IV CNP 64/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CNP 4/06
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 64/09
POSTANOWIENIE
Dnia 26 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie ze skargi uczestniczki postępowania H.P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w G.
z dnia 27 września 2006 r., sygn. akt [...],
w sprawie z wniosku W.L. i L.L.
przy uczestnictwie [...]
o dział spadku i zniesienie współwłasności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 października 2009 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wnioskodawczyni skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem zaskarżyła
w części prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego w G. z dnia 27 września
2006 r. wydane w sprawie o dział spadku i zniesienie współwłasności.
Wymagania o charakterze konstrukcyjnym, jakie musi spełniać skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia określa art. 4245
§ 1 k.p.c. Należy do nich m.in. obowiązek wykazania, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe,
a ponadto - gdy skargę wniesiono w sytuacji przewidzianej w art. 4241
§ 2 k.p.c. –
że występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi (pkt 5).
Zgodnie z art. 4241
§ 2 k.p.c. w wyjątkowych wypadkach, gdy niezgodność
z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub
konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, skarga przysługuje
także od prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie
wydanego przez sąd pierwszej instancji, jeżeli strony nie skorzystały
z przysługujących im środków prawnych, chyba że jest możliwa zmiana lub
uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych.
W orzecznictwie do „wyjątkowych wypadków”, o których mówi § 2 art. 4241
k.p.c. zalicza się ciężką chorobę strony uniemożliwiającą wniesienie środka
odwoławczego, stan psychiczny strony uniemożliwiający podjęcie rozsądnej decyzji
co do zaskarżenia niekorzystnego rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji,
katastrofę, klęskę żywiołową, błędne poinformowanie przez pracownika sądu
i sposobie i terminie zaskarżenia (por. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego
z 2 lutego 2006 r. III CNP 4/06, OSNC, nr 6, poz. 113). Nie można uznać za
„wyjątkowy wypadek” podniesionej przez skarżącą okoliczności - zaniechania
zaskarżania rozstrzygnięcia ze względu na uzyskanie informacji o wniesieniu
apelacji zawierającej tożsame zarzuty przez innego wnioskodawcę.
3
Jeżeli zmiana zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych
była lub jest możliwa albo jeśli nie zachodzi wyjątek, o którym mowa w art. 4241
§ 2
k.p.c., skarga podlega odrzuceniu.
Wobec powyższego na podstawie art. 4248
§ 2 k.p.c. Sąd Najwyższy odrzucił
skargę.
POSTANOWIENIE
Dnia 26 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie ze skargi uczestniczki postępowania H.P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w G.
z dnia 27 września 2006 r., sygn. akt [...],
w sprawie z wniosku W.L. i L.L.
przy uczestnictwie [...]
o dział spadku i zniesienie współwłasności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 października 2009 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wnioskodawczyni skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem zaskarżyła
w części prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego w G. z dnia 27 września
2006 r. wydane w sprawie o dział spadku i zniesienie współwłasności.
Wymagania o charakterze konstrukcyjnym, jakie musi spełniać skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia określa art. 4245
§ 1 k.p.c. Należy do nich m.in. obowiązek wykazania, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe,
a ponadto - gdy skargę wniesiono w sytuacji przewidzianej w art. 4241
§ 2 k.p.c. –
że występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi (pkt 5).
Zgodnie z art. 4241
§ 2 k.p.c. w wyjątkowych wypadkach, gdy niezgodność
z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub
konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, skarga przysługuje
także od prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie
wydanego przez sąd pierwszej instancji, jeżeli strony nie skorzystały
z przysługujących im środków prawnych, chyba że jest możliwa zmiana lub
uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych.
W orzecznictwie do „wyjątkowych wypadków”, o których mówi § 2 art. 4241
k.p.c. zalicza się ciężką chorobę strony uniemożliwiającą wniesienie środka
odwoławczego, stan psychiczny strony uniemożliwiający podjęcie rozsądnej decyzji
co do zaskarżenia niekorzystnego rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji,
katastrofę, klęskę żywiołową, błędne poinformowanie przez pracownika sądu
i sposobie i terminie zaskarżenia (por. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego
z 2 lutego 2006 r. III CNP 4/06, OSNC, nr 6, poz. 113). Nie można uznać za
„wyjątkowy wypadek” podniesionej przez skarżącą okoliczności - zaniechania
zaskarżania rozstrzygnięcia ze względu na uzyskanie informacji o wniesieniu
apelacji zawierającej tożsame zarzuty przez innego wnioskodawcę.
3
Jeżeli zmiana zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych
była lub jest możliwa albo jeśli nie zachodzi wyjątek, o którym mowa w art. 4241
§ 2
k.p.c., skarga podlega odrzuceniu.
Wobec powyższego na podstawie art. 4248
§ 2 k.p.c. Sąd Najwyższy odrzucił
skargę.