IV CNP 30/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-03-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 30/08
POSTANOWIENIE
Dnia 14 maja 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w R.
z dnia 26 kwietnia 2007 r., sygn. akt IV Ca (…),
w sprawie z powództwa S. S.
przeciwko A. S., G. S., R. K., J. S., A. S. i E. S.
o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 maja 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Powód Stefan Stanik wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w R. z dnia 26 kwietnia 2007 r., którym w
wyniku uwzględnienia apelacji pozwanej G. S. oddalono powództwo o uzgodnienie
treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym.
Skarga nie spełnia wszystkich wymagań określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Skarga w ramach przytoczenia jej podstawy wymienia przepis prawa, który –
zdaniem skarżącego - został naruszony, czyniąc w ten sposób zadość wymaganiu
przewidzianemu w art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c., nie wskazuje natomiast przepisu prawa, z
którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, a więc nie zawiera autonomicznego
elementu, o którym mowa w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.
Skarga nie tylko nie zawiera uprawdopodobnienia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego dotyczy, ale nawet nie precyzuje, jaka konkretna szkoda i
2
w jakiej wysokości powstała w następstwie wydania zaskarżonego orzeczenia; brak
uprawdopodobnienia szkody oznacza niespełnienie istotnego wymagania skargi,
przewidzianego w art. 4945
pkt 4 k.p.c.
W skardze brak jest także elementu określonego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., czyli
wykazania, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe.
Z tych przyczyn skarga powoda została odrzucona przez Sąd Najwyższy na
podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 14 maja 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w R.
z dnia 26 kwietnia 2007 r., sygn. akt IV Ca (…),
w sprawie z powództwa S. S.
przeciwko A. S., G. S., R. K., J. S., A. S. i E. S.
o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 maja 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Powód Stefan Stanik wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w R. z dnia 26 kwietnia 2007 r., którym w
wyniku uwzględnienia apelacji pozwanej G. S. oddalono powództwo o uzgodnienie
treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym.
Skarga nie spełnia wszystkich wymagań określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Skarga w ramach przytoczenia jej podstawy wymienia przepis prawa, który –
zdaniem skarżącego - został naruszony, czyniąc w ten sposób zadość wymaganiu
przewidzianemu w art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c., nie wskazuje natomiast przepisu prawa, z
którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, a więc nie zawiera autonomicznego
elementu, o którym mowa w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.
Skarga nie tylko nie zawiera uprawdopodobnienia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego dotyczy, ale nawet nie precyzuje, jaka konkretna szkoda i
2
w jakiej wysokości powstała w następstwie wydania zaskarżonego orzeczenia; brak
uprawdopodobnienia szkody oznacza niespełnienie istotnego wymagania skargi,
przewidzianego w art. 4945
pkt 4 k.p.c.
W skardze brak jest także elementu określonego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., czyli
wykazania, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe.
Z tych przyczyn skarga powoda została odrzucona przez Sąd Najwyższy na
podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.