V CZ 68/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 68/08
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Antoni Górski
SSN Marek Sychowicz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa A. W.
przeciwko P.(…) Sp. z o.o. w Z.
o zapłatę i ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 października 2008
r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 14 marca 2008 r., sygn.
akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 14 marca 2008 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną wniesioną przez powódkę od wyroku tego Sądu z dnia 8 listopada 2007 r.
Sąd ten stwierdził, że powódka w toku całego postępowania w sprawie dochodziła
wyłącznie roszczeń o charakterze majątkowym, w apelacji ograniczyła je do kwoty
13.000 zł i tak też określiła wartość przedmiotu zaskarżenia w skardze kasacyjnej. Ze
względu na tę wartość skarga kasacyjna powódce nie przysługuje (art. 3982
§ 1 k.p.c.).
Bez znaczenia jest, że roszczenia majątkowe powódka wiązała ze zdarzeniem
traktowanym jako naruszające jej dobra osobiste, skoro ochrony tych dóbr nie
dochodziła.
2
W zażaleniu na wymienione postanowienie powódka podniosła, że dochodzone
przez nią roszczenia były roszczeniami z zakresu ochrony dóbr osobistych, a zatem
dochodzone przez nią roszczenia miały charakter majątkowy. Zarzuciła naruszenia art.
3982
§ 1 k.p.c. w związku z art. 244 § 1 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W pozwie wytoczonym w sprawie powódka żądała zasądzenia na jej rzecz kwoty
100.000 zł tytułem „zadośćuczynienia” i kwoty 30.000 zł „za naruszenie praw autorskich”
oraz „ustalenia odpowiedzialności pozwanego za szkody mogące powstać w
przyszłości”. W apelacji od wyroku Sądu pierwszej instancji, oddalającego powództwo,
powódka ograniczyła żądanie pozwu do kwoty 10.000 zł zadośćuczynienia i kwoty 3.000
zł za naruszenie praw autorskich i w takim zakresie zaskarżyła wyrok Sądu pierwszej
instancji. Wyrokiem z dnia 8 listopada 2007 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację (poza tym
jedynie zmienił zaskarżony wyrok co do rozstrzygnięcia o kosztach zastępstwa
procesowego). Powódka wniosła skargę kasacyjną od tego wyroku „co do oddalenia
apelacji w zakresie odmawiającym ustalenia naruszenia dóbr osobistych i
odpowiedzialności za szkody mogące powstać w przyszłości”.
Jak z powyższego wynika wyrok Sądu pierwszej instancji w części oddalającej
powództwo o ustalenie odpowiedzialności pozwanego za szkody mogące powstać w
przyszłości nie został objęty zaskarżeniem apelacyjnym i wyrok ten w wymienionej
części uprawomocnił się. Rozstrzygnięcie sprawy wyrokiem Sądu Apelacyjnego nie
objęło rozstrzygnięcia o żądaniu ustalenia odpowiedzialności pozwanego za szkody
mogące powstać w przyszłości. Wniesienie skargi kasacyjnej od tego wyroku „co do
oddalenia apelacji w zakresie odmawiającym ustalenia naruszenia dóbr osobistych i
odpowiedzialności za szkody mogące powstać w przyszłości” jest wniesieniem skargi od
wyroku nieistniejącego. Z tego więc względu skarga kasacyjna wniesiona przez
powódkę jest niedopuszczalna i powinna zostać odrzucona (art. 3986
§ 2 k.p.c.). Jest to
przyczyna odrzucenia wyprzedzająca przyczynę, z powodu której skargę kasacyjną
odrzucił Sąd Apelacyjny. Dla stwierdzenia zasadności zaskarżonego postanowienia nie
zachodzi zatem potrzeba badania trafności zarzutów zażalenia.
Wobec powyższego, Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art.
39814
k.p.c., postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Antoni Górski
SSN Marek Sychowicz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa A. W.
przeciwko P.(…) Sp. z o.o. w Z.
o zapłatę i ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 października 2008
r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 14 marca 2008 r., sygn.
akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 14 marca 2008 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną wniesioną przez powódkę od wyroku tego Sądu z dnia 8 listopada 2007 r.
Sąd ten stwierdził, że powódka w toku całego postępowania w sprawie dochodziła
wyłącznie roszczeń o charakterze majątkowym, w apelacji ograniczyła je do kwoty
13.000 zł i tak też określiła wartość przedmiotu zaskarżenia w skardze kasacyjnej. Ze
względu na tę wartość skarga kasacyjna powódce nie przysługuje (art. 3982
§ 1 k.p.c.).
Bez znaczenia jest, że roszczenia majątkowe powódka wiązała ze zdarzeniem
traktowanym jako naruszające jej dobra osobiste, skoro ochrony tych dóbr nie
dochodziła.
2
W zażaleniu na wymienione postanowienie powódka podniosła, że dochodzone
przez nią roszczenia były roszczeniami z zakresu ochrony dóbr osobistych, a zatem
dochodzone przez nią roszczenia miały charakter majątkowy. Zarzuciła naruszenia art.
3982
§ 1 k.p.c. w związku z art. 244 § 1 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W pozwie wytoczonym w sprawie powódka żądała zasądzenia na jej rzecz kwoty
100.000 zł tytułem „zadośćuczynienia” i kwoty 30.000 zł „za naruszenie praw autorskich”
oraz „ustalenia odpowiedzialności pozwanego za szkody mogące powstać w
przyszłości”. W apelacji od wyroku Sądu pierwszej instancji, oddalającego powództwo,
powódka ograniczyła żądanie pozwu do kwoty 10.000 zł zadośćuczynienia i kwoty 3.000
zł za naruszenie praw autorskich i w takim zakresie zaskarżyła wyrok Sądu pierwszej
instancji. Wyrokiem z dnia 8 listopada 2007 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację (poza tym
jedynie zmienił zaskarżony wyrok co do rozstrzygnięcia o kosztach zastępstwa
procesowego). Powódka wniosła skargę kasacyjną od tego wyroku „co do oddalenia
apelacji w zakresie odmawiającym ustalenia naruszenia dóbr osobistych i
odpowiedzialności za szkody mogące powstać w przyszłości”.
Jak z powyższego wynika wyrok Sądu pierwszej instancji w części oddalającej
powództwo o ustalenie odpowiedzialności pozwanego za szkody mogące powstać w
przyszłości nie został objęty zaskarżeniem apelacyjnym i wyrok ten w wymienionej
części uprawomocnił się. Rozstrzygnięcie sprawy wyrokiem Sądu Apelacyjnego nie
objęło rozstrzygnięcia o żądaniu ustalenia odpowiedzialności pozwanego za szkody
mogące powstać w przyszłości. Wniesienie skargi kasacyjnej od tego wyroku „co do
oddalenia apelacji w zakresie odmawiającym ustalenia naruszenia dóbr osobistych i
odpowiedzialności za szkody mogące powstać w przyszłości” jest wniesieniem skargi od
wyroku nieistniejącego. Z tego więc względu skarga kasacyjna wniesiona przez
powódkę jest niedopuszczalna i powinna zostać odrzucona (art. 3986
§ 2 k.p.c.). Jest to
przyczyna odrzucenia wyprzedzająca przyczynę, z powodu której skargę kasacyjną
odrzucił Sąd Apelacyjny. Dla stwierdzenia zasadności zaskarżonego postanowienia nie
zachodzi zatem potrzeba badania trafności zarzutów zażalenia.
Wobec powyższego, Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w związku z art.
39814
k.p.c., postanowił jak w sentencji.