Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 70/08
POSTANOWIENIE
Dnia 14 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie
SSN Iwona Koper (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi J. P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnych wyroków Sądu Okręgowego w C.
z dnia 7 sierpnia 2003 r., sygn. akt I C (…) oraz Sądu Apelacyjnego z dnia 25 sierpnia
2004 r., sygn. akt I ACa (…)
w sprawie z powództwa J. P.
przeciwko Gminie C.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 listopada 2008 r.,
zażalenia J. P. na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 17 czerwca 2008 r., sygn.
akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę powoda J. P. o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnych wyroków Sądu Okręgowego w C. z
dnia 7 sierpnia 2003 r. sygn. akt I C (…) oraz Sądu Apelacyjnego z dnia 25 sierpnia
2004 r. sygn. akt I ACa (…).
Sąd Apelacyjny wskazał, że wobec braku przesłanek wymienionych w art. 4241
§
2 k.p.c. w rozpoznawanej sprawie skarga powinna dotyczyć wyłącznie wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 25 sierpnia 2004 r. którym oddalono apelację powoda od wyroku
Sądu Okręgowego w C. z dnia 7 sierpnia 2003 r. Skargę odrzucił z powodu wniesienia
2
jej osobiście przez powoda bez zachowania przymusu adwokacko – radcowskiego (art.
871
k.p.c.) podnosząc dodatkowo, iż skarga wniesiona została po upływie terminu
określonego w art. 4266
§ 1 k.p.c., a nadto jest niedopuszczalna z uwagi na przepis art.
4241
§ 3 k.p.c., ponieważ powód wniósł kasację od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 25
sierpnia 2004 r., której przyjęcia do rozpoznania odmówił Sąd Najwyższy.
W zażaleniu wniesionym przez ustanowionego z urzędu adwokata, powód podał
jako podstawy zaskarżenia powyższego postanowienia przepisy art. 169 § 1, art. 294 §
1 i art. 394 § 1206
pkt 1 k.p.c., zarzucając naruszenie art. 171 k.p.c. przez odrzucenie
skargi oraz art. 4246
i art. 4241
§ 3 k.p.c. przez przyjęcie, że powód nie podał
konkretnych powodów skargi. Wnosił o uchylenie zaskarżonego postanowienia i
przekazanie sprawy do merytorycznego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu oraz
zasądzenie na rzecz kancelarii adwokackiej kosztów obrony z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
sądowego wydanego przed dniem 1 września 2004 r. jest niedopuszczalna i podlega
odrzuceniu na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
12 lipca 2005 r., I CNP 1/05, OSNC 2006, nr 1, poz. 15).
W tej sytuacji, chociaż wskazane przez Sąd Apelacyjny przyczyny odrzucenia
skargi powoda, właściwe dla oceny dopuszczalności skargi o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia wydanego w dniu 1 września 2004 r. i później, są
nietrafne - w następstwie czego pozbawione doniosłości prawnej dla rozstrzygnięcia w
niniejszym postępowaniu są skierowane przeciwko nim zarzuty zażalenia - to
zaskarżone postanowienie, mimo błędnego uzasadnienia odpowiada prawu.
Mając to na względzie orzeczono jak w sentencji (art. 39814
k.p.c. w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c.). Oddaleniu podlegał wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej
udzielonej powodowi w postępowaniu zażaleniowym przez adwokata ustanowionego z
urzędu nie zawierający oświadczenia o ich nieuiszczeniu (§ 20 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie
oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej – Dz. U.
Nr 163, poz. 1348 ze zm.).

V CZ 70/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia