Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 53/08
POSTANOWIENIE
Dnia 18 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz
w sprawie ze skargi S. C. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Apelacyjnego z dnia 20 kwietnia 2007 r. sygn. akt I ACa (…), wydanego w sprawie
z powództwa M. C., S. C. i R. C.
przeciwko Miastu W. i Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Wojewodę X. o
odszkodowanie, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 września 2008 r.,
odrzuca skargę;
zasądza od S. C. na rzecz Skarbu Państwa - Wojewody X. kwotę 1.800 (jeden
tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Stefania C., jedna z powódek w sprawie przeciwko Miastu W. i Skarbowi Państwa
– Wojewodzie X. o odszkodowanie, wniosła o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku wydanego w tej sprawie przez Sąd Apelacyjny w dniu
20 kwietnia 2007 r. w dotyczącej tej powódki części rozstrzygającej o początkowym
terminie, od jakiego przysługują odsetki przyznane od zasądzonej kwoty. Dla wykazania,
że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze innych środków prawnych nie było i nie
jest możliwe (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.) skarżąca wskazała, że postanowieniem z dnia 18
grudnia 2007 r. Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej
powodów (w tym S. C.) od zaskarżonego wyroku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 4241
§ 3 k.p.c. od orzeczeń sądu drugiej instancji, od których
wniesiono skargę kasacyjną, skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
2
prawomocnego orzeczenia nie przysługuje. Tak w piśmiennictwie jak i w judykaturze
(zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 23 października 2006 r., V CNP 130/06,
niepubl. i z dnia 15 czerwca 2007 r., I CNP 27/07, LEX nr 347327), dokonując wykładni
wymienionego przepisu, wyrażono zgodny pogląd, że przez „wniesioną” skargę
kasacyjną należy rozumieć skargę wniesioną skutecznie, tj. taką, która nie została
odrzucona, a Sąd Najwyższy poddał ją przedsądowi i odmówił przyjęcia do rozpoznania
(art. 3989
§ 2 k.p.c.) albo po przyjęciu do rozpoznania – rozpoznał. Nie ma podstaw do
podważania tego poglądu.
Wobec powyższego, ponieważ od wyroku zaskarżonego przez powódkę skargą o
stwierdzenie niezgodności z prawem tego wyroku skutecznie wniesiona została przez
powódkę skarga kasacyjna, stosownie do art. 4241
§ 3 k.p.c. powódce nie przysługuje
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem tego wyroku. Skarga ta, z mocy art. 4248
§ 1 k.p.c., podlega przeto odrzuceniu.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 108 § 1 w związku z 109 §
1 i 2, art. 98 § 1 i 3 i art. 99 k.p.c. w związku z § 13 ust. 5 pkt 2 i § 6 pkt 5
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za
czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).