I CZ 95/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-07-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 95/08
POSTANOWIENIE
Dnia 14 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (sprawozdawca)
SSA Dariusz Dończyk
w sprawie z wniosku U. P.
przy uczestnictwie K. S., M. Ł., W. C., K. P., J. P., M. K., B. W., Skarbu Państwa
reprezentowanego przez Prezydenta W. oraz Miasta W.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 listopada 2008 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 24
kwietnia 2008 r., sygn. akt IV CA (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2008 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawczyni U. P. z powołaniem się na to, że nie zostało w niej zawarte
uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania.
W zażaleniu na to postanowienie wnioskodawczyni wywodziła, że skarga
kasacyjna odpowiada wymaganiom ustawy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wyrokiem z dnia 1 lipca 2008 r. SK 40/07 Trybunał Konstytucyjny uznał, że art.
3986
§ 2 i 3 k.p.c. w związku z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. w zakresie, w jakim przewiduje
odrzucenie skargi kasacyjnej bez wezwania do usunięcia jej braków, jest niezgodny z
art. 45 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 2 Konstytucji RP.
2
W związku ze zmianą stanu prawnego wynikającą z powołanego orzeczenia
zażalenie należy uznać za zasadne. Zaskarżone postanowienie zapadło wprawdzie
przed wydaniem oraz opublikowaniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego, jednak na
etapie postępowania przed Sądem Najwyższym należało uwzględnić jego treść, gdyż w
przeciwnym razie orzeczenie pozostawałoby w oczywistej sprzeczności ze stanem
prawnym obowiązującym w dacie orzekania. Obecnie stwierdzenie, że skarga kasacyjna
nie odpowiada wymaganiom określonym w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. nie daje możliwości
jej odrzucenia, ale należy wezwać skarżącego, zgodnie z ogólnymi regułami, do
uzupełnienia braków skargi kasacyjnej. Odrzucenie skargi bez takiego wezwania
oznaczałoby orzekanie na podstawie przepisu, którego niezgodność z Konstytucją
została już przesądzona.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 3941
w związku z art.
39815
§ 1 zdanie pierwsze k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 14 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (sprawozdawca)
SSA Dariusz Dończyk
w sprawie z wniosku U. P.
przy uczestnictwie K. S., M. Ł., W. C., K. P., J. P., M. K., B. W., Skarbu Państwa
reprezentowanego przez Prezydenta W. oraz Miasta W.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 listopada 2008 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 24
kwietnia 2008 r., sygn. akt IV CA (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2008 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawczyni U. P. z powołaniem się na to, że nie zostało w niej zawarte
uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania.
W zażaleniu na to postanowienie wnioskodawczyni wywodziła, że skarga
kasacyjna odpowiada wymaganiom ustawy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wyrokiem z dnia 1 lipca 2008 r. SK 40/07 Trybunał Konstytucyjny uznał, że art.
3986
§ 2 i 3 k.p.c. w związku z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. w zakresie, w jakim przewiduje
odrzucenie skargi kasacyjnej bez wezwania do usunięcia jej braków, jest niezgodny z
art. 45 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 2 Konstytucji RP.
2
W związku ze zmianą stanu prawnego wynikającą z powołanego orzeczenia
zażalenie należy uznać za zasadne. Zaskarżone postanowienie zapadło wprawdzie
przed wydaniem oraz opublikowaniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego, jednak na
etapie postępowania przed Sądem Najwyższym należało uwzględnić jego treść, gdyż w
przeciwnym razie orzeczenie pozostawałoby w oczywistej sprzeczności ze stanem
prawnym obowiązującym w dacie orzekania. Obecnie stwierdzenie, że skarga kasacyjna
nie odpowiada wymaganiom określonym w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. nie daje możliwości
jej odrzucenia, ale należy wezwać skarżącego, zgodnie z ogólnymi regułami, do
uzupełnienia braków skargi kasacyjnej. Odrzucenie skargi bez takiego wezwania
oznaczałoby orzekanie na podstawie przepisu, którego niezgodność z Konstytucją
została już przesądzona.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 3941
w związku z art.
39815
§ 1 zdanie pierwsze k.p.c.).