w art. 3989
§ 1 pkt 4 k.p.c. nie
wystarczy – jak to uczynił autor skargi – zawrzeć w jej treści stwierdzenia, że jest ona
oczywiście uzasadniona, lecz należy wykazać tę oczywistość przez odwołanie się do
takiej argumentacji prawnej, która prima facie wskazuje, że zaskarżony wyrok wydany
został z oczywistym naruszeniem prawa. Skarżący powołując się na oczywistość swej
ze względu na naruszenie prawa jednocześnie odwołał się do potrzeby dokonania
wykładni tych przepisów, które – jak twierdzi – wywołują rozbieżności w orzecznictwie,
notabene nie podając orzeczeń, które by tę rozbieżność wykazywały. Powoływanie się
na oczywistość skargi i konieczność dokonania wykładni prawa wzajemnie się wyklucza.
Taki sposób konstruowania skargi kasacyjnej jest pozorowaniem występowania w
sprawie okoliczności publicznoprawnych, w oparciu o które Sąd Najwyższy dokonuje
oceny na podstawie art. 3989
k.p.c. Niezależnie od tego podnieść należy, że wniosek
kasacyjny uzasadniony został niezrozumiałą treścią żądania: „zmiany zasad
odpowiedzialności Funduszu i zmniejszenie kwoty do zapłaty bez ZUS i odsetek a 50%
za 2002 r. czyli do kwoty 3 095 620,30 zł (1 916 622,03 zł za 2001 r. + 1 178 998,21 zł
za 2002 r.), ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania”, co narusza zasady profesjonalnego formułowania wymagania skargi,
określonego w art. 3984
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Skoro więc skarga zawiera tylko pozór wymagania określonego w art. 3984
§ 1
pkt 3 k.p.c., należało orzec, jak w sentencji (art. 3986
§ 3 k.p.c.).