I CZ 3/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-08-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 3/09
POSTANOWIENIE
Dnia 5 lutego 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie ze skargi R.J. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 1 października 2001 r., sygn. akt [...], wydanego
w sprawie z powództwa R.J.
przeciwko T. SA
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 lutego 2009 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 17 lipca 2008 r., sygn. akt [...],
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 17 lipca 2008 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił
wniesioną przez R.J. skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku tego Sądu z dnia 1 października 2001 r., wydanego w
sprawie z powództwa R.J. przeciwko T. sp. z o.o. (obecnie: T. S.A.) o zapłatę. Sąd
Okręgowy powołał się na przepis art. 4246
§ 3 k.p.c. i stwierdził, że skarga została
wniesiona z naruszeniem art. 871
§ 1 k.p.c.
W osobiście sporządzonym zażaleniu skarżący kwestionował zasadność
wymagania przewidzianego w art. 871
§ 1 k.p.c. i wnosił o uchylenie powyższego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Zastępstwo
to dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed
Sądem Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Przepisu § 1
nie stosuje się w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych oraz
o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego oraz gdy stroną, jej organem, jej
przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator, notariusz
albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, a także gdy stroną, jej
organem lub jej przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca prawny lub radca
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (§ 2). Przepisu § 1 nie stosuje się także
wtedy, gdy zastępstwo procesowe Skarbu Państwa jest wykonywane przez
Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa (§ 3).
Ze względu na przytoczoną regulację, w pierwszej kolejności rozważenia
wymaga kwestia czy żalący, który osobiście sporządził zażalenie na postanowienie
Sądu Okręgowego odrzucające jego skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, ma zdolność postulacyjną. Żalący nie twierdzi, że
należy do kategorii osób wymienionych w art. 871
§ 2 k.p.c., którym przysługuje
zdolność postulacyjna. Przymus adwokacko-radcowski przewidziany
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym ma charakter bezwzględny, co
3
oznacza, że strony – z wyjątkiem osób, którym w § 2 przyznana została zdolność
postulacyjna – mogą występować w tym postępowaniu tylko reprezentowani przez
adwokata lub radcę prawnego. Skoro żalący nie wykazał, by przysługiwała mu
zdolność postulacyjna, wniesione przez niego zażalenie – jako niedopuszczalne –
ulega odrzuceniu.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 373 w związku
z art. 370, art. 397 § 2, art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 5 lutego 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie ze skargi R.J. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 1 października 2001 r., sygn. akt [...], wydanego
w sprawie z powództwa R.J.
przeciwko T. SA
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 lutego 2009 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 17 lipca 2008 r., sygn. akt [...],
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 17 lipca 2008 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił
wniesioną przez R.J. skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku tego Sądu z dnia 1 października 2001 r., wydanego w
sprawie z powództwa R.J. przeciwko T. sp. z o.o. (obecnie: T. S.A.) o zapłatę. Sąd
Okręgowy powołał się na przepis art. 4246
§ 3 k.p.c. i stwierdził, że skarga została
wniesiona z naruszeniem art. 871
§ 1 k.p.c.
W osobiście sporządzonym zażaleniu skarżący kwestionował zasadność
wymagania przewidzianego w art. 871
§ 1 k.p.c. i wnosił o uchylenie powyższego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Zastępstwo
to dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed
Sądem Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Przepisu § 1
nie stosuje się w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych oraz
o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego oraz gdy stroną, jej organem, jej
przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator, notariusz
albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, a także gdy stroną, jej
organem lub jej przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca prawny lub radca
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (§ 2). Przepisu § 1 nie stosuje się także
wtedy, gdy zastępstwo procesowe Skarbu Państwa jest wykonywane przez
Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa (§ 3).
Ze względu na przytoczoną regulację, w pierwszej kolejności rozważenia
wymaga kwestia czy żalący, który osobiście sporządził zażalenie na postanowienie
Sądu Okręgowego odrzucające jego skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, ma zdolność postulacyjną. Żalący nie twierdzi, że
należy do kategorii osób wymienionych w art. 871
§ 2 k.p.c., którym przysługuje
zdolność postulacyjna. Przymus adwokacko-radcowski przewidziany
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym ma charakter bezwzględny, co
3
oznacza, że strony – z wyjątkiem osób, którym w § 2 przyznana została zdolność
postulacyjna – mogą występować w tym postępowaniu tylko reprezentowani przez
adwokata lub radcę prawnego. Skoro żalący nie wykazał, by przysługiwała mu
zdolność postulacyjna, wniesione przez niego zażalenie – jako niedopuszczalne –
ulega odrzuceniu.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 373 w związku
z art. 370, art. 397 § 2, art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.