Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 86/08
POSTANOWIENIE
Dnia 16 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie ze skargi "E.N" Spółka z o.o. w likwidacji
przeciwko Agencji Nieruchomości Rolnych
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 stycznia 2009 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 30 kwietnia 2008 r.,
zażalenie oddala oraz oddala wniosek o przyznanie kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
w postępowaniu zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 19 grudnia 2005 r. oddalił powództwo „E.”
Spółki z o.o. w likwidacji przeciwko Agencji Nieruchomości Rolnych o zapłatę
kwoty 8.008.423,90 zł. Wyrok ten wobec nie zaskarżenia uprawomocnił się.
W dniu 13 grudnia 2007 r. powód wniósł skargę o stwierdzeniu niezgodności
z prawem powyższego wyroku. Podał, że podstawą skargi jest art. 4241
§ 2 k.p.c.
W skardze, którą podpisał likwidator D.S., zamieszczono wniosek o ustanowienie
pełnomocnika z urzędu do jej podpisania w celu nadania jej biegu.
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 26 marca 2008 r. ustanowił dla
powoda adwokata z urzędu, którego wyznaczyła Okręgowa Rada Adwokacka.
Pełnomocnik z urzędu odmówiła podpisania, a także sporządzenia i wniesienia
skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku z dnia 19 grudnia 2005 r.,
natomiast złożyła wniosek o wznowienie postępowania.
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 30 kwietnia 2008 r. odrzucił
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
W uzasadnieniu Sąd Okręgowy stwierdził, że wobec odmowy podpisania skargi
przez wyznaczonego z urzędu pełnomocnika nie został spełniony obligatoryjny
wymóg określony w art. 87 § 1 k.p.c. i z tego względu skarga podlegała odrzuceniu.
Na powyższe postanowienie powód złożył zażalenie. W zażaleniu podniósł,
że Sąd Okręgowy błędnie potraktował pismo likwidatora powoda z dnia 13 grudnia
2007 r. jako skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia, gdyż pismo to jest w istocie skargą o wznowienie postępowania
z powodu nieważności postępowania – pozbawienia powoda możliwości działania
– oparta na podstawie z art. 401 § 1 pkt 1 k.p.c. W konkluzji wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do
ponownego rozpoznania jako skargi o wznowienie postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Można zgodzić się z tezą, że treść pisma procesowego, a nie jego tytuł,
powinna decydować o nadaniu pismu odpowiedniego biegu. Jednakże, jeżeli
chodzi o pismo likwidatora powoda z dnia 13 grudnia 2007 r., to w sposób
oczywisty nie mogło być ono potraktowane jako skarga o wznowienie
postępowania. Nie chodzi o sam tytuł pisma. W piśmie tym, w jego treści, zawarty
3
jest wniosek o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem, a nie o wznowienie
postępowania. Podany jest przepis art. 4241
§ 2 k.p.c., a więc przepis dotyczący
skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, jako
podstawa prawna zgłoszonego żądania.
W tej sytuacji zażalenie oparte na twierdzeniu, że omawiane pismo jest w istocie
skargą o wznowienie postępowania uznać należy za oczywiście bezzasadne.
W ocenie Sądu brak podstawy do przyznania kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu przy sporządzaniu i wniesieniu zażalenia oczywiście
bezzasadnego.
Z powyższych względów na mocy art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 i art.
42412
k.p.c. Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.