Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 39/09
POSTANOWIENIE
Dnia 16 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie ze skargi dłużnika M.P. o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w P.
z dnia 25 lipca 2008 r., sygn. akt [...],wydanego w sprawie
z wniosku B. S.A.
przeciwko M.P.
o egzekucję świadczenia pieniężnego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 czerwca 2009 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 25 lipca 2008 r. Sąd Okręgowy w P. oddalił zażalenie
dłużnika M.P. na postanowienie Sądu Rejonowego w C. z dnia 7 lutego 2008 r o
udzieleniu przybicia. Dłużnik wniósł o stwierdzenie niezgodności z prawem
wskazanego prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem
w części określającej jej istotę (jej treść), w której należy wykazać, że spełnia
warunki przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 1 – 6 k.p.c., powinna zawierać między
innymi uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody spowodowanej przez wydanie
orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie Sądu Najwyższego poglądem
wymaganie to obliguje skarżącego do złożenia oświadczenia, że szkoda wystąpiła,
jak również do wskazania jej rodzaju i rozmiaru oraz do powołania lub
przedstawienia dowodów lub innych środków uwiarygodniających jego twierdzenie.
Ponadto niezbędne jest wskazanie związku przyczynowego między wydaniem
zaskarżonego wyroku a powstaniem szkody (por. postanowienie SN z dnia
23 kwietnia 2009 r., IV CNP 17/09, niepubl., postanowienie SN z dnia 11 sierpnia
2005 r., III CNP 4/05, OSNC 2006, nr 1, poz. 16 oraz postanowienie SN z dnia
13 grudnia 2005 r., l CNP 28/05, niepubl.).
Skarżący nie uczynił zadość tak rozumianemu obowiązkowi wynikającemu
z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. W szczególności skarżący nie wskazał rozmiaru szkody
i nie powołał dowodów lub innych środków uprawdopodabniających twierdzenie
o szkodzie ograniczając się jedynie do oświadczenia, że została mu wyrządzona
szkoda majątkowa.
Wobec powyższego, na podstawie art. 4248
§ 1 w zw. z art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji.