V CZ 5/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-08-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 5/10
POSTANOWIENIE
Dnia 25 lutego 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Kazimierz Zawada
SSN Dariusz Dończyk
w sprawie ze skargi S. L.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w B.
z dnia 17 grudnia 1982 r., sygn. akt II Ns (…)
w sprawie z wniosku M. K.
o stwierdzenie nabycia spadku,
oraz prawomocnego postanowienia w/w Sądu
z dnia 16 kwietnia 1993 r., sygn. akt II Ns (…)
w sprawie z wniosku T. K.
przy uczestnictwie S. L.
o dział spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 lutego 2010 r.,
zażalenia S. L. na postanowienie Sądu Rejonowego w B. z dnia 25 września 2009 r.,
sygn. akt II Ns (…),
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Uczestniczka postępowania o dział spadku złożyła skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnych postanowień – Sądu Rejonowego z dnia
17 grudnia 1982 r. o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłym w dniu 2 lipca 1980 r. W.
2
K. [sygn. akt II Ns (…)] i Sądu Rejonowego z dnia 16 kwietnia 1993 r. o dziale spadku
po W. K. i po M. K. [sygn. akt II Ns (…)].
Postanowieniem z dnia 25 września 2009 r. Sąd Rejonowy w B. odrzucił tę
skargę z tego powodu, że w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje
zasada zastępstwa stron przez adwokatów lub radców prawnych (art. 871
§ 1 k.p.c.).
Zastępstwo takie odnosi się także do czynności procesowych związanych z
postępowaniem przed Sądem Najwyższym, ale podejmowanych jeszcze przed sądem
niższej instancji. Osobiste zatem wniesienie skargi przewidzianej w art. 4241
§ 1 k.p.c.
(niepodpisanej przez profesjonalnego pełnomocnika) powoduje jej odrzucenie (art. 4246
§ 3 k.p.c.).
S. L. złożyła zażalenie na to postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 25 września
2009 r. i wnosiła o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Z przepisu art. 871
§ 1 k.p.c wynika zasada, że w postępowaniu przed Sądem
Najwyższym obowiązuje wymóg zastępowania stron przez adwokatów i radców
prawnych, a zastępstwo takie odnosi się także do czynności procesowych związanych z
postępowaniem przed tym Sądem, podejmowanych już przed sądem niższej instancji.
Oznacza to istnienie tzw. przymusu adwokackiego m.in. w postępowaniu zainicjowanym
wniesieniem skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
(art. 4241
k.p.c.).
Wspomniany w art. 871
k.p.c. przymus adwokacko – radcowski obejmuje także
wniesienie zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego odrzucającej skargę o
stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia takiego sądu. W
związku z tym, że złożone przez skarżącą się zażalenie z dnia 4 października 2009 r.
nie zostało podpisane przez profesjonalnego pełnomocnika (a jedynie przez samą
skarżącą ) istniały podstawy do odrzucenia tego środka odwoławczego (art. 370 k.p.c. w
zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. i w zw. art. 39821
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 25 lutego 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Kazimierz Zawada
SSN Dariusz Dończyk
w sprawie ze skargi S. L.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w B.
z dnia 17 grudnia 1982 r., sygn. akt II Ns (…)
w sprawie z wniosku M. K.
o stwierdzenie nabycia spadku,
oraz prawomocnego postanowienia w/w Sądu
z dnia 16 kwietnia 1993 r., sygn. akt II Ns (…)
w sprawie z wniosku T. K.
przy uczestnictwie S. L.
o dział spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 lutego 2010 r.,
zażalenia S. L. na postanowienie Sądu Rejonowego w B. z dnia 25 września 2009 r.,
sygn. akt II Ns (…),
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Uczestniczka postępowania o dział spadku złożyła skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnych postanowień – Sądu Rejonowego z dnia
17 grudnia 1982 r. o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłym w dniu 2 lipca 1980 r. W.
2
K. [sygn. akt II Ns (…)] i Sądu Rejonowego z dnia 16 kwietnia 1993 r. o dziale spadku
po W. K. i po M. K. [sygn. akt II Ns (…)].
Postanowieniem z dnia 25 września 2009 r. Sąd Rejonowy w B. odrzucił tę
skargę z tego powodu, że w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje
zasada zastępstwa stron przez adwokatów lub radców prawnych (art. 871
§ 1 k.p.c.).
Zastępstwo takie odnosi się także do czynności procesowych związanych z
postępowaniem przed Sądem Najwyższym, ale podejmowanych jeszcze przed sądem
niższej instancji. Osobiste zatem wniesienie skargi przewidzianej w art. 4241
§ 1 k.p.c.
(niepodpisanej przez profesjonalnego pełnomocnika) powoduje jej odrzucenie (art. 4246
§ 3 k.p.c.).
S. L. złożyła zażalenie na to postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 25 września
2009 r. i wnosiła o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Z przepisu art. 871
§ 1 k.p.c wynika zasada, że w postępowaniu przed Sądem
Najwyższym obowiązuje wymóg zastępowania stron przez adwokatów i radców
prawnych, a zastępstwo takie odnosi się także do czynności procesowych związanych z
postępowaniem przed tym Sądem, podejmowanych już przed sądem niższej instancji.
Oznacza to istnienie tzw. przymusu adwokackiego m.in. w postępowaniu zainicjowanym
wniesieniem skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
(art. 4241
k.p.c.).
Wspomniany w art. 871
k.p.c. przymus adwokacko – radcowski obejmuje także
wniesienie zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego odrzucającej skargę o
stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia takiego sądu. W
związku z tym, że złożone przez skarżącą się zażalenie z dnia 4 października 2009 r.
nie zostało podpisane przez profesjonalnego pełnomocnika (a jedynie przez samą
skarżącą ) istniały podstawy do odrzucenia tego środka odwoławczego (art. 370 k.p.c. w
zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. i w zw. art. 39821
k.p.c.).