Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 1/09
POSTANOWIENIE
Dnia 7 kwietnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 kwietnia 2009 r.,
skargi R. M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 18 października 2007 r., wydanego w sprawie z powództwa R. M.
przeciwko J. K.
o ustalenie i zobowiązanie,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 18 października 2007 r. Sąd Apelacyjny w […] oddalił
apelacje powoda R. M. od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 19 grudnia 2006
r., oddalającego powództwo o nakazanie pozwanej J. K. przeniesienia na niego
prawa do grobu oraz ustalenia, że przysługują mu pełne i wyłączne prawo do
dysponowania grobem.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia pozwany zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj. art. 7 ust. 2
ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U.
Z 2000 r., Nr 23, poz. 295 ze zm.). Wskazał, że poniósł szkodę, gdyż opłacił
miejsce na cmentarzu i dokonał renowacji tego miejsca. Dodał, że zaskarżenie
orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna zawierać: 1) oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze
wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w części, 2) przytoczenie jej
podstaw oraz ich uzasadnienie, 3)wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne, 4) uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy, 5) wykazanie,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
było i nie jest możliwe, a ponadto - gdy skargę wniesiono stosując art. 4241
§ 2 – że
występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi, 6) wniosek
o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem.
Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie
orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.) szkody polega na
przedstawieniu wyodrębnionego wywodu przekonującego, że szkoda została
wyrządzona oraz określającego czas jej powstania, postać i związek przyczynowy
z wydaniem orzeczenia niezgodnego z prawem (por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz.
141, z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, nie publ., z dnia 23 września 2005 r.,
III CNP 5/05, nie publ., z dnia 22 listopada 2005 r., I CNP 19/05, nie publ.).
3
Skarżący tego obowiązku nie spełnił. Wskazał jedynie, że dokonał wydatków
w związku z miejscem na cmentarzu, a wydane orzeczenie ogranicza jego prawa.
Poniesione przez niego wydatki nie mają żadnego związku z zaskarżonym
wyrokiem, dokonane zostały bowiem znacznie wcześniej i nie pozostają
w jakiejkolwiek z nim relacji. Już z tego tylko względu skarga podlega odrzuceniu.
Niezależnie od tego, skarga nie spełnia również wymogu określonego
w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. Wykazanie w skardze o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia
w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe (art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c.) polega na ujawnieniu i przedstawieniu tej okoliczności w sposób
wyczerpujący i niebudzący wątpliwości oraz na dowiedzeniu jej istnienia
i przekonywającym uzasadnieniu. Niezbędne jest przedstawienia analizy prawnej
przepisów dotyczących środków zaskarżenia, których zastosowanie –
w odniesieniu do zaskarżonego orzeczenia - jest niedopuszczalne lub z innych
przyczyn na pewno nie mogłoby odnieść skutku. (por. postanowienie SN z dnia
27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006/7-8/140, postanowienie SN z dnia
28 lutego 2006 r., I CNP 12/06, nie publ.). W konsekwencji wymaganie
przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. nie jest spełnione, jeżeli jak to jest
niniejszej skardze, pozwany ogranicza się do stwierdzenia, że od zaskarżonego
orzeczenia nie przysługuje skarga kasacyjna.
W skardze brak ponadto uzasadnienia podstaw skargi (art. 4245
§ 1 pkt 2
k.p.c.).
Zgodnie z art. 4248
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy odrzuca na posiedzeniu
niejawnym m.in. skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 424-5
§ 1
k.p.c. Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
md