V CZ 74/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-06-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 74/08
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi A. B.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 listopada 2008 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Rejonowego w N. z dnia 17 lipca 2008 r.,
sygn. akt I WSC (…),
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 17 lipca 2008 r. Sąd Rejonowy odrzucił zażalenie A. B. na
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 łącznie 2008 r. Rozstrzygnięcie to było
wynikiem nieusunięcia przez skarżącego braków tego zażalenia określonych w
zarządzeniu z dnia 5 czerwca 2008 r. W zarządzeniu tym wezwano skarżącego do
uzupełnienia braków formalnych zażalenia przez sporządzenie go przez
profesjonalnego pełnomocnika pod rygorem odrzucenia.
W zażaleniu na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 17 listopada 2008 r.
skarżący wniósł zażalenie z dnia 28 lipca 2008 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Należy podzielić stanowisko Sądu Rejonowego, że zasada przymusu adwokacko-
radcowskiego (art. 871
§ 1 k.p.c.) obowiązuje w postępowaniu przed Sądem
Najwyższym, w tym również w postępowaniu wywołanym wnioskiem skargi o
2
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 42412
k.p.c.), a
także w postępowaniu zażaleniowym.
Sąd pierwszej instancji jest uprawniony do odrzucenia skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, gdy skarga została sporządzona z
naruszeniem art. 871
§ 1 k.p.c. (por. ostatnio np. postanowienie Sądu Najwyższego z
dnia 7.XI.2008 r., II CZ 77/08 i powołane tam orzecznictwo Sądu Najwyższego). Sąd
Najwyższy jest też uprawniony do rozpoznania zażalenia na postanowienie Sądu
Rejonowego, w którym odrzucono zażalenie na postanowienie Sądu Najwyższego,
zapadłe w toku postępowania wywołanego wniesieniem skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Zażalenie kierowane do Sądu
Najwyższego w takiej sytuacji powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę
prawnego (art. 871
§ 1 k.p.c.). Naruszenie tego wymogu powoduje konieczność
odrzucenia zażalenia. Z tych powodów Sąd Najwyższy odrzucił zażalenie skarżącego
na postawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39812
, i w zw. z art. 42412
k.p.c. oraz w zw. z
art. 370 k.p.c. i art. 397 § 2 k.p.c.). Zażalenie okazało się bowiem niedopuszczalne.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi A. B.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 listopada 2008 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Rejonowego w N. z dnia 17 lipca 2008 r.,
sygn. akt I WSC (…),
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 17 lipca 2008 r. Sąd Rejonowy odrzucił zażalenie A. B. na
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 łącznie 2008 r. Rozstrzygnięcie to było
wynikiem nieusunięcia przez skarżącego braków tego zażalenia określonych w
zarządzeniu z dnia 5 czerwca 2008 r. W zarządzeniu tym wezwano skarżącego do
uzupełnienia braków formalnych zażalenia przez sporządzenie go przez
profesjonalnego pełnomocnika pod rygorem odrzucenia.
W zażaleniu na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 17 listopada 2008 r.
skarżący wniósł zażalenie z dnia 28 lipca 2008 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Należy podzielić stanowisko Sądu Rejonowego, że zasada przymusu adwokacko-
radcowskiego (art. 871
§ 1 k.p.c.) obowiązuje w postępowaniu przed Sądem
Najwyższym, w tym również w postępowaniu wywołanym wnioskiem skargi o
2
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 42412
k.p.c.), a
także w postępowaniu zażaleniowym.
Sąd pierwszej instancji jest uprawniony do odrzucenia skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, gdy skarga została sporządzona z
naruszeniem art. 871
§ 1 k.p.c. (por. ostatnio np. postanowienie Sądu Najwyższego z
dnia 7.XI.2008 r., II CZ 77/08 i powołane tam orzecznictwo Sądu Najwyższego). Sąd
Najwyższy jest też uprawniony do rozpoznania zażalenia na postanowienie Sądu
Rejonowego, w którym odrzucono zażalenie na postanowienie Sądu Najwyższego,
zapadłe w toku postępowania wywołanego wniesieniem skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Zażalenie kierowane do Sądu
Najwyższego w takiej sytuacji powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę
prawnego (art. 871
§ 1 k.p.c.). Naruszenie tego wymogu powoduje konieczność
odrzucenia zażalenia. Z tych powodów Sąd Najwyższy odrzucił zażalenie skarżącego
na postawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39812
, i w zw. z art. 42412
k.p.c. oraz w zw. z
art. 370 k.p.c. i art. 397 § 2 k.p.c.). Zażalenie okazało się bowiem niedopuszczalne.