Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CSK 652/09
POSTANOWIENIE
Dnia 7 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa „(...) Radio” S.A. w W. przeciwko J. W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 maja 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 6 sierpnia 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 3 lutego 2009 r. Sąd Okręgowy w W. uchylił wyrok zaoczny
wydany przez ten Sąd w dniu 10 czerwca 2008 r. i oddalił powództwo (...) Radia S.A. w
W. skierowane przeciwko pozwanej J. W. o zapłatę kwoty 129 596 zł z odsetkami i
kosztami procesu, uznając że roszczenie jest przedawnione. W wyniku apelacji powoda
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 6 sierpnia 2009 r. częściowo zmienił orzeczenie Sądu I
instancji i utrzymał wyrok zaoczny w mocy co do kwoty 3 721,68 zł z odsetkami
ustawowymi od 14 grudnia 2007 r., uchylił go co do kwoty 95 491,54 zł z ustawowymi
odsetkami i w tej części powództwo oddalił. Co do kwoty 30.382,78 zł z odsetkami Sąd
Apelacyjny uchylił zaskarżone orzeczenie i przekazał sprawę do ponownego
rozpoznania, natomiast w pozostałym zakresie oddalił apelację.
Powodowe (...) Radio S.A. w W. wniosło skargę kasacyjną od części wyroku
Sądu Apelacyjnego, kwestionując trafność rozstrzygnięcia oddalającego powództwo o
2
zapłatę kwoty 95 491,84 zł. Jako zaskarżone wskazało rozstrzygniecie zawarte w
punkcie 1 tiret 2 tego wyroku, nie zaskarżyło natomiast orzeczenia zawartego w punkcie
3 wyroku – to znaczy oddalenia jego apelacji w pozostałym zakresie.
Tymczasem część orzeczenia objęta zaskarżeniem nie stanowi samodzielnego
rozstrzygnięcia sądu odwoławczego, lecz jedynie jest konsekwencją redakcyjnych
wymagań stawianych przez art. 347 k.p.c. wyrokowi wydawanemu w sprawie, w której
wcześniej zapadł wyrok zaoczny. Zgodnie z treścią tego przepisu po ponownym
rozpoznaniu sprawy sąd wydaje wyrok, którym wyrok zaoczny w całości lub części
utrzymuje w mocy albo uchyla go i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też pozew odrzuca
lub postępowanie umarza. Ponieważ Sąd Apelacyjny – odmiennie niż Sąd I instancji -
uznał powództwo za zasadne w zakresie kwoty 3 721,68 zł, co do kwoty 95.491,54 zł
przyjął, że powództwo słusznie zostało oddalone, natomiast w pozostałej części uchylił
wyrok Sądu Okręgowego do ponownego rozpoznania – nadał swojemu wyrokowi formę
redakcyjną zapewniającą czytelność poszczególnych rozstrzygnięć. Dlatego w części
zmieniającej wyrok Sądu Okręgowego umieścił w punkcie 1 tiret 1 rozstrzygnięcie
rzeczywiście stanowiące zmianę w stosunku do orzeczenia Sądu I instancji, natomiast w
zaskarżonym przez powoda punkcie 1 tiret 2 nie wprowadził żadnych merytorycznych
zmian do treści rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego – powództwo w tym zakresie zostało
oddalone przez Sąd Okręgowy i nadal pozostawało oddalone. Sąd Apelacyjny jedynie
przeredagował treść orzeczenia, określając jakiej konkretnie części roszczenia
oddalenie dotyczy. Rozstrzygnięcie merytoryczne o losach apelacji powoda dotyczącej
tej części powództwa znajduje się natomiast w punkcie 3 wyroku, oddalającym jego
apelację w pozostałym zakresie. Powód podważał bowiem w apelacji zasadność
oddalenia jego wszystkich roszczeń. W zakresie powództwa o zapłatę 95 491,54 zł jego
racje nie zostały podzielone, co skutkowało oddaleniem apelacji w tej części. Zatem
chcąc zwalczać skargą kasacyjną negatywne rozstrzygnięcie dotyczące tej części
roszczenia powód winien był skierować skargę przeciwko orzeczeniu o oddaleniu jego
apelacji. Zaskarżenie wyroku w części, która nie ma samodzielnej treści rozstrzygającej
apelację powoda jest niedopuszczalne. Skarga kasacyjna służy bowiem zaskarżaniu
wyroków sądu II instancji (art. 3981
§ 1 k.p.c.). Kierując ją przeciwko orzeczeniu
zawartemu w punkcie 1 tiret 2 wyroku Sądu Apelacyjnego powód kwestionuje w istocie
wyrok Sądu I instancji. Orzeczenie Sądu II instancji dotyczące roszczenia opisanego w
zaskarżonym punkcie znajduje się bowiem w punkcie 3 wyroku.
3
Z przytoczonych względów skargę kasacyjną, jako niedopuszczalną należało
odrzucić na podstawie art. 3986
§ 3 w zw. z § 2 k.p.c.