Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 25/08
POSTANOWIENIE
Dnia 8 maja 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie ze skargi pozwanego
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w E. z dnia 27 października 2005 r., sygn. akt V Ca (…),
ze skargi pozwanego
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego
w N. z dnia 19 grudnia 2002 r., sygn. akt III RC (…),
w sprawie z powództwa małoletniej K. L.
przeciwko Ł. B.
o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 maja 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych, co dotyczy także
czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem Najwyższym,
podejmowanych przed sądem niższej instancji. Przymus adwokacko-radcowski nie
obowiązuje jedynie w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie
adwokata lub radcy prawnego z urzędu, a także gdy stroną, jej organem,
przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator, notariusz albo
profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, a także, gdy stroną, jej organem lub
przedstawicielem ustawowym jest adwokat lub radca prawny (art. 871
§ 2 k.p.c.).
2
Z uwagi na to, że skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia wniosła osobiście strona, a nie zachodzą wskazane w art. 871
§ 2 k.p.c.
okoliczności wyłączające przymus adwokacko-radcowski, Sąd Najwyższy na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c. odrzucił skargę.