Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 48/10
POSTANOWIENIE
Dnia 9 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie ze skargi pozwanego K. P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w B.
z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. akt II Ca (…)
w sprawie z powództwa R. D.
przeciwko T. K., R. K., R. K. i K. P.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 września 2010 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 25 lutego 2010 r. Sąd Okręgowy w B. na skutek apelacji
pozwanych zmienił częściowo wyrok Sądu pierwszej instancji w ten sposób, że obniżył
zasądzoną od pozwanych T. K., R. K. i R. K. solidarnie oraz od pozwanego K. P. in
solidum na rzecz R. D. kwotę 40 000 zł do kwoty 13 165,73 zł z ustawowymi odsetkami
od dnia10 stycznia 2006 r. oraz odpowiednio zmienił rozstrzygnięcie o kosztach
procesu, oddalił apelację w pozostałej części i orzekł o kosztach postępowania
apelacyjnego.
Od powyższego wyroku pozwany K. P. wniósł skargę o stwierdzenie jego
niezgodności z prawem opartą na zarzucie naruszenia art. 379 pkt 5 k.p.c. przez
oddalenie zarzutu nieważności postępowania przed sądem pierwszej instancji z powodu
2
pozbawienia pozwanego możliwości obrony swych praw w wyniku zmiany przez powoda
na ostatniej rozprawie żądania zasądzenia dochodzonej kwoty solidarnie od pozwanych
na żądanie zasądzenia jej in solidum, a także naruszenia art. 361 i art. 362 k.c. przez
przyjęcie istnienia związku przyczynowego między działaniem pozwanego a szkodą
powoda i nie uwzględnienie przyczynienia się powoda do szkody.
Nawiązując do wymagania skargi określonego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.
pozwany wskazał, że w sprawie niedopuszczalna jest skarga kasacyjna ze względu na
wartość przedmiotu zaskarżenia nie przekraczającą 50 000 zł oraz stwierdził, iż nie
zachodzą także podstawy do wniesienia skargi o wznowienie postępowania
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Sądu Najwyższego, przewidziane w
art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. wymaganie skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku jest spełnione tylko wtedy, gdy skarżący przedstawi
wyczerpującą prawniczą analizę dotyczącą możliwości zastosowania istniejących
środków prawnych i wykaże w sposób nie budzący wątpliwości, że ich zastosowanie w
sprawie nie było dopuszczalne lub z innych przyczyn nie mogło odnieść skutku
(porównaj między innymi orzeczenia z dnia 27 stycznia 2006 r. III CNP 23/05, OSNC
2006/7-8/140, z dnia 21 grudnia 2006 r. III CNP 57/06 i z dnia 24 lipca 2008 r. I CNP
50/08, nie publ.).
Rozpoznawana skarga nie spełnia powyższego wymagania, bowiem pozwany
poza stwierdzeniem, że w sprawie nie zachodzą podstawy do wniesienia skargi o
wznowienie postępowania, nie przedstawił żadnej analizy prawniczej w tym przedmiocie
ani nie wykazał, iż złożenie skargi o wznowienie postępowania było niemożliwe lub nie
odniosłoby skutku. Przedstawienie takiego wywodu było konieczne tym bardziej, że
wniesiona przezeń skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego oparta jest między innymi na zarzucie nieuwzględnienia
nieważności postępowania z przyczyn określonych w art. 379 pkt 5 k.p.c., co w świetle
art.401 pkt 2 k.p.c. może stanowić także podstawę skargi o wznowienie postępowania.
Biorąc to pod uwagę Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 w zw. z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. odrzucił skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem zaskarżonego
wyroku Sądu Okręgowego w B.

IV CNP 48/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia