Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 106/08
POSTANOWIENIE
Dnia 3 kwietnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi B. S. i J. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w O.
z dnia 7 sierpnia 2008 r.,
w sprawie z wniosku wierzycieli: Banku Spółdzielczego w B., Powszechnej Kasy
Oszczędności Banku Polskiego S.A. - Centrum Restrukturyzacji i Windykacji w O.,
"F.-S." Spółki z o.o., "A. P." S.A.
przeciwko dłużnikom J. S. i B. S.
o egzekucję należności pieniężnych,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 kwietnia 2009 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 7 sierpnia 2008 r., Sąd Okręgowy w O. oddalił
zażalenie dłużników J. S. i B. S. od postanowienia Sądu Rejonowego w B. z dnia
24 kwietnia 2008 r., w sprawie o egzekucję należności pieniężnych.
Od postanowienia Sądu Okręgowego dłużnicy osobiście wnieśli skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje obligatoryjne zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych.
Wymaganie to ma charakter konstrukcyjny, w związku z czym skarga wniesiona
osobiście przez stronę niebędącą sędzią, prokuratorem, notariuszem, profesorem
lub doktorem habilitowanym nauk prawnych, adwokatem, radcą prawnym, radcą
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (art. 871
§ 2 k.p.c.) jest dotknięta tzw.
brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków
formalnych (art. 130 k.p.c.) i podlega odrzuceniu a limine.
Wniesiona skarga sporządzona i wniesiona została osobiście przez
dłużników, a zatem bez zachowania przymusu adwokacko-radcowskiego.
Ponadto skarga nie spełnia wszystkich wymagań określonych w art. 4245
§ 1
k.p.c.
Z przedstawionych przyczyn skarga jest niedopuszczalna, dlatego należało
ją odrzucić (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
db