Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 5/10
POSTANOWIENIE
Dnia 26 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa T.(...) Kancelarii Prawniczej spółki komandytowej z siedzibą w
W.
przeciwko D.(…)
o zapłatę
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 maja 2010 r.,
skargi strony powodowej o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w W.
z dnia 21 kwietnia 2009 r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca skargę i zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę
1200 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) tytułem kosztów postępowania wszczętego
wniesieniem skargi.
Uzasadnienie
Skarga Spółki komandytowej T.(...) Kancelaria Prawnicza o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 21
kwietnia 2009 r. [II Ca (…)] pozbawiona jest dwóch niezbędnych elementów tej skargi, a
wymienionych w art. 4245
§ 1 pkt 3 i 5 k.p.c.
Z mocy art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia (w stanie sprawy: wyroku oddalającego apelację, a nie – jak
omyłkowo podano – oddalającego powództwo) powinna wskazywać przepis prawa, z
2
którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, a brak takiego wskazania skutkuje
obowiązkiem odrzucenia skargi (postanowienie SN z dnia 18 stycznia 2006 r., III CNP
1/06 niepubl.). Oceniana skarga wymogu tego nie spełnia, powołując się jedynie na
naruszenie przez Sąd odwoławczy „... opisanych powyżej przepisów prawa ...”, a
wskazanych w ramach spełnienia wymogu przytoczenia podstaw skargi i ich
uzasadnienia. Tymczasem wypełnienie obowiązku związanego z wymogiem określonym
w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. nie może być zastąpione przez odwołanie się jedynie do
podstaw skargi i ich uzasadnienia, ponieważ przesłanki wskazane w pkt 2 i 3 art. 4245
§
1 k.p.c. są niezależne od siebie i spełniają, jako istotne elementy skargi, odmienne
funkcje i cele (postanowienie SN z dnia 28 lutego 2006 r., I VNP 12/06, niepubl.;
postanowienie SN z dnia 28 lutego 2006 r., I CNP 13/06, niepubl.).
Ponadto w skardze nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1
pkt 5 k.p.c., ponieważ strona skarżąca ograniczyła się tylko do stwierdzenia, że skarga
kasacyjna została odrzucona postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 22 czerwca
2009 r. [sygn. II WSC (…)] ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia. Takie
sformułowanie nie jest równoznaczne ze spełnieniem wymogu przewidzianego w art.
4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. (postanowienie SN z dnia 17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC
2006 r., Nr 1, poz. 17). Jego spełnienie polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej
jurydycznie argumentacji, dowodzącej w sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia także w drodze innych środków prawnych (np.
skargi o wznowienie postępowania) nie było i nie jest możliwe (postanowienie SN z dnia
19 stycznia 2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006 r., Nr 6, poz. 112; postanowienie SN z
dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006 r., Nr 7-8, poz. 140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c.
O kosztach postępowania wszczętego wniesieniem skargi orzeczono na
podstawie art. 98 § 1 k.p.c., art. 99 k.p.c. oraz na podstawie § 6 pkt 5 w zw. z § 12 ust. 5
pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr
163, poz. 1349 ze zm.).