Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 22/08
POSTANOWIENIE
Dnia 16 maja 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi E. M. o wznowienie postępowania
w sprawie z powództwa E. M.
przeciwko A. K.
zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w K.; sygn. akt Ca (…)
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 maja 2008 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Okręgowego w K. z dnia 22 października 2007 r., sygn. akt II Ca
(…),
oddala zażalenie i przyznaje adw. W. B. od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w
W. 1800 (tysiąc osiemset) zł kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z
urzędu E. M. w postępowaniu zażaleniowym wraz z 22% podatkiem od towarów i
usług.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w K. odrzucił - jako
niedopuszczalne - zażalenie E. M. na zarządzenie przewodniczącej w sądzie drugiej
instancji o zwrocie skargi o wznowienie postępowania z powodu nieuzupełnienia jej
braków.
2
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik procesowy E. M. zarzucił
naruszenie art. 3941
§ 2 w związku z art. 362 k.p.c., art. 316 w związku z art. 361 k.p.c.
oraz art. 233 § 1 w związku z art. 382 k.p.c. i wniósł o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kwestia dopuszczalności zażalenia na zarządzenie przewodniczącego w sądzie
odwoławczym o zwrocie skargi o wznowienie postępowania na skutek nieuzupełnienia
jej braków była już przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego. W postanowieniu z dnia
21 grudnia 1998 r., III CKN 739/98 (OSNC 1999, nr 5, poz. 102) Sąd Najwyższy
stwierdził, że na wydane przez przewodniczącego w sądzie drugiej instancji zarządzenie
o zwrocie skargi o wznowienie postępowania wobec nieuzupełnienia jej braków
zażalenie nie przysługuje.
Sąd Najwyższy w składzie rozpoznającym niniejsze zażalenie podziela
to rozstrzygnięcie i jego motywy. Wprawdzie wskazany w art. 3941
§ 1 i 2 k.p.c. katalog
orzeczeń, na które przysługuje zażalenie, został rozszerzony w stosunku do stanu
prawnego obowiązującego w chwili wydania przytoczonego postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 21 grudnia 1998 r., III CKN 739/98, jednakże również obecnie
obejmuje on jedynie postanowienia sądu drugiej instancji. Stanowiska, że na
zaskarżone zarządzenie nie przysługuje zażalenie nie podważa odwołanie się do art.
362 i art. 398 k.p.c., ponieważ odpowiednie zastosowanie tych przepisów - jak wyjaśnił
Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 38 lipca 1998 r., II CKN 88497 (OSNC 1999, nr
2, poz. 34) - może mieć miejsce tylko w odniesieniu do zarządzeń wskazanych w
ustawie jako zaskarżalne zażaleniem.
Z przedstawionych powodów zażalenie podlega oddaleniu jako pozbawione
uzasadnionych podstaw (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
Orzeczenie o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata
z urzędu jest oparte na § 6 pkt 6 i § 13 ust. 2 pkt 2 w związku z § 21 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).

III CZ 22/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia