IV CSK 135/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-10-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 135/09
POSTANOWIENIE
Dnia 22 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z wniosku E. M.
przy uczestnictwie M. G. i in. ,
o dział spadków
w przedmiocie wniosku L. G. o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości
przez zasiedzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 maja 2009 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika postępowania L. G.
od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 26 listopada 2008 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 26 listopada 2008 r. Sąd Okręgowy w
W. zmienił na skutek apelacji wnioskodawcy E. M. postanowienie wstępne Sądu
Rejonowego z dnia 5 lutego 2008 r., którym stwierdzono nabycie przez zasiedzenie
przez uczestnika postępowania L. G. własności bliżej we wniosku określonej
nieruchomości i wniosek ten oddalił.
W skardze kasacyjnej od postanowienia Sądu odwoławczego, opartej na
podstawie naruszenia przepisu art. 233 § 1 k.p.c., wymieniony uczestnik zarzucił,
że Sąd Okręgowy, bez przeprowadzenia postępowania dowodowego
i „bez wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału, pomijając
fakty wynikające z przedłożonych w sprawie dokumentów" dokonał odmiennych
ustaleń faktycznych dotyczących posiadania tej nieruchomości.
Wskazując na tak sformułowaną podstawę, uczestnik domagał się uchylenia
zaskarżonego orzeczenia i jego zmiany przez oddalenie apelacji wnioskodawcy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wbrew wyraźnemu zakazowi wynikającemu z treści art. 3983
§ 3 k.p.c.
skarga została oparta na zarzutach dotyczących oceny dowodów oraz
poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych. Sposób sformułowania podstawy
skargi oraz jej uzasadnienie jednoznacznie wskazują, że celem skargi była jedynie
niedopuszczalna próba podważenia stanu faktycznego stanowiącego podstawę
orzekania przez Sąd drugiej instancji. Podniesienie w skardze zarzutów, o których
mowa w art. 3983
§ 3 k.p.c. oznacza, że skarga została oparta na podstawie, której
ustawa nie przewiduje. Ponieważ w sprawie podstawą skargi kasacyjnej zostały
uczynione wyłącznie tego rodzaju zarzuty, musiała być ona uznana za środek
niedopuszczalny (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września
2005 r.. III CSK 13/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 76).
Z omówionych przyczyn Sąd Najwyższy skargę kasacyjną odrzucił na
podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 22 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z wniosku E. M.
przy uczestnictwie M. G. i in. ,
o dział spadków
w przedmiocie wniosku L. G. o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości
przez zasiedzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 maja 2009 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika postępowania L. G.
od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 26 listopada 2008 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 26 listopada 2008 r. Sąd Okręgowy w
W. zmienił na skutek apelacji wnioskodawcy E. M. postanowienie wstępne Sądu
Rejonowego z dnia 5 lutego 2008 r., którym stwierdzono nabycie przez zasiedzenie
przez uczestnika postępowania L. G. własności bliżej we wniosku określonej
nieruchomości i wniosek ten oddalił.
W skardze kasacyjnej od postanowienia Sądu odwoławczego, opartej na
podstawie naruszenia przepisu art. 233 § 1 k.p.c., wymieniony uczestnik zarzucił,
że Sąd Okręgowy, bez przeprowadzenia postępowania dowodowego
i „bez wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału, pomijając
fakty wynikające z przedłożonych w sprawie dokumentów" dokonał odmiennych
ustaleń faktycznych dotyczących posiadania tej nieruchomości.
Wskazując na tak sformułowaną podstawę, uczestnik domagał się uchylenia
zaskarżonego orzeczenia i jego zmiany przez oddalenie apelacji wnioskodawcy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wbrew wyraźnemu zakazowi wynikającemu z treści art. 3983
§ 3 k.p.c.
skarga została oparta na zarzutach dotyczących oceny dowodów oraz
poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych. Sposób sformułowania podstawy
skargi oraz jej uzasadnienie jednoznacznie wskazują, że celem skargi była jedynie
niedopuszczalna próba podważenia stanu faktycznego stanowiącego podstawę
orzekania przez Sąd drugiej instancji. Podniesienie w skardze zarzutów, o których
mowa w art. 3983
§ 3 k.p.c. oznacza, że skarga została oparta na podstawie, której
ustawa nie przewiduje. Ponieważ w sprawie podstawą skargi kasacyjnej zostały
uczynione wyłącznie tego rodzaju zarzuty, musiała być ona uznana za środek
niedopuszczalny (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września
2005 r.. III CSK 13/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 76).
Z omówionych przyczyn Sąd Najwyższy skargę kasacyjną odrzucił na
podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.
jz