Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 19/09
POSTANOWIENIE
Dnia 21 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi "I." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
(poprzednio: "IC." Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, a obecnie "M."
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością)
o wznowienie postępowania
w sprawie z powództwa Spółdzielni "L." w likwidacji (obecnie: KRS)
przeciwko "IC." Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (obecnie: "M." Spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością)
o zapłatę,
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w K.
z dnia 22 czerwca 2001 r., sygn. akt [...]
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 maja 2009 r.,
zażalenia KRS
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 lutego 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 13 lutego 2009 r. odrzucił skargę
kasacyjną powódki KRS – następczyni prawnej „L.” od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 października 2008 r. z uwagi na to, że wartość przedmiotu zaskarżenia nie
przekraczała kwoty 75.000 zł, a sprawa ma charakter sprawy gospodarczej w
rozumieniu art. 4791
k.p.c.
Sąd Apelacyjny wskazał, że sprawa toczy się na skutek wniesienia skargi
o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa „L.” zakończonej
prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z dnia 22 czerwca 2001 r., która
miała charakter sprawy gospodarczej w rozumieniu art. 4791
k.p.c.
W ocenie Sądu dopuszczalność wniesienia skargi kasacyjnej ze względu na
wartość przedmiotu zaskarżenia powinna być stwierdzona w oparciu o charakter
sprawy w postępowaniu zakończonym prawomocnym wyrokiem z dnia 22 czerwca
2001 r.
Powódka w zażaleniu na to postanowienie zarzuciła naruszenie art. 4791
§ 1
k.p.c., art. 3982
§ 1 k.p.c. oraz art. 3986
§ 2 k.p.c. i wniosła o uchylenie
zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Na wstępie trzeba zauważyć, że skarga o wznowienie postępowania
w sprawie z powództwa „L.” w likwidacji przeciwko „IC” sp. z o.o. (obecnie M. sp. z
o.o.) została wniesiona 8 września 2003 r. „L.” została zlikwidowana dnia 30
listopada 2005 r., tj. w toku postępowania przed sądem pierwszej instancji, które
zakończyło się wydaniem orzeczenia z dnia 16 kwietnia 2008 r.
Zgodnie zaś z art. 127 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze
(jedn. tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848 ze zm.) spółdzielnia może ulec
wykreśleniu z Krajowego Rejestru Sądowego przed zakończeniem prowadzonych
przez nią lub przeciwko niej sporów sądowych; w takim wypadku w miejsce
spółdzielni wchodzi jako strona związek rewizyjny, w którym spółdzielnia jest
zrzeszona, a w sytuacji gdy spółdzielnia nie jest zrzeszona KRS. KRS z mocy
samego prawa weszła więc w prawa i obowiązki procesowe zlikwidowanej „L.”.
W dniu 20 marca 2007 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 listopada 2006 r.
o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw
(Dz. U. Nr 235, poz. 1699), która wprowadziła zmianę art. 4791
k.p.c. Zgodnie z art.
3
4 tej ustawy w sprawach wszczętych przed dniem wejścia jej w życie stosuje się,
do czasu zakończenia postępowania tylko w danej instancji, przepisy
dotychczasowe.
Przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. brak lub
upadek choćby jednej z przesłanek kreujących sprawę gospodarczą pozbawiał
sprawę charakteru postępowania odrębnego przewidzianego w art. 4791
i nast.
k.p.c., natomiast skutki zmiany tego przepisu wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale
siedmiu sędziów z dnia 16 grudnia 2008 r., III CZP 102/08 (OSNC 2009, nr 5,
poz. 65). Utrata statusu przedsiębiorcy po wszczęciu postępowania jest obecnie
obojętna i sprawa się nadal toczy według przepisów działu IVa, tytułu VII, księgi
pierwszej kodeksu postępowania cywilnego.
Na podstawie art. 406 k.p.c. do skargi o wznowienie postępowania stosuje
się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed sądem pierwszej instancji. Z tego
względu sprawa o wznowienie postępowania w sprawie gospodarczej, gdy utrata
przez stronę statusu przedsiębiorcy nastąpiła po wniesieniu skargi, jest nadal
sprawą gospodarczą. Z uwagi więc na gospodarczy charakter sprawy zarzut
naruszenia art. 3982
§ 1 k.p.c. nie mógł odnieść skutku.
Skoro zatem w sprawie wartość przedmiotu zaskarżenia kasacyjnego
została oznaczona na kwotę 68 779 złotych, a dopuszczalność skargi kasacyjnej
uwarunkowana jest wartością przedmiotu zaskarżenia wynoszącą siedemdziesiąt
pięć tysięcy złotych, to trafnie Sąd Apelacyjny odrzucił skargę kasacyjną jako
niedopuszczalną.
Z tych względów zażalenie oddalono (art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39814
k.p.c.).