Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 31/10
POSTANOWIENIE
Dnia 27 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosław Bączyk
w sprawie z wniosku Skarbu Państwa - Naczelnika Urzędu Skarbowego w C.
przy uczestnictwie Z. W. i J. W.
o wpis hipoteki przymusowej zwykłej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 27 maja 2010 r.,
zażalenia uczestnika postępowania Z. W.
na postanowienie Sądu Okręgowego w L.
z dnia 27 listopada 2009 r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca zażalenie;
oddala wniosek Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej o zasądzenie kosztów
postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Uczestnik postępowania Z. W. wniósł zażalenie na rozstrzygnięcie w przedmiocie
kosztów postępowania zawarte w postanowieniu z dnia 27 listopada 2009 r. i domagał
się uchylenia tego postanowienia w zaskarżonej części. Wskazywał na naruszenie § 7
ust. 1 i § 1 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia MS z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za
czynności radców prawnych (...) (Dz. U. z 2002 r. Nr 168, poz. 1349 ze zm.). W
zaskarżonym postanowieniu w części objętej tym zaskarżeniem zasądzono na rzecz
uczestnika postępowania Z. W. od wnioskodawcy (Skarb Państwa – Naczelnika Urzędu
Skarbowego w C.) kwotę 307 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.
2
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie zostało złożone w imieniu uczestnika postępowania Z. W., a z treści
uzasadnienia tego środka odwoławczego nie wynika, że złożono je także w imieniu
uczestniczki postępowania J. W. Radca prawny L. S. został wezwany do usunięcia w
terminie 7 dni braków formalnych zażalenia poprzez przedłożenie stosownego
pełnomocnictwa procesowego obejmującego umocowanie do reprezentowania w
postępowaniu przed Sądem Najwyższym - pod rygorem odrzucenia zażalenia
(zarządzenie z dnia 19 lutego 2010). W wykonaniu tego zarządzenia radca prawny - L.
S. przedłożył pisemne pełnomocnictwo procesowe udzielone przez J. W. W piśmie
kierowanym do Sądu (z dnia 17 marca 2010 r.) wspomniany radca potwierdził fakt
udzielenia mu umocowania przez J. W.
W związku z tym, że w terminie zakreślonym w zarządzeniu z dnia 19 lutego
2010 r. radca prawny L. S. nie przedłożył stosownego umocowania uczestnika
postępowania Z. W. a zażalenie z dnia 2 stycznia 2010 r. nie zostało - jak stwierdzono
wcześniej - złożone także w imieniu uczestniczki postępowania J. W., należało je
odrzucić jako niedopuszczalne (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 373 k.p.c. i w zw. z art.
39821
).
W związku z tym, że radca prawny L. S. nie dysponował pełnomocnictwem
procesowym Z. W. (uczestnika postępowania), a wniósł zażalenie w imieniu tego
uczestnika, należało - kierując się treścią art. 102 k.p.c. – oddalić wniosek Skarbu
Państwa o przyznanie kosztów postępowania zażaleniowego.