Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II UZ 7/10
POSTANOWIENIE
Dnia 25 sierpnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Katarzyna Gonera
SSN Józef Iwulski
w sprawie z wniosku E. C.
przeciwko Wojskowemu Biuru Emerytalnemu
o wojskową rentę rodzinną,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 25 sierpnia 2010 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 21 stycznia 2010 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2010 r., Sąd Apelacyjny odrzucił, jako
nieopłaconą, na podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c., skargę kasacyjną wnioskodawczyni
E. C. od wyroku tego Sądu z dnia 7 października 2009 r. w sprawie przeciwko
Wojskowemu Biuru Emerytalnemu o wojskową rentę rodzinną. W uzasadnieniu
postanowienia Sąd wskazał, że powołany przepis art. 1302
§ 3 k.p.c. został
uchylony z dniem 1 lipca 2009 roku (ustawą z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie
ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. Nr
234 poz. 1571), zgodnie jednak z art. 8 ustawy, zmienione przepisy ustawy stosuje
się do postępowań wszczętych po dniu jej wejścia w życie. Zdaniem Sądu
Apelacyjnego w niniejszej sprawie postępowanie zostało wszczęte z dniem
2
wniesienia przez wnioskodawczynię odwołania od decyzji organu rentowego (18
sierpnia 2008 r.), wobec powyższego skarga kasacyjna podlega odrzuceniu na
podstawie art. 1302
w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 lipca 2009 roku.
W zażaleniu na to postanowienie, pełnomocnik wnioskodawczyni, wniósł o
jego uchylenie, wezwanie wnioskodawcy do uiszczenia opłaty od skargi kasacyjnej
i nadanie postępowaniu zainicjowanemu wniesieniem skargi kasacyjnej dalszego
biegu, wraz z orzeczeniem o kosztach postępowania. Podniósł, iż Sąd Apelacyjny
interpretując pojęcie „wszczęcia postępowania” przyjmuje, że następuje ono z
chwilą dokonania czynności rozpoczynającej postępowanie przed sądem pierwszej
instancji. Tymczasem, ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks
postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, nie precyzuje pojęcia
„wszczęcia postępowania" jako dokonania czynności rozpoczynającej
postępowanie przed sądem pierwszej instancji. Wszczęcie postępowania przed
sądem pierwszej instancji następuje z chwilą wniesienia pozwu, wniosku lub
odwołania od decyzji organu rentowego, postępowanie odwoławcze wszczyna
wniesienie apelacji lub zażalenia, zaś postępowanie wywołane wniesieniem
nadzwyczajnego środka zaskarżenia wszczyna wniesienie skargi kasacyjnej, skargi
o wznowienie postępowania, czy też skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia. Każda z wyżej wymienionych czynności „wszczyna"
zatem postępowanie bądź to przed sądem pierwszej instancji, bądź przed sądem
rozpoznającym sprawę. W ocenie pełnomocnika do wszczęcia postępowania w
rozumieniu przepisu art. 8 ustawy dochodzi z chwilą zainicjowania tak
postępowania przed sądem pierwszej instancji jak i sądem odwoławczym. Ponadto
zastosowana przez Sąd drugiej instancji interpretacja przepisu art. 8 ustawy stoi w
sprzeczności z art. 45 ust. 1 i art. 2 Konstytucji, gdyż pozbawia wnioskodawcę
prawa do sądu, ustanowionego w art. 45 ust. 1 Konstytucji, rozumianego jako
prawo do rozpatrzenia sprawy przez niezawisły sąd, przy zastosowaniu
sprawiedliwej procedury oraz do uzyskania rozstrzygnięcia sądowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest uzasadnione.
Uchwałą siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 2010 r., II
UZP 4/10, (niepublikowana), której nadano moc zasady prawnej, przesądzono, że
3
nieopłacona skarga kasacyjna złożona przez adwokata lub radcę prawnego po
wejściu w życie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks
postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw podlega odrzuceniu w razie
niewykonania zarządzenia wzywającego do opłacenia skargi (art. 3986
§ 2 k.p.c. w
związku z art. 130 § 1 k.p.c.).
W rozpoznawanej sprawie skarga kasacyjna wnioskodawczyni została
wniesiona w dniu 15 stycznia 2010 r., a więc po dniu 1 lipca 2009 r. (dzień wejścia
w życie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania
cywilnego oraz niektórych innych ustaw), tym samym, odrzucenie skargi ze
względu na jej nieopłacenie bez uprzedniego wezwania profesjonalnego
pełnomocnika do jej uzupełnienia przez uiszczenie opłaty podstawowej było
nieuzasadnione.
Tym się kierując Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.

II UZ 7/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia