Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 26/08
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Antoni Górski (sprawozdawca)
SSN Marek Sychowicz
w sprawie z powództwa H. U.
przeciwko Skarbowi Państwa - (...) Wojewódzkiemu Lekarzowi Weterynarii
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 października 2008
r.,
skargi powódki o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w W. z dnia 27 marca 2007 r., sygn. akt I C (…),
odrzuca skargę; nie obciąża powódki kosztami postępowania.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 27 marca 2007 r. Sąd Okręgowy w W. Wydział l Cywilny
odrzucił pozew w sprawie z powództwa H. U. przeciwko Skarbowi Państwa - (...)
Wojewódzkiemu Lekarzowi Weterynarii. W związku z wymienionym postanowieniem
Sądu Okręgowego powódka wniosła o stwierdzenie jego niezgodności z prawem w
całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej
instancji, jeżeli przez jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub
uchylenie orzeczenia w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie
2
jest możliwe. Ponadto w wyjątkowych wypadkach, gdy niezgodność z prawem wynika z
naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo
praw człowieka i obywatela, skarga przysługuje także od prawomocnego orzeczenia
wydanego przez sąd pierwszej lub drugiej instancji, jeżeli strony nie skorzystały z
przysługujących im środków prawnych, chyba że jest możliwa zmiana lub uchylenie
orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych.
Wymagania konstrukcyjne skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia określone zostały w przepisie art. 4245
§ 1 k.p.c. Jednym z
nich jest wymienione w pkt 4 wymaganie uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy.
Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Sądu Najwyższego, ten kreatywny wymóg
skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia obliguje
skarżącą do złożenia oświadczenia, że szkoda wystąpiła, jak również do wskazania jej
rodzaju i rozmiaru, a ponadto do powołania lub przedstawienia dowodów lub innych
środków uwiarygodniających jej twierdzenie. Niezbędne jest wskazanie związku
przyczynowego między wydaniem zaskarżonego wyroku a powstaniem szkody. Ponadto
skarżąca może powoływać się tylko na taką szkodę, która została już wyrządzona na
skutek wydania zaskarżonego orzeczenia, a nie na szkodę, która może powstać dopiero
w przyszłości. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia nie służy bowiem zapobieganiu wyrządzeniu szkody, mogącej powstać na
skutek jego wydania, lecz jest środkiem prawnym, który w razie jego uwzględnienia
będzie stanowić podstawę wystąpienia z powództwem przeciwko Skarbowi Państwa o
naprawienie szkody wyrządzonej tym orzeczeniem, (por. postanowienia SN z dnia 15
lutego 2006 r., IV CNP 7/05, LEX nr 192046; z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05,
OSNC 2006 r., nr 1, poz. 16; z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05, niepubl.; z dnia
27 października 2005 r., V CNP 28/05, niepubl.; z dnia 10 sierpnia 2006 r., V CNP
102/06, niepubl.; z dnia 25 maja 2007 r., II CNP 51/07, niepubl.; z dnia 21 lipca 2008 r., l
CNP 44/08, niepubl.; z dnia 30 września 2008 r., l CNP 63/08, niepubl.).
W przedmiotowej sprawie argumentacja skarżącej nie spełnia ww. wymagań.
Skarżąca ograniczyła się do stwierdzenia, że „uprawdopodabniając wyrządzenie szkody
w postaci utraty korzyści wskazuję wszystkie dowody złożone w sprawie l C 702/06".
Niezależnie od lakoniczności przedstawionego wywodu należy podkreślić, że skarżąca
nie uprawdopodobniła ani rozmiaru podniesionych szkód, ani też nie wykazała jej
związku z wydaniem kwestionowanego orzeczenia. Samo wydanie niekorzystnego dla
3
strony rozstrzygnięcia nie może być utożsamiane z poniesieniem szkody w rozumieniu
przepisów dotyczących przedmiotowej skargi.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, która
nie czyni zadość wymaganiu wynikającemu z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., podlega
odrzuceniu a limine.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 w zw. z art. 4245
§ 1
pkt 4 k.p.c.). Jednocześnie na mocy art. 102 k.p.c. odstąpiono od obciążania powódki
kosztami postępowania skargowego.