Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 69/09
POSTANOWIENIE
Dnia 26 listopada 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Barbara Myszka (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z urzędu
przy uczestnictwie S.Ś.
o przyjęcie do szpitala psychiatrycznego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 listopada 2009 r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 9 lutego 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 9 lutego 2009 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił skargę
kasacyjną uczestnika postępowania S.Ś. od postanowienia tego Sądu z dnia 19
września 2008 r. oddalającego zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego w W.
z dnia 9 czerwca 2008 r., którym odrzucono zażalenie wniesione na zarządzenie
przewodniczącego z dnia 15 maja 2008 r. w przedmiocie dołączenia wniosku S.Ś. z
dnia 27 marca 2008 r. do akt toczącego się postępowania w sprawie przyjęcia go
do szpitala psychiatrycznego.
W uzasadnieniu Sąd Okręgowy stwierdził, że, zgodnie z art. 5191
§ 1 k.p.c.,
w sprawach z zakresu prawa osobowego skarga kasacyjna przysługuje od
wydanego przez sąd drugiej instancji postanowienia co do istoty sprawy oraz od
postanowienia w przedmiocie odrzucenia wniosku i umorzenia postępowania
kończących postępowanie w sprawie. W niniejszej sprawie natomiast skarga
kasacyjna została wniesiona od orzeczenia nienależącego do żadnej
z wymienionych kategorii, zarządzenie przewodniczącego bowiem, a zatem także
postanowienie z dnia 9 czerwca 2008 r. odrzucające zażalenie oraz postanowienie
z dnia 19 września 2008 r. oddalające zażalenie nie są orzeczeniami co do istoty
sprawy. Nie można też przyjmować – stwierdził Sąd Okręgowy – że postanowienie
z dnia 19 września 2008 r. dotyczy odrzucenia wniosku czy umorzenia
postępowania, gdyż kwestionowane zarządzenie przewodniczącego nie
spowodowało zakończenia postępowania. W konsekwencji, Sąd Okręgowy odrzucił
skargę kasacyjną jako niedopuszczalną (art. 3986
§ 2 k.p.c.).
W zażaleniu na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną S.Ś. zarzucił
Sądowi Okręgowemu naruszenie art. 5191
§ 1 k.p.c. przez uznanie, że zarządzenie
przewodniczącego z dnia 15 maja 2008 r., postanowienie Sądu Rejonowego z dnia
9 czerwca 2008 r. odrzucające zażalenie oraz postanowienie Sądu Okręgowego z
dnia 29 września 2008 r. oddalające zażalenie nie są orzeczeniami co do istoty
sprawy ani orzeczeniami w przedmiocie odrzucenia wniosku o wszczęcie
postępowania kończącymi postępowanie w sprawie. W konkluzji żalący wnosił o
uchylenie zaskarżonego postanowienia.
3
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W sprawach z zakresu prawa osobowego, do których należą między innymi
sprawy unormowane przepisami ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie
zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535 ze zm.), skarga kasacyjna do Sądu
Najwyższego przysługuje od wydanego przez sąd drugiej instancji postanowienia
co do istoty sprawy oraz od postanowienia w przedmiocie odrzucenia wniosku
i umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie (art. 5191
§ 1
k.p.c.). W niniejszej sprawie skarga kasacyjna została wniesiona od postanowienia
sądu drugiej instancji oddalającego zażalenie na postanowienie sądu pierwszej
instancji o odrzuceniu zażalenia na zarządzenie przewodniczącego w przedmiocie
dołączenia wniosku żalącego S.Ś. z dnia 27 marca 2008 r. do akt toczącego się z
urzędu postępowania o przyjęcie go do szpitala psychiatrycznego.
Żalący zmierza do wykazania, że postanowienie Sądu Okręgowego z dnia
19 września 2008 r. oddalające jego zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego
odrzucające zażalenie na zarządzenie przewodniczącego z dnia 15 maja 2008 r.
jest w istocie postanowieniem co do istoty sprawy albo postanowieniem
o odrzuceniu wniosku o wszczęcie postępowania. Obszerne wywody żalącego nie
zawierają żadnych przekonujących argumentów, które mogłyby przemawiać za
uznaniem postanowienia sądu drugiej instancji oddalającego zażalenie na
postanowienie sądu pierwszej instancji, którego przedmiotem jest odrzucenie
zażalenia na zarządzenie przewodniczącego za postanowienie orzekające co do
istoty sprawy w rozumieniu art. 5191
§ 1 w związku z art. 518 k.p.c.
Nie mogą też odnieść zamierzonego skutku obszerne wywody żalącego
zmierzające do wykazania, że wniesiona przez niego skarga kasacyjna dotyczy
w istocie postanowienia sądu drugiej instancji w przedmiocie odrzucenia wniosku.
Uszło bowiem uwagi żalącego, że zarządzenie przewodniczącego w przedmiocie
dołączenia jego wniosku z dnia 27 marca 2008 r. do akt toczącej się sprawy nie
może by uznane za równoznaczne z wydaniem przez sąd postanowienia
o odrzuceniu wniosku. Chodzi przy tym nie tylko o formę orzeczenia, lecz o skutki
wydanego zarządzenia, które nie są tożsame z odrzuceniem wniosku, ponieważ
4
wniosek żalącego z dnia 27 marca 2008 r. został wniesiony do sądu, pozostaje
w aktach sprawy i podlega rozpoznaniu.
Konkludując, trzeba stwierdzić, że Sąd Okręgowy prawidłowo odrzucił
skargę kasacyjną jako niedopuszczalną.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.