II CZ 45/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-01-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 45/09
POSTANOWIENIE
Dnia 3 listopada 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie ze skargi K.S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
w sprawie z powództwa „A.” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
przeciwko K.S. i B.S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 3 listopada 2009 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 19 listopada 2008 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
K.S. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Okręgowy w P. w dniu 5 stycznia 2006 r. wraz
z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych i o ustanowienie pełnomocnika z
urzędu.
Sąd Okręgowy w P. postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2007 r. oddalił
wnioski o zwolnienie od kosztów i o ustanowienie pełnomocnika w urzędu.
Zażalenie na to orzeczenie Sąd Apelacyjny oddalił postanowieniem z dnia 27
września 2007 r.
W dniu 29 października 2007 r. K.S. wezwano do uiszczenia opłaty od skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, a ponieważ jej
nie uiścił, Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 13 grudnia 2007 r. odrzucił skargę.
W dniu 24 stycznia 2008 r. Sąd Okręgowy odrzucił ponowny wniosek
o zwolnienie od kosztów sądowych, gdyż wnioskodawca nie wskazał nowych
okoliczności oraz oddalił wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Postanowieniem z dnia 15 maja 2008 r. Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie K.S. w
części odnoszącej się do odrzucenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i
oddalił zażalenie w pozostałym zakresie.
Następnie wezwano K.S. do uiszczenia opłaty od wniesionego zażalenia na
postanowienie z dnia 13 grudnia 2007 r. K.S. nie opłacił zażalenia, lecz wniósł po
raz kolejny wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Wniosek ten został
odrzucony postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 13 sierpnia 2008 r., a
zażalenie odrzucone postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 13 października
2008 r
Postanowieniem z dnia 19 listopada 2008 r. Sąd Okręgowy odrzucił
zażalenie K.S. na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 13 grudnia 2007 r.
W zażaleniu na postanowienie z dnia 19 listopada 2008 r. skarżący kwestionował
trafność orzeczeń w przedmiocie zwolnienia go od kosztów sądowych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
3
Podniesione w zażaleniu zarzuty dotyczące postępowania o zwolnienie od
kosztów sądowych nie mogą być uznane za skuteczne. Orzeczenia w przedmiocie
zwolnienia od kosztów miały wpływ na rozstrzygnięcie zaskarżone rozpatrywanym
zażaleniem, ale podlegały zaskarżeniu, więc art. 380 k.p.c. nie ma zastosowania
i w konsekwencji trafność tych orzeczeń nie może być rozpoznawana w niniejszym
postępowaniu zażaleniowym. Nieopłacone zażalenie Sąd pierwszej instancji
prawidłowo odrzucił.
Z powyższych względów na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c. i art. 42412
k.p.c. Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 3 listopada 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie ze skargi K.S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
w sprawie z powództwa „A.” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
przeciwko K.S. i B.S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 3 listopada 2009 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 19 listopada 2008 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
K.S. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Okręgowy w P. w dniu 5 stycznia 2006 r. wraz
z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych i o ustanowienie pełnomocnika z
urzędu.
Sąd Okręgowy w P. postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2007 r. oddalił
wnioski o zwolnienie od kosztów i o ustanowienie pełnomocnika w urzędu.
Zażalenie na to orzeczenie Sąd Apelacyjny oddalił postanowieniem z dnia 27
września 2007 r.
W dniu 29 października 2007 r. K.S. wezwano do uiszczenia opłaty od skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, a ponieważ jej
nie uiścił, Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 13 grudnia 2007 r. odrzucił skargę.
W dniu 24 stycznia 2008 r. Sąd Okręgowy odrzucił ponowny wniosek
o zwolnienie od kosztów sądowych, gdyż wnioskodawca nie wskazał nowych
okoliczności oraz oddalił wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
Postanowieniem z dnia 15 maja 2008 r. Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie K.S. w
części odnoszącej się do odrzucenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i
oddalił zażalenie w pozostałym zakresie.
Następnie wezwano K.S. do uiszczenia opłaty od wniesionego zażalenia na
postanowienie z dnia 13 grudnia 2007 r. K.S. nie opłacił zażalenia, lecz wniósł po
raz kolejny wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Wniosek ten został
odrzucony postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 13 sierpnia 2008 r., a
zażalenie odrzucone postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 13 października
2008 r
Postanowieniem z dnia 19 listopada 2008 r. Sąd Okręgowy odrzucił
zażalenie K.S. na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 13 grudnia 2007 r.
W zażaleniu na postanowienie z dnia 19 listopada 2008 r. skarżący kwestionował
trafność orzeczeń w przedmiocie zwolnienia go od kosztów sądowych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
3
Podniesione w zażaleniu zarzuty dotyczące postępowania o zwolnienie od
kosztów sądowych nie mogą być uznane za skuteczne. Orzeczenia w przedmiocie
zwolnienia od kosztów miały wpływ na rozstrzygnięcie zaskarżone rozpatrywanym
zażaleniem, ale podlegały zaskarżeniu, więc art. 380 k.p.c. nie ma zastosowania
i w konsekwencji trafność tych orzeczeń nie może być rozpoznawana w niniejszym
postępowaniu zażaleniowym. Nieopłacone zażalenie Sąd pierwszej instancji
prawidłowo odrzucił.
Z powyższych względów na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c. i art. 42412
k.p.c. Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia.