Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 72/09
POSTANOWIENIE
Dnia 17 listopada 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 17 listopada 2009 r.
skargi E.N.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w P. z dnia 7 listopada 2008 r.,
sygn. akt [...]
wydanego w sprawie z powództwa J.M.
przeciwko E.N.
o nakazanie,
1) odrzuca skargę
2) oddala wniosek powoda o zasądzenie kosztów
postępowania wywołanego skargą.
2
Uzasadnienie
E.N. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 7 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna zawierać: 1) oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona,
ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w części, 2) przytoczenie jej
podstaw oraz ich uzasadnienie, 3) wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne, 4) uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy, 5) wykazanie,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
było i nie jest możliwe, a ponadto - gdy skargę wniesiono stosując art. 4241
§ 2 –
że występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi oraz 6) wniosek
o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem.
Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie
orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.) polega na
przedstawieniu wyodrębnionego wywodu przekonującego, że szkoda została
wyrządzona oraz określającego czas jej powstania, postać i związek przyczynowy
z wydaniem orzeczenia niezgodnego z prawem (por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006, nr 7-8,
poz. 141, z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, niepubl., z dnia 23 września
2005 r., III CNP 5/05, niepubl., z dnia 22 listopada 2005 r., I CNP 19/05, niepubl.).
Wykazanie wystąpienia szkody wymaga wykazania związku przyczynowego
między wydaniem zaskarżonego skargą wyroku a szkodą. Innymi słowy – należy
wykazać, że gdyby nie wydano takiego wyroku, nie wystąpiłaby szkoda. Szkoda
musi zatem zaistnieć po wydaniu wyroku i w związku z nim. Tymczasem,
z twierdzeń zawartych w skardze jednoznacznie wynika, że wskazywana szkoda
jeszcze nie wystąpiła. Jako szkodę wskazywał skarżący wartość nakładów
poczynionych przez niego na działce w okresie od 1992 r. do dnia wniesienia
3
pozwu, a zatem chodziło o wydatki poniesione przed wydaniem wyroku, którego
dotyczy skarga. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w postanowieniu z 27 października
2005 r. (V CNP 28/05, niepubl.), skarga o stwierdzenie niezgodności
prawomocnego orzeczenia z prawem nie służy zapobieganiu wyrządzenia szkody,
mogącej powstać wskutek wydania orzeczenia sądowego, lecz jest środkiem
prawnym, który w razie jego uwzględnienia stanowi podstawę wystąpienia
z powództwem przeciwko Skarbowi Państwa o naprawienie szkody wyrządzonej
orzeczeniem sądowym.
Wykazanie w skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze
innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.)
polega na ujawnieniu i przedstawieniu tej okoliczności w sposób wyczerpujący
i niebudzący wątpliwości oraz na dowiedzeniu jej istnienia i przekonywającym
uzasadnieniu. Niezbędne jest przedstawienia analizy prawnej przepisów
dotyczących środków zaskarżenia, których zastosowanie - w odniesieniu do
zaskarżonego orzeczenia - jest niedopuszczalne lub z innych przyczyn na pewno
nie mogłoby odnieść skutku (por. postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r.,
III CNP 23/05, OSNC 2006/7-8/140, postanowienie SN z dnia 28 lutego 2006 r.,
I CNP 12/06, niepubl.). Wobec powyższego nie można uznać, aby przedstawiony
w skardze wywód odnoszący się jedynie do dopuszczalności skargi kasacyjnej
i braku podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania wypełniał
wymaganie opisane w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.
Z tych względów, orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
Wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania wywołanego skargą
podlegał oddaleniu. Złożona odpowiedź na skargę została sporządzona przez
niego osobiści, podczas gdy w postępowaniu przez Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo strony przez profesjonalnego pełnomocnika.
Wniosek zatem złożone przez stronę nie posiadającą zdolności postulacyjnej
podlega oddaleniu.