Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 105/08
POSTANOWIENIE
Dnia 28 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie ze skargi pozwanego
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w O.
z dnia 19 lutego 2008 r., sygn. akt [...],
w sprawie z powództwa J.B. i A.B.
przeciwko T.M.
o eksmisję,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 28 stycznia 2009 r.,
odrzuca skargę i oddala wniosek o przyznanie kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
w postępowaniu wywołanym skargą.
2
Uzasadnienie
Pozwany T.M. zastępowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego w O. z dnia 19 lutego 2008 r.
Skarga podlega odrzuceniu z następujących powodów :
Skarga o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem
w części określającej jej istotę (jej treść), w której należy wykazać, że spełnia
warunki przewidziane w art. 4245
§ 1 k.p.c., powinna zawierać między innymi
„wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe” (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.). Takie ujęcie tego
warunku skargi oznacza, że skarżącego obciąża obowiązek przedstawienia analizy
prawnej przepisów dotyczących środków zaskarżenia, których zastosowanie –
w odniesieniu do zaskarżonego orzeczenia – jest niedopuszczalne lub z innych
przyczyn na pewno nie mogłoby odnieść skutku. Skarżący powinien zatem
wykazać, powołując odpowiednie przepisy, zwłaszcza w sytuacji, gdy zarzucił
nieważność postępowania, że od zaskarżonego orzeczenia nie przysługuje środek
prawny, przy pomocy którego mogłoby nastąpić wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia. Niniejsza skarga nie wypełnia obowiązku nałożonego w art. 4245
§ 1
pkt 5 k.p.c. Skarżący ograniczył się jedynie do stwierdzenia, że „brak jest
ustawowej podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania, nadto
zaskarżony wyrok nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną”.
Skarga o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem
powinna zawierać ponadto uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt
4 k.p.c.). Obowiązek uprawdopodobnienia szkody wyrządzonej zaskarżonym
orzeczeniem zostaje spełniony, jeśli skarżący powoła w skardze nie tylko wszystkie
znane mu fakty, które wskazują na związek między zaskarżonym orzeczeniem
a doznanymi wskutek jego wydania stratami lub utraconymi korzyściami, ale
ponadto powoła dowody lub co najmniej ich surogaty, które uczynią twierdzenie
o wyrządzeniu szkody wiarygodnym. W postępowaniu wywołanym skargą Sąd
3
Najwyższy – jak już podniesiono – wprawdzie nie bada tych dowodów, ale ich
powołanie jest konieczne dla uprawdopodobnienia (uwiarygodnienia) szkody.
W przeciwnym razie mogłoby się okazać, że skarga o stwierdzenie niezgodności
prawomocnego orzeczenia z prawem przyjęta zostanie do merytorycznego
rozpoznania, mimo że zaskarżone orzeczenie nie spowodowało szkody, albo
wywołało skutki, które tylko w mniemaniu skarżącego stanowią o szkodzie, która
w istocie nie zaistniała.
Skarżący nie uprawdopodobnili w skardze wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt
4 k.p.c.).
Skarga dotknięta wskazanymi brakami podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
Wobec tego, że skarga sporządzona została sprzecznie z zasadami
profesjonalizmu, należało oddalić wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu wywołanym wniesieniem tej
skargi. W judykaturze utrwalony jest pogląd, według którego czynności adwokata
ustanowionego z urzędu, które są sprzeczne z zasadami profesjonalizmu, nie
uzasadniają przyznania mu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (postanowienie
SN z dnia 12 lutego 1999 r., II CKN 341/98, OSNC 1999, nr 6, poz. 123).