V CZ 57/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-06-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 57/08
POSTANOWIENIE
Dnia 28 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Strus
w sprawie z powództwa A.(...) Spółki z o.o. w G.
przeciwko A. B.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 listopada 2008 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w O. z dnia 10 kwietnia
2008 r., sygn. akt VI Gz (…),
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2008 r. Sąd Okręgowy-Sąd Gospodarczy w
O. odrzucił, jako niedopuszczalną, skargę kasacyjną pozwanego wniesioną na
postanowienie tego Sądu z dnia 25 marca 2008 r. oddalające wniosek o wyłączenie
sędziego.
W osobiście sporządzonym zażaleniu na to postanowienie pozwany wniósł o jego
uchylenie i przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, zarzucając Sądowi Okręgowemu
błędną wykładnię art. 3941
§ 1 i 2 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Zastępstwo to
dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem
2
Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Przepisu § 1 nie stosuje
się w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata
lub radcy prawnego oraz gdy stroną, jej organem, jej przedstawicielem ustawowym lub
pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany
nauk prawnych, a także gdy stroną, jej organem lub jej przedstawicielem ustawowym
jest adwokat, radca prawny lub radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (§ 2).
Przepisu § 1 nie stosuje się także wtedy, gdy zastępstwo procesowe Skarbu Państwa
jest wykonywane przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa (§ 3).
Ze względu na przytoczoną regulację, w pierwszej kolejności rozważenia wymaga
kwestia, czy pozwany, który osobiście sporządził zażalenie na postanowienie Sądu
Apelacyjnego odrzucające skargę kasacyjną, ma zdolność postulacyjną.
W toku postępowania pozwany powoływał się na swoje kwalifikacje zawodowe i
twierdził, że wykonuje zawód adwokata. Z pisma Sądu Dyscyplinarnego Izby
Adwokackiej w G. z dnia 18 lipca 2005 r. wynikało natomiast, że przeciwko pozwanemu
toczy się postępowanie dyscyplinarne oraz że postanowieniem Sądu Dyscyplinarnego z
dnia 17 października 2002 r. został on został zawieszony w czynnościach zawodowych.
Z kolei z pisma Okręgowej Rady Adwokackiej w G. z dnia 28 października 2008 r.
wynika, że od dnia 17 października 2002 r. do dnia 17 października 2005 r. pozwany był
tymczasowo zawieszony w wykonywaniu czynności zawodowych, natomiast uchwałą
Okręgowej Rady Adwokackiej w G. z dnia 4 października 2005 r. został skreślony z listy
adwokatów. Oznacza to, że od dnia 17 października 2002 r. pozwany nie ma prawa
wykonywania zawodu adwokata (art. 4b ust. 1 pkt 5 i art. 4d ustawy z dnia 26 maja 1982
r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 123, poz. 1058 ze zm.).
W tej sytuacji trzeba stwierdzić, że pozwany nie ma zdolności postulacyjnej
i sporządzone przez niego zażalenie ulegać musi odrzuceniu.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 373 w związku z art.
370, art. 397 § 2, art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 28 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Strus
w sprawie z powództwa A.(...) Spółki z o.o. w G.
przeciwko A. B.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 listopada 2008 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w O. z dnia 10 kwietnia
2008 r., sygn. akt VI Gz (…),
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2008 r. Sąd Okręgowy-Sąd Gospodarczy w
O. odrzucił, jako niedopuszczalną, skargę kasacyjną pozwanego wniesioną na
postanowienie tego Sądu z dnia 25 marca 2008 r. oddalające wniosek o wyłączenie
sędziego.
W osobiście sporządzonym zażaleniu na to postanowienie pozwany wniósł o jego
uchylenie i przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, zarzucając Sądowi Okręgowemu
błędną wykładnię art. 3941
§ 1 i 2 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Zastępstwo to
dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem
2
Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Przepisu § 1 nie stosuje
się w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata
lub radcy prawnego oraz gdy stroną, jej organem, jej przedstawicielem ustawowym lub
pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany
nauk prawnych, a także gdy stroną, jej organem lub jej przedstawicielem ustawowym
jest adwokat, radca prawny lub radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (§ 2).
Przepisu § 1 nie stosuje się także wtedy, gdy zastępstwo procesowe Skarbu Państwa
jest wykonywane przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa (§ 3).
Ze względu na przytoczoną regulację, w pierwszej kolejności rozważenia wymaga
kwestia, czy pozwany, który osobiście sporządził zażalenie na postanowienie Sądu
Apelacyjnego odrzucające skargę kasacyjną, ma zdolność postulacyjną.
W toku postępowania pozwany powoływał się na swoje kwalifikacje zawodowe i
twierdził, że wykonuje zawód adwokata. Z pisma Sądu Dyscyplinarnego Izby
Adwokackiej w G. z dnia 18 lipca 2005 r. wynikało natomiast, że przeciwko pozwanemu
toczy się postępowanie dyscyplinarne oraz że postanowieniem Sądu Dyscyplinarnego z
dnia 17 października 2002 r. został on został zawieszony w czynnościach zawodowych.
Z kolei z pisma Okręgowej Rady Adwokackiej w G. z dnia 28 października 2008 r.
wynika, że od dnia 17 października 2002 r. do dnia 17 października 2005 r. pozwany był
tymczasowo zawieszony w wykonywaniu czynności zawodowych, natomiast uchwałą
Okręgowej Rady Adwokackiej w G. z dnia 4 października 2005 r. został skreślony z listy
adwokatów. Oznacza to, że od dnia 17 października 2002 r. pozwany nie ma prawa
wykonywania zawodu adwokata (art. 4b ust. 1 pkt 5 i art. 4d ustawy z dnia 26 maja 1982
r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 123, poz. 1058 ze zm.).
W tej sytuacji trzeba stwierdzić, że pozwany nie ma zdolności postulacyjnej
i sporządzone przez niego zażalenie ulegać musi odrzuceniu.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 373 w związku z art.
370, art. 397 § 2, art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.