Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 28/10
POSTANOWIENIE
Dnia 17 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie z powództwa K. H.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń S.A. w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 września 2010 r.,
na skutek skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 8 lutego 2008 r., sygn. akt II Ca
(…),
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w K. w sprawie z powództwa K. H. przeciwko Zakładowi
Ubezpieczeń S.A. w W. o zapłatę, po rozpoznaniu apelacji strony pozwanej od wyroku
Sądu Rejonowego w M. z dnia 19 września 2007 r., I C (…), wyrokiem z dnia 8 lutego
2008 r. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że powództwo oddalił i zasądził od
powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 1.103 zł tytułem zwrotu kosztów procesu za
obie instancje.
W dniu 6 kwietnia 2010 r. powód wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z
prawem powyższego wyroku wskazując, iż jest on niezgodny z art. 822 k.c. oraz art. 365
k.p.c. i art. 366 k.p.c.
2
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wnosi
się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie dwóch lat od dnia jego
uprawomocnienia się (art. 4246
§ 1 k.p.c.). Zgodnie zaś z art. 363 § 1 k.p.c. orzeczenie
sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy lub
inny środek zaskarżenia. Niemożność zaskarżenia wynika przede wszystkim z
przepisów ustawy, które kreują kategorię orzeczeń nie podlegających zaskarżeniu, a
które w momencie ich wydania stają się prawomocne.
Skarżący w dniu 6 kwietnia 2010 r. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z
prawem wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 8 lutego 2008 r., który będąc wyrokiem
sądu drugiej instancji już w dacie jego wydania stał się prawomocny. Oczywiste zatem
jest, że przedmiotowa skarga została wniesiona po upływie ustawowego terminu do jej
wniesienia (art. 4246
§ 1 k.p.c.) i zgodnie z art. 4248
§ 1 k.p.c. jako niedopuszczalna
podlega odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.